IGNEA - Dreams Of Lands Unseen (Napalm Records)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    14 mei 2023

De Oekraïense band IGNEA creëert een boeiend meesterwerk dat, mede dankzij diverse genre-invloeden, lijkt op een epische soundtrack-achtige ervaring.


“Dreams of Lands Unseen” weerspiegelt het leven van de Oekraïense fotografe en documentairemaakster Sofia Yablonska, bekend om haar reizen naar verre uithoeken van de wereld en het documenteren van het leven van stammen en inboorlingen, wat bijzonder gevaarlijk en ongewoon was voor een vrouw uit haar tijd.

Bij opener Téoura voert toetsenist Yevhenii Zhytniuk de spanning op. Dit istrumentale stuk met orientaalse folkelementen vormt de aanloop naar Dunes. Het nummer begint met het ruwe gegrunt van zangeres Helle Bohdanova, maar ze bewijst ook over een heel mooie cleane zangstem te beschikken. Een perfect beeld van de eindeloze Sahara wordt opgeroepen wanneer harde riffs moeiteloos gecombineerd worden met oosterse melodieën.

 

 

Camera Obscura vangt aan als hoogstaande industrial metal, maar evolueert naar een mengeling van metalcore en symfonische metal. De zang van Helle Bohdanova doet me hier sterk denken aan Melissa Bonny. Het nummer wordt gevolgd door Daleki Obriyi (Далекі Обрії) - slechts één van de twee nummers op het album die in het Oekraïens worden gezongen, als eerbetoon aan hun vaderland en moedertaal. Ik versta geen snars van wat er gezongen wordt, maar het komt mij echter en authentieker over dan de in het Engels gezongen nummers. To No One I Owe kent een prachtig zoete folkrock aanhef. Voor gitarist Dmytro Vinnichenko is een glansrol weggelegd. Het feit dat ook hier war Oekraïense strofen opduiken, maken deze song extra interessant. . Op Incurable Disease zeilt het hoofdpersonage Sofia Yablonska naar het volgende land - ze brengt zoveel tijd door op het water dat het haar "ongeneeslijke ziekte" wordt. Meegevoerd door de vrolijke synthgeluiden van de zee en turbulente, beukende golven, creëert de band een buitengewone reis. Dit is wederom een wondermooie song.

 

 

Op Nomad's Luck creëren rusteloze gitaarriffs vermengd met krachtige diepe kreten een onheilspellend geluid - een symbool voor het voortdurend in vraag stellen van iemands leven. The Golden Shell verleidt met chinese melodieën en de engelachtige stem van Helle Bohdanova, . Op Opiumist lrijgt Helle vocale versterking, van de Finse zanger Tuomas Saukkonen van Wolfheart. Samen met The Golden Shell vormt dit nummer een ode aan Yablonska's ervaringen die ze opdeed in de Chinese cultuur. Vrolijke oosterse melodieën en zoete zang contrasteren op deze lange intrigirende track met brutaal gegrom en een zwaar geluid. Het in het Oekraïens gezongen Zénith tenslotte serveert gotische klanken op een bedje van zware gitaarlijnen.

Conclusie:
Vergelijkingen van IGNEA met die andere Oekraïense band Jinjer zijn onvermijdelijk. En inderdaad zijn er heel war raakvlakken Net als Tatiana Shmayluk wisselt Helle Bohdanova grunts af met mooie heldere zang. En in mijn review vergelijk ik Helle ook met Melissa Bonny .Maar Helle kan ook heel engelachtig en onschuldig klinken en dan doet ze me denken aan Liv Kristine. De muziek van IGNEA komt wel een stuk gevarieerder over, dan die van Jinjer. Naast vertrouwde metalfestivals, zou IGNEA met hun melodieuze industriële metal met ongewone folkelementen zeker aan bod moeten komen in de grote Duitse gothic scene, dezelfde ‘Schwarze Szene’ waarin bijvoorbeeld Lord Of The Lost zeer hoog scoort.
 
 
 

 


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015