Elke plaat van onze Vlaamse metal sensatie Fleddy Melculy staat bol van zelfspot, scherpe teksten, maatschappij kritische onderwerpen en alledaagse dingen: dat alles overgoten met een sausje Vlaamse metal. Op deze schijf hoor je echter iets meer innovatie (o.a. Hiphop invloeden) en zoeken naar nieuwe invalshoeken. Het kritisch duiveltje in me fluistert me toe dat het steeds lastiger voor hen lijkt te worden om echt nog straffer te doen dan op hun vorige platen en dat er hier en daar al wat mindere momenten in het album sluipen. Laat ons nog eens goed luisteren naar het nieuwe album!
De cover blikt terug op dr. Bibber, een gezelschapspelletje uit de jaren 80’. De titel zelf neemt bepaalde artiesten onder de korrel, zoals op elk ander album van deze heren. Op naar de muziek!
Let’s Go! heeft een leuke robotstem in het begin. Op tekstueel vlak klinkt het alsof ze klaar zijn om hun tour op te starten en de adrenaline te laten knallen! Ik tip dit nummer als mogelijk eerste nummer! Het refrein zal vast en zeker een mooi meezing moment geven! De gitaarklank klinkt beter dan ooit!
Vandaag Nog Wel neemt vlotjes over van het vorige nummer en laat ook eventjes een beetje hip hop en drum'n Bass horen. De zelfkritiek op de band heb ik al op andere platen in telkens een ander nummer mogen aanhoren. De tekst spreekt me wel aan: over dat alles snel voorbijgaat en snel passé is!
Fake klinkt lekker en ramt verder op alles in, na een eerdere passage op STOP. Op muzikaal vlak hoor ik héél af en toe zaken die ik al eerder hoorde (het grunten, de melancholische ondertoon, de knipoogjes naar Sepultura, …).
Nee! Werd al eerder op de wereld losgelaten en blijft lekker lang hangen! Lekker catchy! Wie brult er hier niet mee? Slechts op 1 ding zegt hij ja en dat lijkt me ook wel iets typisch! Daarnaast is het een strak en bijzonder melodieus nummer! Live zal dit nummer zeker aanslaan! Ik kijk alvast uit naar de eerste keer dat ik hen dit nummer live hoor brengen!
Dudedeedurtwo was ook al eerder losgelaten en laat ook hier hip hop invloeden weerklinken. Vlaamse Hiphop-metal dus, zonder een echte boodschap. Lekker knallen met een nummer dat niet over niks gaat, maar gewoon over iemand die als het buiten koud is de deur open laat staan!
Melvin is een ode aan een fan die aan een slepende ziekte lijdt met fataal gevolg (hersentumor). Speciaal voor hem hebben ze een boodschap opgenomen, zien ze hem even na de show en proberen ze hem erbovenop te helpen. Het is een nummer die inslaat als een bom, zeker als je weet dat het geen fictie is maar gebaseerd op ware feiten. Het ware en triestige einde moet je er ook bijnemen!
Geen Tijd Voor Spijt blikt nog eens terug op de weg die ze tot op heden aflegden (doen ze dat niet op elke plaat)? Weinig origineel dus, maar het nummer rockt wel lekker, knalt wanneer het moet knallen en haalt zelfs een gothic rock gitaar deun even naar boven! Af en toe is er ook wat hardcore punk naast de reguliere metal klanken.
Geen nieuws ramt lekker en geeft terwijl af op social media en het hele internet gedoe! Ergens hoor ik eigenlijk: vroeger was het beter (zonder al die social media). Op muzikaal vlak is het echt wel een steengoed nummer met voldoende afwisseling en af en toe wat ademruimte!
Behang klinkt als maatschappij kritische poëzie van de hand van Fleddy Melculy, spoken word-gewijs. Naar het einde toe moet de clown in Fleddy toch even naar boven komen en lacht hij nog eens lekker met de mensen die hij zonet aankloeg.
Korrel Zout (Feat. Dj Swords) begint met hip hop klanken, genre Vlaamse Beastie Boys! We weten dat dit één van de favoriete bands is van Fleddy hemzelve. Af en toe hoor ik wel een gitaar. De tekst zelf is scherp en zou gerust de hophopversie kunnen zijn van een ouder nummer (Ik ben Kwaad/Ik wil niet gaan).
Vroeger Was Alles Beter knalt lekker en geeft lekker af tegen de mensen die maar blijven herhalen dat vroeger alles beter was. De backings klinken ander dan anders en dat is hierbij ok een mooie vernieuwing! Ik ben weg van de melodie en de muziek, naast het hemelse refrein! Dit is duidelijk een toppertje!
Midlife Cri666 brengt ons in het begin terug naar die bruine kroeg waar iets oudere rockers de avond voordien nog hebben zitten rocken en vandaag terugkeren om toe te geven dat ze oud worden terwijl ze nog steeds rocken! Ik voel aan dat The Rolling Stones en oudere metal groepen hier voor inspiratie hebben gezorgd. De gitaarlijn klinkt echt wel sappig en cool, net als het geschreeuw (ik word oud)!
48 Barz start met kritiek op de hiphop op deze schijf en brengt een nieuwe rave te berde, zonder de bling bling. Uiteraard keert het nummer zich tegen de mainstream hiphop. De bas lijn is machtig!
Slavendrijver neemt de zanger onder de korrel, door de andere bandleden waarbij we verschillende stemmen horen. Op muzikaal vlak heeft het nummer een zwaar doem metal gevoel. Het is echt wel leuk om de andere mannen eens aan het woord te laten en dan ook op deze manier af te sluiten. Misschien zal dit een openingsnummer worden? Het einde is al even zalig: Fleddy, kust ons kloten. Groetjes de band.
Het valt me op dat het album op productioneel vlak beter dan ooit klinkt! Hier en daar zijn er de nodige nieuwigheden (naast de Hiphop invloeden). Af en toe moet ik de kritische duivel in me gelijk geven: het lijkt echt wel af en toe lastig te worden om zichzelf niet te herhalen. Mijn 8-jarige dochter smeekte me daarnet nog om de band niet af te breken en dat is ook helemaal niet mijn bedoeling, want ik blijf een fan, alleen mag er af en toe wat tegengas komen, hé! Voor de rest nen dikke chapeau! See you on stage!
