Autumn’s Child – Zenith (Pride And Joy Music/ Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    1 april 2022

Mikael Erlandsson bracht zes succesvolle soloalbums en veel titels uit met groepen als Phenomena, Salute en anderen. Tussen 2006 en 2018 stond Erlandsson aan het hoofd van de Zweedse supergroep Secret Service waarmee hij live over de hele wereld toerde.


Samen met de fantastische gitarist Andy Malecek van de succesvolle Duitse hardrockband Fair Warning richtte hij in 2003 de band Last Autumns Dream op. Het titelloze debuutalbum werd geproduceerd door Claes Andreasson en werd een groot succes. Die bandbracht nog 14 albums uit met verschillende bezettingen, Ze toerden door Japan, Engeland en Duitsland, maar besloten in 2018 een pauze te nemen. Kort daarna richtte Erlandsson de groep Autumn’s Child op. Hun titelloze debuutalbum werd in januari 2019 uitgebracht via AOR Heaven In januari 2022 keert Autumn's Child terug met album 3, "Zenith", dit keer via Pride & Joy Music, met Michael Erlandsson op zang, keyboards en gitaren, Pontus Åkesson op leadgitaar, Robban Bäck op drums, Claes Andreasson op piano en Magnus Rosen op bas.

 

 

Emergency roept al onmiddellijk echo’s op van gestroomlijnde jaren 80 hardrock. Het nummer is een catchy binnenkomer en biedt een vertrouwd melodieus geluid. Bovendien beschikt frontman Mikael Erlandsson over een zeer goede en aangename zangstem. Evangeline blijkt een keyboardgedreven rockig liefdeslied, dat balanceert op de grens van meligheid. Maar melig hoeft daarom niet slecht te zijn. Love Is A Fighter houdt je gevangen in het web van melo-meligheid. Maar toegegeven de muziek is niet enkel puik geproducet maar ook uiterst aanstekelijk. Nightingale heeft een duidelijke keltische poprock flair. Op Never Say Die doet de intro me denken aan Europe. De sterke song is wederom erg meeslepend. Met Heaven Can Wait pakt Autumn’s Child uit met een typische AOR power ballad. Angel Of Danger draait om pakkende teksten, gitaarvirtuositeit en melodieusheid. High On Love is zowel klef als geniaal. Ondanks de simpele tekst is Crowdpleaser zo’n nummer dat een rockfeestje naar een hoogtepunt kan leiden. Met Don’t Wanna gaat de party verder met scheurende gitaren, catchy koorpartijen en zwevende synthlijnen. Damaged Goods is de tearjerker van het album Houd je zakdoekjes dus binnen handbereik. Want hier zouden traantjes kunnen vloeien.

Conclusie:
Autumn’s Child brengt op “Zenith” zeemzoete maar tevens kwalitatief hoogstaande melodieuze rock, met een flinke knipoog naar jaren 80 AOR en hardrock. Hoewel de songs soms op de rand van meligheid balanceren, bewijst Autumn’s Child over meesterlijke songwritingskills te beschikken. Was dit in de jaren 80 uitgekomen, dan zou dit een hitalbum geweest zijn.

 

Facebook

 


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015