Pist.On – Cold World + (M-Theory Audio/ Suburban)

Pist.On is een band die ik vooral ken van het prachtig nummer ‘Need To Know’ op een compilatiealbum van het Rock Sound muziektijdschrift uit de jaren 90. Het is een lange tijd stil geweest rond de band. Maar nu melden ze zich terug met een schijfje, met enerzijds enkel nieuwe nummers en anderzijds moeilijk vindbare of onuitgegeven oudere songs.

Pist.On geeft het startschot met de 3 nummers van hun recente “Cold World” EP. Het openingsnummer Cold World baadt in een alternatieve jaren 90 sfeer en biedt een uitgekiend evenwicht van harde en melodieuze rock. Het resultaat valt best te pruimen. Het zwaar rockende Ruin Your Day blijkt een onstuitbare oorworm die zich bij elke luisterbuurt verder in weg in je hersenen boort. Ook hier blijft de band in de alternative rock-sferen van de goede oude jaren 90 hangen. Persoonlijk ben ik daar niet rouwig om, aangezien ik dit revolutionair rockdecennium zelf heb meegemaakt. Icicles gaat zelfs nog wat verder in de tijd met gitaarpartijen die aan hardrock van de jaren 80 doet denken. Pist.On combineert dit met melodieuze heavy rock uit recentere tijden (Audioslave, Nickelback, Alter Bridge). Het moet mij overigens van het hart, dat Henry Font, misschien geen geboren topzanger is, maar toch puik vocaal werk levert.

Het volgende hoofdstuk betreft de 3 tracks van de “Saves” EP . De kans is klein, dat u met deze songs bekend bent. Want, dit EP’tje werd in eigen beheer uitgegeven. En dat is toch wel jammer voor een band, die zijn twee albums in de jaren 90 uitbracht via het grote Music For Nations.Vamp 69 blijkt bovendien een echt goed nummer. Ze gaan hier een beetje de dark/doom metal richting uit, waarbij Type O Negative me als eerste te binnen schiet. En toch prikken de cactusstekels van Mucky Pup door het donker fluweel. Opera vangt poppy aan. Dit duet met hun voormalig bassiste Val Ium lijkt aanvankelijk erg fragiel, maar bevat door de slimme opbouw toch voldoende punch. Op het donkerromantische alternative rocknummer I Don’t is Val Ium weer van de partij, om vocale versterking aan Henry Font te bieden. Dit leidt tot een uiterst aangenaam pallet van smaken, en dan vooral zoet, hartig en bitter.

Exhume Her is een oudje uit 1995, dat voordien al eens verscheen op de Metal Blade compilatie cd “Metal Massacre XII” en appeleert aan het soort doom metal dat ook bij goths zeer geliefd is. Het lijkt heel erg op Type O Negative en in mindere mate op Paradise Lost en Katatonia. Het vals vrolijke Ice Bath stamt dan weer van een demo uit 2000 en voert je op een ‘mellow trip’ begeleid door een cassetje met steengoede grunge en alternative uit de jaren 90. Soundgarden, Stone Temple Pilots en The Smashing Pumpkins zullen er alleszins niet op ontbreken.

Tenslotte krijgt de luisteraar nog 3 demosongs uit 2021 als dessertbuffet aangeboden. Another Day is een rocknummer met een zeker nineties vibe, maar klinkt ook onaf. Dus nog wat bijschaven en dit wordt een prachtsong, kerels! Light is een spel van licht en donker en bevat vele tinten grijs. Pain mag het album afsluiten en blijkt een lekkernij voor fans van Placebo en The Breeders.