Sinner’s Day Summer - 24/06/2022 - Oostende

Review:Festivals
 Koen Asaert    24 juni 2022

Sinner’s Day Summer is voor mij een thuismatch, want in eigen stad. De dag begon met heel wat regen, maar ziedaar om 12u begint de eerste band, Ultra Sunn en de hemel klaart op.


Ultra Sunn is een electro-, EBM- en bodypopband uit Brussel en kreeg de eer, maar ook de lastige taak om het festival te openen. Zeker als je een duo bent, op een toch redelijk groot podium. Ultra Sunn, en vooral de goed ter stem zijnde zanger, gaf het beste van zichzelf en wist het schaarse publiek toch enigszins te doen bewegen.

In het begin van de jaren 80 werd de jonge Canadese singer/songwriter/producer Pascal Languirand één van de uitvinders van Hi-NRG, een stuwende dance pop crossover muziekstijl die hij uitvoerde met zijn groep Trans-X. Trans-X uit Montreal gooide hoge ogen in 1986 toen hun club- en radiohit "Living on Video" de dance- en popcharts over de hele wereld aanvoerde. Decennia later duikt Trans-X op aan de Belgische kust, om in het mooie en gezellige Maria-Hendrikapark nostalgici te overtuigen dat ze nog altijd relevant zijn. Live bestaat Trans X uit een duo, namelijk Pascal Languirand en een bevallige snarenplukster. Het optreden kan men geslaagd noemen. Toch had ik het gevoel, dat dit duo veel te vroeg geprogrammeerd stond. Hun Hi-NRG dansmuziek met retro-jaren 80 flair.Hun Hi-NRG dansmuziek met retro-jaren 80 flair, was veel meer tot zijn recht gekomen op een later tijdstip. Want nu hadden ze toch enige moeite om het publiek aan het dansen te krijgen.

Atmosphere is de reïncarnatie van Sevzero als Joy Division tributeband. Met dit project brengt Sevzero, de Oostendse band met enkele bekende figuren, het atmosferische geluid van Joy Division terug. De zeskoppige band laat zich, 40 jaar na zijn dood, inspireren door frontman Ian Curtis. Met 'Atmosphere' brengt Sevzero met nummers als Love Will Tear Us Apart, Disorder & She Lost Control een doorleefde vertolking van de late jaren '70 post-punk sound. Dit was wederom een puik optreden. Maar door het schaarse publiek op zo’n tamelijk vroeg uur kwam dit optreden niet tot zijn recht.

Algiers bleek een goede rockband. Maar was volgens mij te bluesy om succes te hebben op Sinner’s Day. Dit is wel een tip voor de organisatoren van bijvoorbeeld Cactus Festival. De band gaf een strak optreden, maar speelde eenvoudigweg voor het verkeerde publiek. Op een meer mainstream rockfestival is deze band meer op zijn plaats. Maar toch bedankt aan de organisatoren van Sinner’s Day Summer om Algiers een kans te geven.

TORUL, een trio uit Slovenië, heeft zich de afgelopen jaren gevestigd in de internationale synthpop/electro/dreampop/indie scene. De band is zeer actief geweest, heeft tot nu toe vijf albums uitgebracht en ongeveer 10 muziekvideo's gemaakt. Hun singles, albums en ook een flink aantal van hun verwezenlijkte muziekvideo's hebben een groot publiek bereikt en hebben ook verschillende hitlijsten gehaald. Torul deed zijn best op het podium, maar de mayonaise pakte precies niet. Misschien kunnen we dit best classificeren als goed, maar veel te braaf.

Hierna kregen we na een flinke regenbui, Forced To Mode. Deze tribute band mag dan misschien de Depeche Mode van de Aldi zijn. Maar vaak heeft de Aldi zeer goede producten. En Forced To Mode is ook zo’n kwaliteitsproduct. De vraag is echter of de echter of de echte Depeche Mode nog zal optreden. Gelukkig hebben we nog goede tribute bands als Forced To Mode die een selectie uit de hits van Depeche Mode brengen en die het publiek moeiteloos meekrijgen. Geslaagd optreden, maar veel te kort.

W.H. Lung is een groep uit Manchester, die genoemd is naar de lokale Chinese supermarkt. Ze spelen een kruising tussen synthpop en krautrock. Ze klinken alleszins interessant. Maar hun imago is iets te braaf en te normaal voor Sinner’s Day.

IAMX (Machinate) neemt je mee in hun vreemde machinenwereld. IAMX is reeds sterk elektronisch, maar als Machinate doen ze er nog een schepje bij. En met ze bedoel ik vooral Chris Corner, voormalig frontman van Sneaker Pimps. Het gevolg is dat alles klinkt als een remix. Zelfs wanneer ze afsluiten met de hit ‘Night Life’. Het publiek leek er van te genieten. Maar persoonlijk geef ik de voorkeur aan de old school IAMX.

En toen was het eindelijk tijd voor The Mission. Een band waar velen naar uitkeken. Ze openden met ‘Beyond The Pale’ waarmee ze al direct het publiek op hun hand kregen. ‘Accross The Ocean’ en ‘Like A Hurricane’ volgden. Het schitterende Severina zorgde voor rillingen. Ik was enorm verheugd dat mijn persoonlijke favoriet ‘Butterfly On A Wheel’ werd gespeeld. En ik was niet de enige. ‘Wasteland’ is nog zo’n sterk nummer en zorgde voor de nodige meezingers. The Mission sloot af met ‘Tower Of Strength’ en’ Deliverance’. Helaas volgden er geen bisnummers. Kortom, een practhtig,maar veel te kort optreden.

Echo & The Bunnymen mochten de eerste dag van Sinner’s Day Summer afsluiten. Ik heb ze al eens eerder live gezien,Wat ervoor zorgde dat mijn verwachtingen niet al te hoog gespannen waren. De  band gaf al bij al een goed optreden, maar hun muziek, is op hun hitjes na - en dan vooral 'The Killing Moon'-, niet echt mijn ding. Want hun muziek is voor mij niet donker genoeg.

Conclusie;
Sinner's Day Summer heeft met de nieuwe locatie in het Maria-Hendrkapark van Oostende een gezellige plek gevonden.Bovendien had het festival op deze eerste dag tamelijk veel geluk met de weersomstandigheden. Muzikaal zat het snor met over het algemeen goede optredens en een zuiver geluid. Band van de dag was voor mij The Mission. Morgen ben ik er alvast weer bij op de tweede dag van Sinner's Day Summer.
 
 
Foto: Wayne Hussey (The Mission) door Patrice Hoerner