Met hun garage-fuzzy rock uit de jaren 70 en Coven-geïnspireerde sferen gedrapeerd over de botten van Black Sabbath en Blue Öyster Cult, komt het magische Spaanse trio Kabbalah weer tot leven met hun tweede album.
Hoewel dit een Spaanse band is, wordt er gezongen in accentloos Engels, waardoor ze bij mij extra punten scoren. De muziek daarentegen valt net iets te zacht uit om te kunnen spreken van echte doom metal of heavy stonerrock. Dit is prachtige psychedelische doomrock zonder meer. En daarmee riskeert Kabbalah te llicht bevonden te worden door strikte metalheads. Eigenlijk klinkt deze occullte rock te zoet en te dromerig, waardoor de intensiteit afvlakt. Met als gevolg dat je dat gevoel dat je elke moment in trance kunt gaan kwijtraakt.Toch zou ik deze band graag eens live aan het werk zien want dit is en blijft zeer goede muziek. En wie weet krijgt deze muziek live wat meer ruwe randjes.
Facebook / Bandcamp / Instagram
