Op de tweede dag van Graspop werd de grasweide omgetoverd tot een enorme modderpoel door aanhoudende stortregens rond het middaguur. Ondanks het dreigende weer, gaven de doorgewinterde metalheads niet op en waren stevige, waterdichte schoenen geen overbodige luxe. Er had zelfs een standhouder van de metalmarket een container botten geïmporteerd om de natte voeten te laven. Na een bescheiden begin kwam de festivaldag pas echt op gang bij zonsondergang, toen de zon eindelijk tevoorschijn kwam na veel gebeden. Het publiek werd getrakteerd op zon, sfeer, muziek en een headliner die niet als headliner geprogrammeerd stond.
Until I Wake - Metal Dome
Het publiek werd wakker geschud met melodische zang, breakdowns en ongeremde emoties door Until I Wake uit Buffalo. Hoewel de start werd geteisterd door technische problemen, nam de bruutheid van hun metalcore geleidelijk toe. Cody Johnson haalde het maximale uit zijn stembanden, hoewel hij soms de noten bij de cleanere stukken miste. De band speelde met veel energie, ondanks hun bijzondere klederdracht, maar had voor sommigen net iets origineler mogen zijn.
Gel - Jupiler Stage
De regenbuien teisterden de set van Gel, maar een aantal dappere fans lieten zich niet afschrikken. Frontzangeres Sami Kaiser gaf een indrukwekkende performance, brullend over het podium en de regen van de poncho’s afschuddend. De set was scherp en rechtlijnig, met een sfeer die door de regen nog intenser werd. De pit was ruig en nat, en de band ramde strak door zonder tijd te besteden aan bindteksten. Gel werd al snel toegevoegd aan de lijst van revelaties van Graspop 2024.
Bruce Dickinson – North Stage
Het moet gezegd worden dat deze artiest geen extra info behoeft. De frontzanger van Iron Maiden kwam solo (mits de aanwezigheid van zijn eigen artiesten) naar Dessel en zorgde voor een Maiden 2.0 set. Met de ogen dicht heb je een ingetogen Iron Maiden band voor u. Met de ogen open een energieke zanger die het volk weet te entertainen. Met ‘Scream for me Graspop’ waanden we ons meteen terug in het Sportpaleis afgelopen jaar.
Drug Church - Jupiler Stage
Ondanks de aanhoudende regen trok Drug Church een aardig publiek. De band, die onlangs zijn tienjarig jubileum vierde, bracht droge humor tussen de nummers en manisch harde uithalen tijdens de nummers zelf. Hoewel het geen glansrijk optreden was, was het voor de fans van hardcore een aangename verrassing.
Fear Factory - South Stage
Fear Factory beleefde met nieuwe zanger Milo Silvestro een heropleving. Het publiek reageerde enthousiast met mosh- en circlepits. Nummers als “New Breed” en “Powershifter” vroegen om veel energie, wat Silvestro goed wist vast te houden. De band scoorde hoog op rebellie en destructie, ondanks een gebrek de nodige zon. Aan de kracht van het water dat omhoog spatte tussen de plastic platen merkten we wel de nodige energie bij het publiek.
Electric Callboy - North Stage
Electric Callboy zorgde voor een feestelijke sfeer met een setlist vol meezingers en showelementen zoals vuurwerk en confetti. Het publiek ging volledig uit de bol, wat de modderige namiddag snel deed vergeten. De band die de volledige weide liet vollopen lokte een mix van jong en oud publiek. Iedereen wist het duidelijk te smaken en verlangde naar meer. We stellen ons enkel de vraag of dergelijke bands wel echt thuis passen op dit doorwinterde evenement. Het zou niet slecht zijn een aparte Graspop dag in te lassen voor dit soort genre, waar we Pendulum graag ook onder plaatsen.
Turnstile - South Stage
Turnstile bracht bij zonsondergang een energieke set. Ondanks een afwachtend publiek aan het begin, trok het slotsalvo iedereen over de streep met nummers als “MYSTERY” en “HOLIDAY”. De gewaagde zet van Graspop om Turnstile op een prominente plek te zetten, pakte goed uit. Wie niet aanwezig kon zijn had de mogelijkheid om de volledige set gestreamd te krijgen van StuBru. Het moet gezegd worden, met tijd werd iedereen over de streep getrokken.
Thursday - Jupiler Stage
Naarmate de avond vorderde, werd de hemel steeds helderder. Dit maakte het voor Thursday perfect om de Jupiler Stage te betreden tijdens de zonsondergang. Eerder op de dag was het drukker bij Gel, terwijl de regen met bakken uit de lucht viel. Dit gaf meteen aan dat er weinig interesse meer is voor een band die zijn hoogtepunt twintig jaar geleden bereikte. Dat de mannen onlangs voor het eerst in meer dan tien jaar weer muziek uitbrachten, benadrukt dat ze inspelen op nostalgie. De band katapulteerd ons meteen terug naar onze kindertijd. Het doet ons de gloriedagen van Groezrock herbeleven. De set bestond voornamelijk uit nummers van hun kwaliteitsplaat *Full Collapse*. Hierdoor was de inleving volledig aanwezig en kregen we een energieke set die ons volledig omver blies.
Judas Priest - North Stage
Judas Priest vierde hun vijftigjarig jubileum met een degelijke show vol publieksfavorieten. Rob Halford en co brachten nummers van hun negentiende album en klassiekers als “Breaking The Law”. Het publiek genoot volop van de show, die zoals gebruikelijk dik in orde was. Helaas is er ook niet meer over te vertellen. Voor het publiek had Judas Priest evengoed in de Marquee kunnen aantreden en Pendulum op de Main Stage.
Pendulum - Marquee
Pendulum wist drum-‘n-bass naadloos te integreren met metal, wat resulteerde in een unieke en energieke liveset. Het publiek reageerde enthousiast op nummers als “Blood Sugar”, “Tarantula” en “Granite”, en de cover van The Prodigy’s “Voodoo People” werd uitbundig ontvangen. Pendulum bewees dat een stevige danceact op Graspop zeker een plek heeft.
Deze vrijdag was kortom de perfecte inleider naar een zonnig en drassig weekend. Het mag gezegd worden dat de organsiatie een aantal kleppers heeft geprogrammeerd waar menig muziekliefhebber van blijft smullen. Het was een dag vol sfeer, muziek en vriendschap.
