Zoals ik jullie al enige tijd geleden kon vertellen is de release van Hatebreed aanstaande vrijdag 2 oktober 2009. Het nieuwe album van Hatebreed genaamd “Hatebreed” is de opvolger van hun cover album “For The Lions”. Na enige navraag bij diverse fans blijkt de mening over het algemeen dezelfde te blijven. “Supremacy” is en blijft tot op vandaag het enige echte goede album van de band. Wat niet wil zeggen dat de rest slecht was, integendeel.
Maar laten we geen oude koeien uit de gracht halen. Het allereerste nummer op hun nieuwe album heet “Become the Fuse” en het duurt dan ook niet lang alvorens je de kracht van de band opmerkt. Ze zijn duidelijk hun metalroots nog niet verleerd. Doch blijven ze de perfecte combinatie geven tussen hardcore/metal & soms zelfs punk invloeden. Sommige mensen beweren dat het eerste nummer heel wat weg heeft van Slayer, maar dit vind ik totaal niet.
“OH, Become the fuse!”
Het 2de nummer “Not My master” start dan weer vrij sereen waarbij er na enkele seconden een directe omschakeling plaats vind naar hardcore. De rustige intro brengt wel even kalmte maar bij live optredens betekent dit vermoedelijk de opstart van een heuse mosh. De krachtige riffs en het stevige gedeelte binnen de volledige tracklijst blijft een optimaal genietpunt voor menig metal/hardcore lievende fans. Vooral bij het 3de nummer “Between Hell and A Heartbeat” merk je halverwege het lied een mooie gitaarsolo verschijnen. Jammer genoeg is deze van korte duur maar men zegt altijd “beter iets dan niets!”.
“ It’s all a dream!”
Als ik elk nummer apart ga bespreken zijn we een heel eind op weg. Vandaar dat ik vanaf nu het album op zijn geheel ga bekijken. Het album bevat zo’n 14 liederen met een gemiddelde duur van 3 minuten/lied. Zoals we wel verwachten van Hatebreed dienen er ook zachtere nummers tussen te zitten met het slowmotion effect. Het lied “In Ashes They Shall Reap” voldoet perfect aan die eis tussen prachtige metal/hardcore in “slowmotion” versie.
“Born To Bleed, Fighting to succeed!”
Zoals we allen wel weten is de mix tussen metal & hardcore niet nieuw. Dus moet een band met vernieuwing komen of beter gezegd: men dient hun fans te verassen. Hatebreed slaagt hier keer op keer in en laat ons bij elke nieuwe release en live optredens genieten van de perfecte mixture. Hatebreed heeft een status opgebouwd die ze niet gauw zullen verliezen, tot dusver is zeker.
Zoals ik in het begin wist te melden zitten er ook punk invloeden in deze band. Daarom verwijs ik even naar het lied “Every Lasting Scar” welke naar mijn mening op dit album één van de stevigste hardcore/punk track is. “Scream Everyone” verwoorden ze in hun lyrics. Wel mannen, you did it!
“WE ARE!”
Om deze review in alle sereenheid af te sluiten zeg ik nog volgende: men verwacht van Hatebreed dat ze aggresief en krachtig uit de hoek komen, in dit nieuwe album bewijzen ze zichzelf nog maar eens en bewijzen ze dat ze hun passie voor muziek nog niet kwijt zijn. Hatebreed heeft met dit album opnieuw een plaats veroverd bij hun fans. De Romeinse keizer Marcus Aurelius zei ooit volgende uitspraak: “Vergeet niet, het is de geheime kracht, diep in ons weggeborgen, die onze drijfveren stuurt; daar komt die overredende stem vandaan, daar ligt de kern van het leven, daar, zouden we zelfs kunnen zeggen, is de mens zichzelve."
Vind jij jezelf in dit album? Dan is dit album voor jou gemaakt.
Tracks:
1. Become the fuse
2. Not my master
3. Between hell and a heartbeat
4. In ashes they shall reap
5. Hands of a dying man
6. Everyone bleeds now
7. No halos for the heartless
8. Through the thorns
9. Every lasting scar
10. As damaged as me
11. Words became untruth
12. Undiminished
13. Merciless Tide
14. Pollution of the soul
