We gingen op vrijdag 28 november een kijkje nemen in het verre Hasselt waar Audrey Horne, geflankeerd door '77 en Pet The Preacher in de Muziekodroom het nieuwe album 'Pure Heavy' kwam promoten. Aanvankelijk stonden ook Anti-Mortem en Kyng mee op de affiche, maar deze bands cancelden onverwachts hun tour waardoor de avond een stukje inkortte, samen met de zaal, die eveneens gehalveerd werd om een kleinere schare fans op een gezellige manier te verwelkomen.
Als het aan ons lag hoefde Pet The Preacher alvast niets meer bewijzen. Hun ijzersterk tweede full-length album 'The Cave and the Sunlight', dat eerder dit jaar bij Napalm Records werd uitgebracht, prijkt bovenaan op onze cd-kast en de band staat bij ons geboekstaafd als één van onze grootste ontdekkingen van het laatste jaar. We zagen hen al aan het werk in Magasin4 eerder in 2014, en het was nu vooral afwachten in welke mate er nieuw of ander materiaal aan de playlist zou zijn toegevoegd.
Meer dan ooit viel het ons op dat Pet The Preacher eigenlijk een heavy blues band is, eerder dan een metal of stoner band. Dat laatste etiket is hen eigenlijk ook veeleer opgeplakt door de media dan door henzelf. De sfeer in Hasselt was gemoedelijk, en van sommige tracks zoals Remains kregen een extra bluesgetinte versie te horen. Ook was de interactie met het publiek opvallend sterker dan de vorige keer. Nieuw werk kwam er in de vorm van 'New Eyes', een stevig nummer dat toch een totaal andere energie op het podium bracht. Aan het einde van de set werd deze keer het 'must-headbang' nummer 'Kamikaze Night' tot het einde bewaard, als apotheose, waarmee de volgorde met 'The Web' werd omgedraaid ten opzichte van de set in Brussel. En het was goed zo. Pet The Preacher liet hun fanbase tevreden achter en ondergetekende repte zich naar het interviewlokaal om er een gemoedelijke babbel te hebben met bassist Torben, over ditjes en datjes.
We kwamen nog net op tijd uit de interviewruimte terug om een viertal nummers mee te pikken van '77. Het ging er in de zaal intussen een stuk joliger aan toe, nu de gitarist van deze aan AC/DC schatplichtige band op en af en heen en weer over het podium huppelde en zo voor ambiance zorgde. Het is moeilijk om weerstand te blijven bieden tegen een formule die 30 jaar lang bewezen heeft te werken, en dat zelfs blijft doen waar nieuwe bands de fakkel overnemen. Het duurde dan ook niet lang voordat ook wij knikkend met het hoofd goedkeurend over '77 oordeelden.
En dan was er Audrey Horne nog. Deze avond stond vooral in het teken van hun vijfde album 'Pure Heavy', dat in november door Napalm Records op de markt werd gebracht. We hadden dit album uiteraard op voorhand beluisterd, en de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we niet helemaal overtuigd waren geraakt op basis van de plaat. Die mening moesten we al snel herzien, toen Toschie en de zijnen op de tonen van The Muppet Show ten tonele verschenen om daarna in een ongelooflijke uitbrasting van muzikale atoomkracht de zaal over te nemen. Wát een live band! Alles klonk een stuk voller en ronder dan verwacht, en er was simpelweg geen ontkomen aan de tsunami van gitaargeweld die deze band op ons af stuurde. Frontman Toschie -bezweet van kop tot teen in zijn smoking- miste geen enkele noot, en last but not least maakte de humor van de band het plaatje af. Ging het al eens fout bij het inzetten van een track, dan werd dat weggelachen met wat theatrale heen en weer verwijten aan elkaars adres, hetgeen door de fans extra werd gesmaakt. Het staat vast dat Audrey Horne een ondergewaardeerde band is die het verdient om weldra op de echte grote podia mee te spelen.
