Vaak zie je doorheen het bos de bomen niet meer. Festivals schieten als paddenstoelen uit de grond. Om als kleiner of minder groot festival, het hoofd boven water te houden is het geen gemakkelijke opgave.
Helaas hebben sommige er al de brui aan gegeven. Maar toch zitten er voldoende heel interessante concepten tussen, die wel blijken te slagen. Vaak genre gebonden, zoals Antwerp Metal Fest of Ieperfest. Die ondertussen beide zijn uitgegroeid tot subtoppers binnen het festivalgebeuren. Themafestivals lijken het dus wel goed te doen, en blijven voldoende volk lokken. Maar sommige bewijzen dat met een eerder alternatief aanbod, het ook kan lukken.
In Limburg heb je bijvoorbeeld Absolutely Free Festival. Ook Little Waves , slagen er al een paar jaar in een gedurfde affiche samen te stellen. Zo stonden vorig jaar vermaarde artiesten op het podium als: Girls in Hawaii, Blaudzun en Mad About Mountains.
In sommige media worden ze omschreven als singer-songwriter festival. Het aanbod van Little Waves gaat inderdaad wel die richting uit, maar het is toch het festival in een iets te nauw keurslijf duwen. Op deze derde editie, die doorgaat op zaterdag 11 april, komen wederom heel interessante artiesten. Sommige hebben hun sporen al ruimschoots verdiend, andere staan op de boogscheut van een doorbraak. Little Waves geeft iedereen de gelegenheid deze artiesten eens live te zien in een gezellige, intimistische omgeving. We geven een beknopt overzicht van de aantredende groepen en artiesten, en enige andere informatie:
Wovenhand (US):
De Alternatieve band Wovenhand combineren elementen van neofolk, postrock, punk , industrial, folkrock tot zelfs inheemse Amerikaanse muziek. De band ontstond in 2001 als solo project van voormalige 16 Horsepower frontman, David Eugene Edwards. De eerste live shows werden uitgevoerd door Edwards zelf, en multi-instrumentalist Daniel McMahon. Het titelloze debuutalbum, medio 2002, werd overal goed ontvangen. De band onderging veel personeelswissels, trad op menig festival aan en begon dus ook een zekere live reputatie op te bouwen. Met de regelmaat van de klok heeft de band ook albums op de markt gebracht waarvan het meest verrassende toch in 2012. Op The Laughin Stalk werden duidelijk stappen gezet naar een harder geluid, waarin flink werd geflirt met post-punk en zelfs metal.
Daarmee gaf Wovenhand vooral aan van alle markten thuis te zijn. Ook het album Refractory Obdurate (2014) laat weer een heel andere kant zien van de band, die verrassende wendingen blijft aannemen. Op deze plaat krijgen we eerder een mengsel van post-punk, wave, folk, psychedelica en metal. Bovenal is Wovenhand ondertussen uitgegroeid tot een band die in het alternatieve genre 'pure sang' zijn sporen ruimschoots heeft verdiend. Bovendien kunnen ze zowel zeemzoet als hard en krachtdadig naar voor komen. Een concert van Wovenhand is dus vooral een gebeuren waar alle emoties, hartverscheurend tot oorverdovend, naar boven worden gehaald. Daarom een niet te missen optreden, zeker een aanrader in een intimistische sfeer zoals op Little Waves.
Bony King (BE):
Bram Van Parys, vooral bekend onder het synoniem: The Bony King Of Nowhere, kan gezien worden als één van de meest getalenteerde singer-songwriters in ons land. Vanaf 2009 brengt deze artiest beklijvende platen uit, die vooral het hart verwarmen. Met zijn bloedmooie stem, een heel integrerende teksten, weet hij er telkens opnieuw in te slagen volledige zalen en festivalweides in een weldadige roes te doen verkeren. Ook zijn uitgebrachte albums ademen een heel intensieve sfeer uit. Niet voor niets is hij ook een graag geziene gast bij onze Noorderburen. Zo stond hij in 2011 op het festival Naked Song festival, waar zijn optreden de hemel werd in geprezen door binnen en buitenlandse pers. Ondertussen is Bony King zelfs geëvolueerd, wat podium act betreft. Zijn bedeesdheid, waar we geen probleem mee hadden, heeft plaats gemaakt voor gedrevenheid. Maar ook weet hij zich ondertussen te profileren tot klasse entertainer. Maar ook zijn - Alas my Love (2009), Eleonore (2011) en The Bony King of Nowhere (2012) - parels van albums, die zijn uitgegroeid tot klassiekers. Daarom is het ook heugelijk nieuws dat Bony King in de lente van 2015 een nieuw album op de markt zal brengen.
Maar er is meer goed nieuws, hij zal dat komen voorstellen op Little Waves festival in Genk! Een extra reden om dit concert zeker niet te missen.
Tout Va Bien (BE):
Artiesten, die op een boogscheut staan van de grote doorbraak, komen ook ruimschoots aan bod op Little Waves. Kijk maar naar de evolutie die Blaudzun, toen eerder 'onbekend' op het festival, ondertussen heeft doorgemaakt. Tout Va Bien komt uit de Nieuwe Lichting (Studio Brussel). Ook hij brengt in de lente van dit jaar een plaat uit, zijn debuut. Maar ondertussen heeft deze begenadigde artiest al van zich laten horen. Zo heeft zijn cover van Jaques BrelNe me Quitte Pas al menig hart sneller doen slaan. Ook de recente single This Flight kon op veel bijval rekenen. Bekijk en beluister het pareltje van een song hier maar eens: https://www.youtube.com/watch?v=9stJb7fFpBc .
Ook op het podium heeft deze begenadigde artiest reeds bewezen uit het goede hout gesneden te zijn. Tout Va Bien is vooral een gloednieuwe parel aan het singer-songwriter firmament, die je als muziekliefhebber niet aan jou mag laten voorbij gaan. Omarm deze klasse artiest op Little Waves en geef hem een daverend applaus. Vooraleer hij de grote festivals en podia onveilig maakt.
Luke Sital-Singh (UK):
De pers vergeleek hem ondertussen met artiesten als Bon Iver, Jeff Buckley en Ben Howard. Dat is in onze ogen toch geen klein bier? Luke Sital-Singh uit Londen, (UK) kwam in de spotlights te staan toen hij genomineerd werd voor het vermaarde: 'the BBC sound of 2014' in Engeland. Maar ondertussen was deze artiest al stevig aan de weg aan het timmeren. 'Fail For You , zijn debuut EP zorgde reeds voor heel goede recensies. Hier werd de vergelijking met bijvoorbeeld Bon Iver al gemaakt. Hoe raar het kan lopen, leert zijn biografie: Als fan van The Offspring en Korn maakte Luke kennis met Damien Rice en belandde zo uiteindelijk bij inspiratiebronnen als Ryan Adams, Neil Young tot Bruce Springsteen.
In 2014 bracht Luke Sital-Singh uiteindelijk zijn debuut plaat op de markt: The Fire inside. De Single Greatest Lover kreeg ondertussen heel wat feedback, ook op Studio Brussel. Ondertussen heeft hij ook in ons land menig hart gestolen, en lijkt de stap naar eeuwige roem onomkeerbaar ingezet.
Ook Luke Sital-singh behoort tot de categorie artiesten die op een boogscheut staan van de grote doorbraak. Alleen al om die reden, een niet te missen act op het festival Little Waves, lijkt het ons.
Ewert & the Two Dragons (EST)
De uit Estland afkomstige Ewert & the Two Dragons zijn een rock kwartet rond zanger Ewert Sundja, gitarist Erki Pärnoja, bassist Ivo Etti en drummer Kristjan Kallas. Hun debuutalbum The Hills Behind The Hills kwam in 2009 op de markt. Hun muziek zit een beetje tussen indie rock met folk invloeden. In eigen land schijnen ze ondertussen hoge toppen te scheren, zeker na het uitbrengen van hun tweede album Good Man Down (2011) waar ze ook in de rest van Europa enige feedback kregen. De echte doorbraak naar 'buiten de grenzen' laat vooralsnog een beetje op zich wachten, maar daar zou nu toch verandering moeten in komen.
Eind februari 2015 kwam hun derde album Circles op de markt. De muziek die ze brengen, ook op die laatste plaat, doet ons wat denken aan bijvoorbeeld Mumford & Sons. Een eerste luisterbeurt leerde ons dat het vrij toegankelijke , heel energieke muziek is die zeker op de dansspieren zal werken. Schipperen tussen pop, folk en indierock, dat kan alleen maar goed aflopen lijkt het ons? Ook te zien, 11 april op Little Waves.
Illuminine (BE):
Circa Tien jaar! Zo lang is Kevin Imbrechts, onder de naam Illuminine, bezig geweest met zijn debuutplaat: #1. Strikt bekeken schippert de muziek op deze plaat tussen neoklassiek, postrock en ambient. Uiteraard is deze begenadigde artiest een heel bezige bij. Zo speelt hij ook de pannen van het dak bij Mosquito. Zijn maat in dat project, Nico Kennes (bass/keys), levert ook zijn bijdrage aan Illuminine, al is dat meer voor live optredens. Verder zijn daar ook:
Christophe Vandewoude (piano)
Mathijs Bertel (violin, samples)
Beatrijs De Klerck (violin)
Tine Anthonis (cello)
Robby Govaerts (guitar)
Nico Kennes (bass/keys)
Dirk Timmermans (trumpet)
Niels Van Heertum (euphonium)
Kevin Imbrechts (guitar)
Aan de debuutplaat werkten ook heel sterke artiesten mee zoals Christophe Vandewoude (Pilod en Isbells) en Birgir Jón Birgisson van Sigur Ros. Het resultaat mag er zijn. Uiteraard liggen vergelijkingen met Sigur Ros en IJsland niet veraf. Diezelfde intensiviteit en kippenvel bezorgende momenten, voelen we ook bij het beluisteren van #1. De recensies zijn overal heel lovend, maar verwonderen doet dit ons ook allerminst. Kevin heeft al meerdere keren bewezen, ook met zijn andere projecten, dat hij muziek weet te brengen vanuit zijn hart. Net zoals bij Mosquito het geval is, zal ook Illuminine zorgen voor een heel intensief moment genieten, ook op het podium. Mis deze top artiest en zijn geweldige begeleidingsband niet. Want één voor één hebben ook de leden van zijn live band bewezen uit het goede hout gesneden te zijn. We zien er al naar uit, u toch ook?
De affiche was bij het schrijven van dit artikel nog niet compleet. ''Er komen binnenkort nog enkele artiesten bij'' liet de organisatie ons weten. We houden jullie hieromtrent uiteraard op de hoogte.
De prijs voor een ticket, in voorverkoop, is 22 euro. Meer informatie over het festival vinden jullie uiteraard ook op de website:
http://www.c-minecultuurcentrum.be/nl/nieuws
