The Hu: The Gereg [Deluxe Edition] (Better Noise Music / Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    5 juli 2020

De Mongoolse sensatie The Hu brengt zijn debuutalbum “The Gereg” opnieuw uit. De deluxe versie van “Gereg” bevat 6 bonus tracks met o.a. gastoptredens van Jacoby Shaddix (Papa Roach), Lizzy Hale (Halestorm) en Danny Chase (From Ashes To New).


The Hu werd in 2016 opgericht in Oelan-Bator, Mongolië door hun producent Dashka, samen met de leden Gala, Jaya, Temka en Enkush. The Hu slaagde erin om in zeer korte tijd enorm populair te worden nadat de video's for “Yuve Yuve Yu” en “Wolf Totem” miljoenen keren werden bekeken op YouTube tot verbazing van de bandleden zelf die dit succes niet hadden verwacht.

De naam van de band, de HU, is het Mongoolse stamwoord voor de mens. Ze noemen hun stijl "Hunnu Rock" ... geïnspireerd door de Hunnu, een oud Mongools imperium, bekend als de Hunnen in de westerse cultuur. Sommige van de teksten van de band bevatten oude Mongoolse oorlogskreten en poëzie.

The Hu valt op en is herkenbaar vanwege de mix van een in heavy metal stijl bombastische bas en drums met traditionele Mongoolse folk instrumenten zoals de tweesnarige paardenkopviool (morin khuur), de tweesnarige Mongoolse gitaar (tovshuur), de kaakharp (Tumur Khuur) en natuurlijk de eeuwenoude traditionele keelzang.

Sinds de oprichting van de band hebben ze gewerkt aan hun eerste album, “The Gereg” . Het woord Gereg werd gebruikt als het eerste diplomatieke "paspoort" door het Mongoolse rijk in de tijd van Genghis Khan.

Ik versta geen woord Mongools toch kan ik openingsnummer The Gereg ten zeerste smaken. Ik weet niet of je de muziek metal kan noemen. Maar het klinkt alleszins als zeer stevige en erg tribale folkrock. Wolf Totem is u wellicht al bekend en komt over als rockende Mongoolse neofolk.

 

 

Het is wonderbaarlijk hoe The Hu met hun traditionele Mongoolse snaarinstrumenten als een moderne progressive rockband kunnen klinken. Op The Great Chinggis Khaan wordt hun klassiek geluid nog eens versterkt met gitaar en drums en kunnen we zelfs spreken van progressive metal.

 

 

The Legend Of Mother Swan brengt wondermooie ritueel stompende Mongoolse folk. Het aanstekelijke Shoog Shoog klinkt dan weer moderner en is duidelijk beÏnvloed door westerse rockmuziek. The Same blijkt nog eens een pareltje van opzwepende Mongoolse folkmuziek. Yuve Yuve Yu klinkt als country in westerse oren, maar zou weleens veel dichter bij traditionele Mongoolse liederen kunnen liggen. Het ritme kan men alleszins galopperend noemen en nodigt uit tot een wilde dans.

 

 

Ook Shireg Shireg zal zowel in westerse als oosterse oren aangenaam weerklinken. Het is overigens zeer tof dat een band als The Hu zeer goed ontvangen wordt in de metalscene. Maar eigenlijk zouden ze even grote bekendheid moeten genieten binnen de folk- en wereldmuziekscène. Een schitterende nummer als Song Of Women zou toch zeker een plaats verdienen op een toonaangevende wereldmuziek verzamelalbum.

 

 

Wolf Totemfeat. Jacoby Shaddix klinkt nog energetischer dan het origineel . Als Papa Roach fan moet deze atypische song zeer beïndrukkend klinken. Was je al bekend met het origineel van The Hu, dan zal je het misschien liever bij de oorspronkelijke versie houden. Hoe dan ook zou het een goede zaak zijn mochten de toch wel heel talrijke Papa Roach fans zich nu ook deze deluxe versie van “The Gereg” aanschaffen. Hetzelfde gaat ook op voor Yuve Yuve Yufeat. From Ashes To New. Het zal From Ashes To New wellicht wat meer bekendheid opleveren aan deze zijde van de Atlantische Oceaan en hopelijk ook The Hu bekender maken in de VS.

 

 

De 2 voorgaande samenwerkingen kunnen we gerust als meer dan geslaagd bestempelen, maar de collaboratie op Son of Women feat. Lizzy Hale is pas echt indrukwekkend. Het blijkt bizar hoe de stem van Lizzy Hale (Halestorm) zo goed samen past met de mannelijke keelstemmen van The Hu. Shirig Shireg (acoustic) behoort tot het betere folkwerk van de laatste jaren. Dit is ideale muziek om bijvoorbeeld bij een kruik mede van te genieten in het Heidens Dorp van het Wave-Gotik-Treffen. Yuve Yuve Yu klinkt ook in akoestische versie krachtig en fenomenaal. Met Shoog shoog (acoustic) tenslotte nodigt The Hu ons uit tot een laatste wilde dans.

Conclusie:
Het moet je maar overkomen om als exotische Mongoolse band door het invloedrijke Amerikaanse label Better Noise Music (Papa Roach, Five Finger Death Punch, Mötley Crue, In Flames,...) gestrikt te worden op basis van slechts 2 video’s.Dan moet je als label toch wel echt in zo’n band geloven. Een band nota bene met een unieke sound, die de kans krijgt op metalfestivals te spelen als een – laten we eerlijk zijn – niet-metal band. De stevige powerfolk van The Hu moet niet enkel de kans krijgen op openminded metalfestivals maar ook op gothic-, folk- en wereldmuziekfestivals. En waarom ook niet op Pinkpop, Pukkelpop of Rock Werchter? “The Gereg” is alleszins een geweldige binnenkomer. Deze deluxe versie is dan ook een absolute aanrader.

 

Website