Alcatraz Metal Festival: Sport Campus Lange Munte (Kortrijk) - DAG 2: zondag 9 augustus 2015

Previews:Festivals
  Erik Vandamme    28 juni 2015

In een vorig artikel hebben we ons oog geworpen op de eerste dag van het Alcatraz Metal Festival. In dit artikel willen we het hebben over de tweede festivaldag met headliners als: Sabaton, Venom en Accept. Maar uiteraard ook veel ander moois. Bovendien willen we ook even erop wijzen dat het festival op een andere locatie doorgaat dan vorig jaar. De parkeermogelijkheden zijn echter beperkt waardoor de organisatie vraagt aan de bezoekers te parkeren aan de Xpo te Kortrijk.


Het volgende staat op de site te lezen:

Gezien de beperkte parkeergelegenheid in de onmiddellijke omgeving van de festivalsite (parkeerverbod / blauwe zone), en om buurtoverlast tegen te gaan, wordt de parking Kortrijk Xpo opnieuw omgedoopt tot Alcatraz-parking. Deze parking ligt onmiddellijk aan de afrit n°2 (Hoog Kortrijk – Expo) van de E17, en omvat meer dan 2.500 parkeerplaatsen (dagtarief 1,5 €). Voor uw gemak voorziet de organisatie bovendien in gratis shuttlebussen van én naar het festival vanaf parking Kortrijk Xpo. Deze shuttlebussen zijn beschikbaar vanaf 8u tot 2u30. Wij raden iedereen ten stelligste aan hier te parkeren.

Parking Alcatraz + free shuttlebus:

Kortrijk Xpo
Doorniksesteenweg 216
8500 Kortrijk

De informatie vinden jullie ook terug op de website.

Dit terzijde, een overzicht van de aantredende bands op de tweede festivaldag van Alcatraz Metal Festival , vinden jullie hieronder:

Sabaton : 22u00

De Zweedse Powermetalband rond podiumbeest Joakim Brodén, Sabaton, sluiten Alcatraz Metal Festival 2015 geheel af. Sinds hun ontstaan in 1999 bouwden ze een ijzersterke live reputatie uit. Like it or Hate it, maar telkens weten ze het podium in vuur en vlam te zetten. Ook brachten ze typische powermetal platen uit, die in het gerne klassiekers mogen genoemd worden ondertussen. De grote doorbraak kwam in 2005 met Primo Victoria, de titelsong werd ook zowat hun handelsmerk. Het album gaat over Oorlog, een thema dat vaak aan bod komt. De daarop volgende plaat Metalizer (2007) moest eigenlijk eerder zijn uitgekomen, maar door uiteenlopende problemen was de release uitgesteld. Bovendien nam de band in Hof Ter Lo , nu gewoon TRIX, een DVD op. Echter door pech met de bus was er te weinig tijd om dat allemaal perfect in orde te brengen , waardoor die uitgave werd afgekeurd. Sabaton maakte op 14 juni 2008 nieuwe opnamen, maar deze keer in thuisstad Falun in Zweden. De dvd zou later worden uitgebracht, met het volledige optreden van in Falun en als extra beelden uit Hof ter Lo en andere optredens, maar de beelden van Hof ter Lo bleken achteraf niet goed genoeg om op dvd uit te brengen. In 2012 kwam het verrassende nieuws dat Sabaton er mee zou ophouden, althans in de originele bezetting. Joakim Bróden (zang) en Pär Sundstrom (bass) zouden samen met Robban Bäck (slagwerk), Thobbe Englund (gitaar) en Chris Rörland (gitaar) verdergaan met Sabaton. De overige leden begonnen samen met Nils Patrik Johansson (zang) en Stefan Eriksson (bas) een nieuwe band: Civil War. Beide bands, zowel Sabaton als Civil War bewezen ondertussen, helemaal los van elkaar, hun mannetje te kunnen staan. Zowel op het podium, als wat platen uitbrengen betreft slaan Sabaton nog steeds gensters. Zo stonden ze eerder dit jaar in Lotto Arena in het teken van 'Heroes on tour' waarover wij schreven: Genoeg hoogtepunten. Vooral dan de start, en einde, van dit optreden waren als een bom die op ontploffen stond. Carolus Rex werd woord voor woord door iedereen meegezongen. Swedisch Pagan verpulverde elke spaander van eventuele twijfels. Naar het midden was er een kleine terugval, maar de boel zou weer ontploffen bij de bisnummers. Uiteraard mocht het epos van Sabaton, Primo Victoria, niet ontbreken. Metal Crue zorgde voor een verrassende, maar vooral aangename kers op de taart. Sabaton kwam, en overwon weer eens vele harten. Ook op Alcatraz Metal Festival zal het dak er weer eens geheel af gaan, zeker weten.

Venom : 20u20

Legendarische bands, die met de regelmaat van de klok albums uitbrengen. Maar ondanks hun status, nooit echt doorbreken in de zin van grote festivals headliner zijn of voetbalstadions uitverkopen...ze bestaan. Venom ontstonden reeds in 1979. Op dat moment was er een groeiden belangstelling voor NWOBHM, dat toen hoge ogen gooide in Engeland. Venom halen hun inspiratie echter uit de duistere kant van metal, waardoor ze vaak worden bestempeld als Black Metal. Uiteraard liegen hun vaak satanische teksten er niet om. Welcome to Hell (1981), Black Metal (1982) of Possessed (1984) lieten niets aan het toeval over. De band ging vaak uit elkaar, had verschillende reünies, maar bestaan ondertussen dus weer sinds 2002. Van de meeste bekende bezetting schiet er maar één meer over: zanger en bassist Conrad Lant (Cronos). Ook de laatste jaren werden met de regelmaat van de klok platen uitgebracht, waaruit vooral bleek dat Venom nog steeds een schare hondstrouwe fans achter zich heeft staan. En vooral, de donkere krochten van de hel laten opborrelen, zijn ze tot op heden nog altijd heel sterk in. Hun laatste plaat From  The Very Depths lieten deze heren begin van 2015 op ons los.  Wij schreven daarover: Venom heeft met From The Very Depths geen vernieuwend plaat uitgebracht, maar zo eentje waarmee ze bewijzen nog steeds te staan als een huis.  Deze leuke trip naar de hel is ons enorm bevallen, met dank aan Venom. Die anno 2015 bewijzen, nog steeds te staan als een huis. Ook al zullen ze nu ook geen voetbalstadions hiermee uitverkopen, de fans mogen dus op beide oren slapen. Ze staan er nog steeds! Een aanrader voor fans van meer donkere metal, tot old school black metal. Persoonlijk heb ik echter Venom altijd zo goed gevonden omdat ze schipperen tussen de globale metal, en het donkere van black metal. De gulden middenweg bewandelen, daarin heb ik persoonlijk deze band altijd sterk in gevonden. Reden genoeg lijkt het ons om deze band warm te onthalen op Alcatraz Metal Festival.

Accept : 18u50

Wie kent er niet: Fast as a Shark, Metal Heart, Son of a bitch, Princess of the Dawn, Restless and Wild en Balls to the Wall? De Duitse Power-metal band Accept is ook al bezig sinds dat magische jaar 1976. de line-up was toen: Wolf Hoffmann (gitaar), Gerhard Wahl (gitaar), Peter Baltes (bas), Frank Friedrich (drums) en Udo Dirkschneider (zang). Vooral begin jaren '80 waren ze vrij populair, en ook waren en verschillende line-up wissels zorgden uiteindelijk voor het uiteenvallen van Accept na Staying a Life (1989). In 1992, Dirkschneider had zich eerst na een paar hartaanvallen terug getrokken uit het muziek gebeuren, besloten Accept terug aan te treden. Tot 2002 blijft de band actief, waarna ze gedeeltelijk overgaat in de band U.D.O. Door meer verplichtingen bij die laatste besluit Dirkschneider de band definitief te verlaten, als Accept in 2009 een comeback aankondigt De band zal bestaan uit: Gitaristen Wolf Hoffmann en Herman Frank, bassist Peter Baltes en drummer Stefan Schwarzmann. Udo wordt vervangen door Mark Tornillo, wat in eerste instantie op veel weerstand stuit van de fans. Ondertussen bewezen ze ook zonder hun boegbeeld te staan als een huis. Ze zijn en blijven dan ook een klasse band, met een legendarisch verleden. Accept bleken , en daarvan waren we zelf getuigen, vorig jaar op Wacken Open Air nog niets van hun pluimen te hebben verloren, integendeel. Zonder meer een meerwaarde op deze affiche van Alcatraz Metal Festival 2015. Zo eentje dat je als heavy metal fan niet aan u mag laten voorbij gaan.

Behemoth : 17u25

De Poolse Deathmetalband, ook Blackened Deathmetal genoemd, Behemoth is legendarisch te noemen. Sinds hun ontstaan in 1991 hebben ze hun stempel gedrukt op zowel het Deathmetal als het Black Metal gebeuren. In het begin was het vooral de Black Metal invloeden die sterk merkbaar waren. Maar gaandeweg is er ook meer en meer death metal terug te vinden in hun sound, wat sommige fans zien als verraad. Met het in 2004 uitgebrachte album Demigod omarmde Behemoth brute technical deathmetal gecombineerd met hun eigen stempel waaronder het opvallende drumwerk van Inferno, vocals met meerdere lagen en Nile-achtige invloeden uit het Midden-Oosten. De band is altijd blijven schipperen tussen beide genres , en dat hun stempel blijven drukken. In de zomer van 2010 werd aangekondigd dat Nergal, de frontman  Behemoth, leukemie had. Maar hij vocht terug, en in 2012 stond hij op het podium van Graspop Metal Meeting met zijn band. Ondertussen bracht Behemoth een nieuw album uit, The Satanist , dat overal op opvallend goede recensies kan rekenen.  Onlangs werd de band tijdens hun tour door Rusland aangehouden omdat ze de verkeerde visa's zouden hebben. Dat was op 21 mei 2014. Ze moesten hierdoor een optreden die dag afzeggen, en waren hierom heel verbolgen. Ondertussen zijn ze weer vrijgelaten, maar de Russische tour viel wel in het water. Gelukkig kwam hun aantreden op o.a.  Graspop , dat jaar, niet in gevaar. Behemoth hebben een ijzersterke reputatie, die ze zeker en vast ook op Alcatraz Metal Festival zullen demonstreren. Niet te missen daarom.

Carcass : 16:00

Eén van de meest legendarische goregrind/deathgrind bands ooit staan op het podium van Alcatraz Metal festival, op zaterdag. Dat kan je ze zeker noemen.  Carcass zag het levenslicht in 1985. Ze stonden dus als het ware aan de wieg van een nieuwe beweging in het metalgebeuren: de Goregrind. Ze werden één voorbeeld voor vele bands in de toekomst met veelzeggende platen als : Necroticism - Descanting the Insalubrious (1991) en Heartwork (1993). Een voor één klassiekers in het genre. Bezettingsproblemen en andere veranderingen binnen de muziekindustrie leidden tot een split in 1995. In 2007 kwamen Carcass terug samen voor enkele festivals Het bracht hen in 2008 o.a. naar Wacken Open Air. Voor nieuw werk was het wachten tot 2013. Het album Surgical Steel werd overal op opvallende goede recensies onthaald. Carcass leek terug, van nooit weg te zijn geweest. Op 11 november 2013 stonden ze in Ancienne Belgique, in het voorprogramma van Amon Amarth. Wij schreven hierover : Vooral de stevige gitaar riffs sneden telkens door het vlees heen. Uiteraard is de vocale inbreng ook belangrijk, maar de instrumentale aanpak sprong hier dus het meest in het oog. Stevige uithalen, lange solo's die je verweesd achterlaten, het was allemaal aanwezig. Ook de nieuwe nummers zoals 1985 of Cadaver Pouch Conveyor System vielen in de smaak en moesten niet onderdoen voor het oudere werk. Daarnaast waren er vaak tot de verbeelding sprekende beelden te zien die de intensiteit nog versterkten, maar de aandacht lag duidelijk bij de muzikale aankleding. Het resultaat was een potje stevig headbangen, maar ook de eerste moshpits waren bij dezen een feit. Carcass kwam, zag en overwon alsof ze nooit weg zijn geweest. Een optreden dat wel degelijk mag gezien worden als headliner waardig. Ondertussen zijn we twee jaar verder en hebben Carcass nog steeds niets van hun pluimen verloren. Niet te missen!

Annihilator : 14u40

Annihilator werd opgericht te Ottawa door Jeff Waters in 1984. Hij schreef een nummer en nam het op samen met vocalist John Bates. Dit nummer, Annihilator, is nooit officieel uitgebracht. Waters rekruteerde een drummer, Poul Malek, en Bates vond een geschikte bassist, Dave Scott. Deze samenstelling bleef ongewijzigd voor twee jaar en de liedjes die tijdens deze periode gemaakt zijn vinden we voor het grootste deel terug op de twee eerste albums. Voor de uitgave van hun debuut-LP verhuisde Waters naar Vancouver waar hij de groep helemaal opnieuw samenstelde met onder andere vroeger D.O.A.-lid Randy Rampage. ‘Never Never Land’, ‘Set The World On Fire’ en ‘King Of The Kill’ zijn één voor één parels van thrash metal albums, die iedere fan van dit genre in zijn bezit zou moeten hebben. Buiten boegbeeld Jeff Waters heeft Annihilator verschillende personeelswissels doorgemaakt. Maar ze zijn stevig begane wegen verder blijven bewandelen. In 2004 lijkt met de komst van Dave Padden zelfs een keerpunt te zijn gekomen in de zoektocht naar de perfecte vocalist. Cd’s als ‘All For You’, ‘Schizo Deluxe’, ‘Metal’, ‘Annihilator’ en ‘Feast’ laten een band horen die andere, en we durven haast zeggen betere , wegen lijkt te hebben ingeslagen. Daardoor zijn ze in de metal scene uitgegroeid tot een gewaardeerde band. Op Graspop Metal Meeting vorig jaar bleken ze zelfs één van de hoogtepunten, tijd om ook Alcatraz Metal festival in vuur en vlam te zetten. In het najaar komen Annihilator ook naar De Kreun, in het oogpunt van Alcatraz Club Concerts. Dit op zes november 2015: http://dekreun.be/live/event/annihilator/. Ondertussen kunnen de fans zich al eens opwarmen aan het fijn concert op het festival.

Death (DTA) : 13u25

‘Scream Bloody Gore’ (1987) en ‘Leprosy’ (1988) zijn ware mijlpalen in het death metal genre geworden. De band Death, onder leiding van gitarist Chuck Schuldiner, mogen zonder twijfel gezien worden als grondleggers van dit genre. Na het overlijden van Chuck Schuldiner, medio 2001, bleef het een tijd stil rondom de band. Tot in 2013 ex-bandleden Sean Reinert, Paul Masvidal en Steve DiGiorgio hun schouders onder Death To All staken, een eerbetoon aan de band. alle albums één voor één opnieuw werden heruitgebracht. Het publiek reageerde laaiend enthousiast. Hiermee leek Death een tweede leven te zijn begonnen. Als eerbetoon aan hun overleden boegbeeld, kan dit wel tellen. We zijn er zeker van dat Chuck himself , van hierboven mee zal zitten headbangen op songs als ‘Left To Die’, ‘Flattening Of Emotions’, ‘Pull The Plug’ of ‘Zombie Ritual. Death (DTA) zijn zondermeer één van de meest toonaangevende death metal acts ooit, die je niet zomaar kan laten voorbij gaan.

Powerwolf : 12u10

Powerwolf werd opgericht in 2003. Deze Duitse power metal/ heavy metal band maken in hun sound gebruik van corpse paint , gothic getinte composities en liederen over Roemeense weerwolf en vampier legendes en donkere religieuze verhalen. Dat straalt niet enkel uit door hun albums, maar ook de podiumact. De bandleden komen doorgaans met geverfde gezichten het podium op, en er wordt duchtig gebruik gemaakt van occulte ingrediënten om het publiek te bekoren. Daardoor zijn optredens van Powerwolf omgeven in een donkere waas, waar weerwolven en vampiers goed floreren. Vanaf hun debuutalbum Return in Bloodred (2005) tot het recente Preachers of the Night (2013) blijven Powerwolf hun adoratie voor schepsels uit de hel, om het zo te noemen, naar voor brengen. Bovendien lijkt dit de fans, en ook ons, nog steeds niet te vervelen. Dat wij grote fan zijn van Powerwolf? Dat blijkt uit meerdere van onze recensies over deze band. Ze stonden in 2013 in Biebob en onze reporter ter plaatse was onder de indruk. Ze schreef over dit optreden: De grens tussen het kruis rechtop en het omgekeerd kruis wordt alweer dunnetjes bewandeld. 'Do you drink beer? Do you know what we drink?'. 'Blood' natuurlijk, en daar laat imposant kopstuk Attilla Dorn weinig twijfel over bestaan. De hele show gedraagt hij zich als een priester, en tussen ieder nummer draait hij zich met de rug naar het publiek zoals honderd jaar geleden in onze kerken gebeurde, om er aan zijn altaar van zijn kelk te drinken en een paar rituele handelingen uit te voeren. En toch kan dit alles met een knipoog, want Powerwolf vergast ons zoals altijd op een flinke hap ingestudeerde zowel als geïmproviseerde humor. Voeg daaraan toe het indrukwekkende stembereik van Attila Dorn, de manifeste skills van Nederlandse drummer Roel van Helden, het perfect op elkaar afgestemd gitaarwerk van Matthew en Charles Greywolf, en de feilloze timing van mime figuur en toetsenist Falk Maria Schlegel, en we praten over een groep professionals met vaardigheden die deze van een muzikant ver overstijgen. Powerwolf is veel meer dan muziek, het is een fenomeen op zich. Dat verslag kunnen jullie hier ook nog eens nalezen: http://www.snoozecontrol.be/fotoverslagen/1885/ Met een nieuwe album Blessed & Possessed onder de arm, dat pas begin juli werd uitgebracht, mogen we ons aan een mengelmoes van nieuwe nummers en klassiekers verwachten. Laat het beest in u volledig los, zelfs rond het middaguur moet dat kunnen.

D.A.D : 11:00

De Deense rockgroep D.A.D. , oorspronkelijk Disney After Dark, brengen melodieuze heavy Metal.Om een proces met Walt Disney company te vermijden werd dan maar geopteerd voor D.A.D. In hun thuisland blijken deze heren heel populair te zijn. Op de website van Alcatraz Metal Festival staat bij de omschrijving het volgende: Niet Volbeat, dames en heren, maar D-A-D is in thuisland Denemarken by far nog steeds de populairste band. De band is ontstaan in 1986 en brachten enkele jaren daarna een ijzersterk debuut uit: ‘Call Of The Wild’ sloeg in als een bom. De grote doorbraak kwam echter met het heel stevige No Fuell Left For The Pilgrims (1989). De band wilde een revolutie vormen tegenover , wat ze zelf noemden,  pessimistische en arrogante houding van punk muzikanten en hun publiek  Ze wilden de vreugde van het leven, door middel van hun muziek naar voor brengen. Daardoor kon je in het verleden de stijl van D.A.D. onder brengen bij cowpunk . De teksten zijn eerder verzonnen verhalen waar de overvloedige clichés werden toegevoegd als een ironische twist. Op het podium zorgt dit steevast voor grappige uitspattingen, heavy metal met een grote dosis humor dus.  Met ‘Helpyourselfish’ brengt D.A.D. in 1995 zijn hardste plaat uit tot dusver. Waardoor ze laten uitschijnen andere wegen in te slaan. De grote sterkte van deze band is echter dat ze bij elke plaat weer een andere wending lijken in te nemen, en daardoor blijven evolueren. De ene keer wat meer succesvol als de andere. Maar na al die jaren staan D.A.D. nog steeds als een huis. Daardoor lijken ze de perfecte openingsact voor deze tweede festivaldag. Bovendien blijken ze niet zoveel in contreien te toeren, waardoor het een unieke kans is hen te gaan zien op Alcatraz Metal festival.
 
Meer informatie omtrent het festival vinden jullie uiteraard ook terug op de website.