Kill All The Gentlemen - Black Canvas (Sliptrick Records)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    28 januari 2022

Black Canvas is het tweede album van het Britse Kill All The Gentlemen. Het label omschrijft hun stijl als death en black metal en noemt Cradle of Filth, The Black Dahlia Murder, At The Gates, Decapitated en Trivium als invloeden.


Inhoudelijk zou je kunnen zeggen dat “Black Canvas” over een overbezoedelde wereld gaat. Wanneer een schilderij begint als een leeg canvas, is dat het begin. Een perfect concept van niets, maagdelijk en onbezoedeld. Dan begin je kleur en diepte toe te voegen (leven, in wezen). In dit geval is het zwart, wat betekent dat het moet worden uitgekleed of gereset.

Het startschot wordt gegeven met het instrumentale Change Is the Only Constant. Op Claw Marks mag zanger/gitarist Adam Martin zijn geweldige strot openzetten. Zijn vocale prestaties hebben minder te maken met de typische doodsgrunt van death metal, maar lijken meer op een demonische rochelschreeuw. Het nummer neigt naar deathcore en staat bol van de brutaliteit. Eye for Medusa doet dan weer aan Cradle Of Filth denken. Martin krijgt op dit nummer vrouwelijke vocale versterking van Grace Gillan.

 

 

Snakes blijkt een aanstekelijk mengsel van black metal, death metal en metalcore. De band deelt regelmatig vijfvingerige doodstoten en onverwachte uppercuts uit. Ook bij The Ground Beneath the Weeds gaat het er erg hard aan toe. Giving Gets You Nothing bevat naast snedige agressie ook gitaarlijnen, geleend van de traditionele heavy metal. Door de aanhoudende aanvallen van brulboei Adam Martin, ondersteund door een snijdend modern metalgeluid riskeer je permanente gehoorschade op te lopen. Je kunt natuurlijk het volume omlaag draaien. Maar persoonlijk vind ik dat je deze muziek met een serieus volume op je af moet laten komen.

Doomsayer bevat weliswaar echo’s van groovemetal, maar blijkt ook weer alles op zijn pad te vernietigen. Vervolgens verkrachten Kill All The Gentlemen op geheel eigen wijze de The Pet Shop Boys 80's klassieker It's A Sin. Het album sluit af met Death Black, dat verrast doordat het ook een rustige passage bevat. Verder krijg je de gewoonlijke verschroeiende blitzkrieg voor de kiezen. Voor ik mijn review afsluit wil ik nog de prestaties van Ben Andrew (basgitaar/backing vocals), Mikey Precious (gitaar) en Thomas Arne Rørstad (drums) in de schijnwerpers zetten.

Conclusie:
De metalmuziek van Kill All The Gentlemen is extreem, brutaal, agressief, snedig en energetisch. De band gaat op “Black Canvas” meedogenloos te keer en kiest daarvoor de hardste invloeden uit black-, death- en nu-metal en uit metal- en deathcore te versmelten tot gloeiend heet pantserstaal.
 
 


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015