Deathcraeft – On Human Devolution (WormHoleDeath)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    26 juli 2021

Thrash/death/black metal met symfonische elementen en een verhaal dat zich afspeelt in de wereld van Cthulhu gecreëerd door schrijver HP Lovecraft.


Deathcraeft is een thrash/death-metal crossover band uit Griekenland. Het werd in 2017 opgericht door gitarist Kostas Kalampokas die, na het Berklee College of Music te hebben gevolgd, een opnamestudio-bedrijf oprichtte in zijn geboorteplaats, Ioannina. Na het produceren van albums voor verschillende bands creëerde hij Deathcraeft en begon hij te werken aan het debuutalbum van de band getiteld "On Human Devolution".

 

 

On Human Devolution" is een conceptalbum bestaande uit 8 nummers met een totale duur van 48 minuten. De muziek "leent" elementen uit verschillende genres van metal (thrash, death, black) om een verhaal te vertellen en hoewel de Cthulhu-mythos van HP Lovecraft wordt gebruikt als basis voor het hoofdverhaal, zijn de teksten meer van het sociaal-politieke soort, beschrijft de zelfvernietigende aard van de mens. Zullen de mensen uiteindelijk vrij zijn of tot slaaf gemaakt?
Als je de romans van Lovecraft hebt gelezen, heb je misschien een idee hoe het zal uitpakken, hoewel het niet de bestemming is die ertoe doet, maar de reis, toch?

The Ritual begint als bombastische symfonische horror-metal en evolueert naar schrikbarende thrash-metal. De zang blijft redelijk clean en is redelijk indrukwekkend. Dit is kortom een puike openingstrack die de lat hoog legt voor wat nog komen moet. Het impressionante Beginning Of The End schakelt een versnelling hoger en oriënteert zich meer in de richting van death metal. De zanger wisselt tussen grunts en brutale ongepolijste zang. Spreading Lies is nog een stevige brok snelle gevarieerde extreme metal die zeker ook in de smaak zal vallen van fans van Cradle Of Filth, Dimmu Borgir en Carach Angren. Welcome to Oblivion kent een epische symfonische aanhef gevolgd door snelle rechttoe-rechtaan thrashaanvallen. Wederom een heel sterk nummer. Survival blijkt thrashy black metal, dat me eigenlijk ook wel aan Samael doet denken. Daydreaming In The Abyss klinkt zelfs nog meer als Samael, wat ik ten zeerste kan smaken. Paving The Way biedt dan weer overdonderend occult doodsmetaal. Free Into The Void zorgt met zijn blackened death thrash voor een schitterend einde waarbij de symfonische outro de helse ciirkel rond maakt.

Conclusie:
“On Human Devolution” van het Griekse Deathcraeft is een meesterlijk thrash/death/black -metal crossover album gekenmerkt door sterke composities, symfonische sfeerschepping en een puike productie. Deathcraeft klinkt allerminst als een doordeweeks beginnend bandje, maar als ervaren rotten, die met hun symfonische extreme horrormetal verdienen om door te breken naar hogere niveaus.