Op deze regenachtige avond maakten we ons op voor een psychedelische powertrip met Monster Magnet. Ergens eind jaren '90 zagen we hen aan het werk op Pukkelpop en later ook op Rock Werchter. Telkens zorgde dit voor een energiek avontuur met een charismatische Dave Wyndorf, die wild om zich heen slaande, zich een weg baande op het podium. Dat dit werkte als een rode lap op het uitzinnige publiek, hoeven we niet te melden. Nu, circa twintig jaar later, zijn de scherpe kantjes er misschien wat af, maar bracht Monster Magnet met Last patrol een meesterlijk album uit dat bewees dat ze nog verre van afgeschreven zijn. Al leek het publiek het wat af te laten weten. De gordijnen waren naar beneden waardoor AB eigenlijk beetje AB Box werd, we denken dat er circa 900 aanwezig waren, maar hebben ze niet echt geteld. Een magere opkomst wil niet zeggen dat er geen feestje kan gebouwd worden uiteraard.
Opener van dienst waren de uit Japan afkomstige Church of Misery. Deze brachten een set opgebouwd rond doom metal invloeden met een psychedelisch kantje, geheel in de trend van deze avond dus. De gitaar riffs werden nog aangesterkt door de koude rillingen bezorgende stem van zanger Nobukazu Chow. De aanzet tot een eerste trip door redelijk donkere landschappen was bij dezen gegeven. De heel bewegelijke band probeerde het publiek met zich mee te krijgen, en slaagde daar in bepaalde mate zelfs in. Iets wat weinigen hen hebben voorgedaan, zeker als het publiek 100% voor de headliner van de dag lijkt te komen. Maar Church of Misery zet hier dus een set neer die smaakt naar meer. De perfecte opwarmer van wat nog moest komen dachten we zo.
Dat Monster Magnet niet meer de impact hebben die ze ooit hadden bleek al bij de eerste noten, maar we leven in het heden en niet in het verleden. Twintig jaar geleden sprongen we ook nog over een beek, om het zo uit te drukken. Wat wel bleek, ook op het podium, is dat Monster Magnet ondanks alles nog een heel solide band is gebleven. Dave zag er fris gezond uit en sloeg misschien niet meer zo wild om zich heen als vroeger, maar met zijn stem en natuurlijke charismatische uitstraling is nog steeds niets mis.
Het album Last Patrol komen voorstellen. Daarvoor was Monster Magnet gekomen. Dat album werd dan ook integraal gebracht. Nu bleken niet alle songs even sterk naar voor te komen, maar straffe songs als Mindless Ones , End of the Time of titelnummer Last patrol moeten zeker niet onderdoen voor de klassiekers uit het verleden. Het publiek kreeg waarvoor het was gekomen, en aan het integraal brengen van het nieuwe album werd dan ook een schitterende finale met o.a. Dopes to Infinity en de kers op de taart, Space lord toegevoegd.
Onze uiteindelijke conclusie: Monster Magnet mag dan, zoals we aangaven, niet meer zo wild om zich heen slaan als voorheen. Nog steeds slagen ze er in ons mee te nemen in een wilde powertrip en dat niet alleen door het brengen van klassiekers. Het nieuwste album kon ons op plaat al bekoren, live bleken de meeste songs ook te staan als een huis.
Setlist : I Live Behind the Clouds // Last Patrol // Three Kingfishers // Paradise // Hallelujah // Mindless Ones // The Duke of Supernature // End of Time // Stay Tuned // ENCORE :Twin Earth // Look to you Orb for the Warning // Dopes to Infinity // Space Lord
