De tijd is weer aangebroken om de onheilige ‘prison grounds’ van het Alcatraz hardrock en metal festival in Kortrijk te betreden. Op een boogscheut van het crematorium barste het feest ongenadig los. Het was duidelijk, iedereen genoot zienderogen.
Door omstandigheden lukte het me niet om voor 18u op het festivalterrein te raken. Dus de festivaldag begon voor mij met Insomnium in de Swamp. Deze Finse meesters van de melancholische melodieuze death metal brachten een zeer mooie set. Dit was death metal op zijn dromerigst. Deze flinke Finse kerels slaagden erin weidse muzieklandschappen uit hun gitaren te toveren. Hun magie was zelfs zo sterk dat je soms vergat dat dit eigenlijk death metal is. Insomnium weet als geen ander de prachtige Finse natuur te evoceren, nu eens mijmerend dan weer een stuk brutaler, maar altijd badens in een zekere schoonheid.
Dark Funeral staat garant voor hoogkwalitatieve Zweedse black metal. De bandleden waren voorzien van passende corpsepaint als was het om te accentueren hoe ‘true’ en ‘kvlt’ ze wel zijn. De band zette een strakke set neer en poogde het publiek tot Satan te bekeren. Kortom alle black metal clichés waren aanwezig. Desondanks heb ik enorm genoten van deze redelijk klassieke black metal. Dit was een meer dan degelijk optreden.
(The Darkness - Tom Vanderginste)
Daarna was het de beurt aan Igorrr in Helldorado. Deze band komt erg origineel uit de hoek, door o.a. de aanwezigheid van een DJ. Dit zorgde voor heel wat breakbeats, maar ook o.a. opera-achtige stemmen die de muziek van Igorrr een extra dimensie geven. De Franse band laat zich moeilijk in een hokje plaatsen. Zeker zijn er black metal en death metal elementen. Maar dit is zeker geen doorsnee black of death metal band. En ok al kent de muziek van Igorrr een industrieel kantje, dan nog zou ik het niet wagen dit als industrial (black) metal te omschrijven. De band bewees op zijn best te zin wanneer alles (stem, gitaren, drums, dj) in balans was. Op het einde nam de DJ het volledig over waardoor het evenwicht compleet zoek was. Dus afgezien van de finale was dit een schitterende show.
Vervolgens ging het richting het hoofdpodium, de Prison, waar Venom Inc. van jetje zou geven. De band had nog een reeks extra versterkers opgesteld, zodat hun geluid zeker hard zou binnenkomen. Eigenlijk bestaat Venom al sinds 1978. Met hun baanbrekende albums “Wellcome to hell” en “Black Metal” oefenden een grote invloed uit op de latere thrash, black en death metal genres. Hun optreden stond vooral in het teken van het 40-jarig bestaan vaan hun “black metal” album. De songs, die ze brachten, klonken eerder punk dan zwartmetalig in mijn oren en ik had ook de indruk dat hun set ietwat voortijdig afgesloten werd, waardoor ik op mijn honger bleef zitten. Hoe dan ook blijft dit een interessante band, die zeker een plaatsje op Alcatraz verdient.
(Venom Inc. - Tom Vanderginste)
Het mysterieuze MGLA is de Poolse underground-scene ontgroeid en staat daarom terecht op een redelijk hoge plaats op de affiche. In tegenstelling tot Dark Funeral brengen ze een moderne variant van black metal. En in plaats van corpsepaint, vebergen de bandleden hun gezicht volledig. De Swamp is een mooie locatie voor voor deze duistere jongens.
Solstafir komt helemaal uit het barre maar tevens wondermooie Ijsland. Net zoals de Finnen blijken de Ijslanders zeer melancholisch aangelegd. Solstafir brengt lichpsychedelische progressive metal die ze zelf ‘atmospheric icelandic rock ‘n’ roll’ noemen. Nu bij rock ‘’n roll stel ik me toch iets anders voor. De dromerige (post-)metal met black metal invloeden was zeer overtuigend en zorgde zo voor een prachtige afsluiter van een veel te warme dag.
