Hun trilogie, die ze in 2019 begonnen met het succesvol uitbrengen van hun laatste album "The Eighth Mountain", wordt dit jaar voortgezet, wat een ontelbaar aantal fans wereldwijd in vervoering zal brengen...of doen afhaken bij het horen van de nieuwe koers die de band vaart.

I’ll Be Your Hero staat bol van vocale harmonieën en zorgt voor een uitstekende en ook aanstekelijk begin van deze EP. Dit is pure power metal. Where Dragons Fly blijkt aanvankeliijk uit een ander muzikaal vaatje te tappen. De song neigt vooral naar rustige folkrock, al zijn er ook wel wat stevigere passages. Op het uptempo Rain Of Fury (Live) is het onmogelijk stil te zitten. Ik heb nog nooit een concert van Rhapsody of Rhapsody Of Fire meegemaakt, maar door deze indrukwekkende prestatie krijg ik wel enorm zin om deze band ook eens live te beleven. Het live-gevoel wordt verdergezet op het erg barokke The Courage To Forgive. Wat een geweldige stem heeft die Giacomo Voli. De band breng met veel pathos de ballad The Wind The Rain and The Moon, die wellicht tot verdeelde meningen zal leiden. Persoonlijk vind ik het weinig met metal te maken. Het roept eerder kleffe kersttoestanden op. Maar anderzijds heb je daar die prachtige stem. De band brengt deze zeemzoete song vervolgens ook nog eens in het Italiaans Senza un Addio en in het Spaans Sin un Adios. En dat is toch wel van het goede of het slechte teveel. Bovendien klinkt het in die talen teveel als een supermooi maar ook dieptreurig begrafenislied. Net als ik dacht van die treurzang af te zijn, serveert Rhapsody Of Fire ook een Franse versie met La Force de Me Battre.

Website / Facebook