Wij weten uit ervaring, de laatste festivaldag is doorgaans de zwaarste van allemaal. De voeten willen niet meer mee, de kop doet pijn en de benen zijn stijf. Maar toch lijkt deze laatste dag op Ieperfest op papier de meest interessante en gevarieerde, zonder afbreuk te doen aan de rest van de affiche uiteraard.
Maar er zitten op deze zondag een paar verrassende namen tussen die we kunnen omschrijven als 'vreemde eend in de bijt' zoals daar zijn: Ef of Kiss the Anus of A Black Cat. We geven weer een paar tips en kort overzicht:
Heaven Shall Burn
Heaven Shall Burn is een Melodic Death / Metalcore band uit Duitsland die gevormd is in 1996. De naam zou afkomstig zijn van het Marduk album Heaven Shall Burn... When We Are Gathered. In de beginjaren maakten ze demo's en ook een split album met o.a. Caliban , in 2000. Datzelfde jaar brachten ze hun debuut plaat uit: Asunder. Doorheen de jaren bleef Heaven Shall Burn platen maken, waarvan het recente Veto.
Dat album voegde niets nieuw toe aan het gekende geluid, maar liet zien dat de band nog steeds hun roots heel trouw zijn gebleven. Ook live staan ze als een huis, en blijven begane wegen bewandelen. Zo stonden ze in 2013 op Fortarock XL, waarover we schreven: Heaven Shall Burn toont ons gewoon fijn hoe het wel moet. De grunts klinken heel hoog maar niet te overdreven waardoor de muzikale omlijstingen meer kansen krijgt. Dit alles resulteert in een van de betere optredens die ik in het genre reeds heb gezien. Voor de fans van o.a. Caliban , om die reden, een sterke aanrader.
Ignite
Ignite is een Hardcore band uit Amerika, die ook punkrock invloeden naar voor brengt in de door hen gebrachte songs. De band ontstond in 1993 en brengt albums uit met een vooral politieke boodschap. Hun meest bekende is A Place Called Home (2000). Het album betekende hun grote doorbraak, maar het intensieve toeren speelde uiteraard ook een grote rol. Ook de opvolger Our Darkest Days (2006) kreeg opvallend goede recensies.
Ook deze plaat zou uitgroeien tot een klassieker. Ze stonden reeds eerder op Ieperfest, maar ook op festivals als Groezrock. Naast Hardcore en punkrock gerichte evenementen zijn ze ook graag geziene gasten op regulaire festivals. Geen enkel spaander blijft er heel van enige zaal, club of festivaltent als Ignite is voorbij gekomen. Hun politieke boodschap, en het schoppen tegen heilige huisjes, combineren met snelle en harde shows, zorgen ervoor dat een optreden van Ignite je bezwaarlijk zomaar een concert kan noemen. Nee, het is een mokerslag in je gezicht, die je ook over bepaalde zaken doet nadenken. Topband die thuishoren op een topfestival als Ieperfest!
H2O
H2O is een Amerikaanse punk rock band opgericht in New York in 1995. Als roadie voor Sick of It All , mocht Toby Morse soms zingen met de band tijdens de toegiften. In 1995 besloot Morse om zijn eigen band te beginnen en vormde H2O. De band toerde meedogenloos door het grootste deel van 1995 en 1996. Het eerste album H2O (1996) was meteen een schot in de roos. Maar de band bouwde dus vooral een live reputatie uit. Zo stonden ze paar keer op de vermaarde Warped Tour, en traden ook op met bands als: Misfits, Sick of it All, NOFX en veel andere. Ze deden ook ons landje al aan, o.a. op Groezrock maar ook op Ieperfest waren ze al aanwezig in het verleden.
Zonder discussie één van de sterkste punkrock live acts van het moment! Dat bewezen ze nog dit jaar op Groezrock. De recensies waren overal heel positief, de tent werd figuurlijk afgebroken. Ook Ieperfest zal er moeten aan geloven.
Toxic Shock
"Toxic Shock brengen crossover/thrashmetal waar toch ook hardcore elementen in blijken te zitten. Puur muzikaal zou je kunnen stellen: dat is al voorgedaan. Maar het is vooral de manier waarop ze hun songs brengen dat ons enorm kon bekoren. Niet alleen was de band heel beweeglijk op het podium, wat zorgde voor een wild om zich heen slaand publiek. Vooral de frontman van Toxic Shock ontpopt zich telkens opnieuw tot een acrobatische entertainer". Dit schreven we over het aantreden van Toxic Shock op Antwerp Metal Fest. Sinds hun ontstaan in 2010 hebben ze een groeiende achterban verzameld, en nu beginnen ze eindelijk de erkenning te krijgen waar ze recht op hebben. Ondertussen bracht de band een paar demo's en EP op de markt. Maar ze bouwen dus eerst en vooral een heel sterke live reputatie uit. Op Antwerp Metal Fest werden ze , met een headliner als Exodus, ook door ons uitgeroepen als één van de beste live acts van de dag. Niet te missen!!
Ef
We hadden het er in het begin van dit artikel al over, er zitten een paar vreemde eenden in de bijt op Ieperfest. Neem nu de Zweedse Postrock van Ef. Sinds hun debuutplaat Give Me Beauty ... Or Give Me Death! (2006) blijven ze door een quasi instrumentale aanpak, met een minimum aan vocale inbreng, dezelfde weg volgen. Ook op hun meest recente album Ceremonies (2013) is dit nog altijd het geval. Ze zijn zelfs trots op het feit bestempeld te worden als Postrock, vertelden ze ons ooit persoonlijk. Zo stonden ze enkele keren op het festival Dunk!festival, waaonder ook eerder dit jaar , waar we ook aanwezig waren. Zondermeer een van de meest bedwelmende concerten op dat weekend , daar in Zottegem. Net door die intensiteit waarin ze hun songs brengen passen ze wel in het kader van een muziekfestival als Ieperfest. Gewoon, omdat het kan!
Kiss the Anus of A Black Cat
Om op die lijn 'vreemde eend in de bijt' door te gaan. Over naar een streepje, laat ons maar zeggen, darkfolk? Kiss the anus of a black cat. Dit solo project van Stef Heeren wordt al sinds het obscure begin geprezen door publiek en pers. Hun mengeling van folk en drone heeft intussen een kleine gedaantewisseling ondergaan, onder meer door Heerens. De jongste plaat 'Weltuntergangsstimmung' voelt met zijn synths, drumcomputer en gitaren nagenoeg dansbaar elektronisch aan! Om u een beeld te vormen hoe ze live klinken deze Kiss the anus of a Black Cat.
We zagen ze live op Pukkelpop 2012 en schreven er het volgende over: Wat we kregen was een magisch mooi moment van diep in je ziel graaiende momenten en dit zorgde zowaar voor een van de hoogtepunten op deze dag. Stef Heersen en de zijnen weten goed genoeg hoe ze hun publiek stevig bij de keel moeten grijpen om niet meer los te laten, zo een magisch moment dat je verweesd achter laat, we hebben er nog gehad op deze drie dagen, maar het mogen er altijd meer zijn, met dank aan Kiss The Anus of the Black Cat voor dit aangenaam 45min genieten.
Om maar te zeggen, zeker en vast de moeite waard om uit te checken en zo eens iets anders te ontdekken binnen het aanbod van hardcore, punkrock en metalcore op Ieperfest.
Bane
Bane is een hardcore punk band die begon als een zijproject van Aaron Dalbec (toen van Converge ) en Damon Bellardo. Dalbec benadert Matt Firestone om voor hen te zingen en ze speelden onder de naam Gateway voor een paar shows. Firestone verliet de band, om zich te concentreren op andere projecten. Dalbec benaderde Aaron Bedard (die eerder had gezongen voor de Worcester, Massachusetts hardcore band Backbone) om te zingen voor Bane. Ze gingen de studio in te december 1995 met een paar vrienden en brachten één vijf nummers tellende demo uit. Daarmee werd het startsein gegeven voor een groeiende carrière in het muziekwereldje. It All Comes Down to This (1999) was een ijzersterk debuut. Ook eerder dit jaar brachten ze een plaat uit: Don't Wait Up. Deze werd overal zeer goed onthaald. We mogen ons op Ieperfest dus verwachten aan kersverse songs en oude kleppers, om het zo te zeggen.
Havok:
Havok is een thrash metal act gevormd in 2004, en afkomstig uit Colorado. Na het uitbrengen van twee albums in eigen beheer trok de band de aandacht van Candlelight Records. Het resultaat, Burn, uitgebracht in 2009 kreeg heel goede recensies. Ook het tweede album in 2011 stond bol van typische thrash metal anthems, rond groovy baslijnen, razendsnelle gitaren en verdovende drums.Hun laatste album Unnatural Selection (2013) werd met gemengde gevoelens onthaald, maar in elke review weerklinkt als positieve noot dat Havok muziek brengt vanuit het hart.
Bovendien zijn ze niet alleen op plaat heel gedreven, ook op het podium stralen ze een positieve ingesteldheid uit. Want ook voor hun live prestaties krijgen ze dus heel goede feedback vanuit alle hoeken in het metalgebeuren. Het is bovendien hun eerste keer dat ze zullen aantreden op Ieperfest. Geef hen een warm onthaal.
Karma To Burn:
Karma To Burn is een desert rock/stoner rock band , ook bekend onder de naam K2B . Ze zagen het levenslicht in 1997. Karma To Burn brengen een quasi instrumentale muziekstijl. Hun debuut album Karma To Burn kreeg heel goede recensies, maar verkocht ondanks dit alles niet zo goed. Met Wild Wonderful Purgatory en Almost Heathen, een volledig instrumentale plaat in 2001, bleven ze goede recensies krijgen, maar het grote succes bleef een beetje uit.
In 2002 hield de band er mee op, maar kwam terug samen in 2009. Appalachian Incantation (2010) werd genproduct door Scott Reeder , ook bekend van Kyuss. Het album omvatte twee vocale tracks: Waiting on the Western World, met Year Long Ramp zanger en gitarist Daniel Davies, en 'Two Times', met onder meer voormalig Kyuss zanger John Garcia. Ondertussen gingen ze samen met bassist Mullins's andere band als support , Year Long Disaster, op tournee door Europa. Hun volgende albums Appalachian Incantation (2010) en V (2011) lieten dan ook een solide band zien die eindelijk hun weg gevonden hadden binnen het muziekgebeuren. Ook zij staan voor het eerst op Ieperfest, geef ze een warm applaus.
Meer acts vindt u op de website : http://www.ieperfest.com/2014/bands/sunday
