Interview met Insomnium

Interviews:Nederlands
  Pieter-Jan Vanden Broeck    25 mei 2014

Liefhebbers van melodische Death Metal zijn ongetwijfeld reeds bekend met Insomnium. Deze Finse groep werd opgericht in 1997 en wist snel heel wat zieltjes te winnen. Vorige maand kwam langspeler nummer zes, Shadows of the Dying Sun, op de markt. Dit nieuwe album gaf me de gelegenheid om een interview af te nemen met de groep. Via E-mail had ik een gesprek met zowel zanger/bassist Niilo Sevänen als met drummer Markus Hirvonen.


Op het moment van publicatie van dit interview ligt het nieuwe Insomnium album, Shadows of the Dying Sun, wereldwijd in de rekken. Kunnen jullie ons wat meer vertellen over het nieuwe album? Was er sprake van een concept?

Niilo: Het is ons zesde album en het eerste met gitarist Markus Vanhala. We zijn er heel tevreden over. De reacties zijn heel positief. Ook in de hitlijsten scoorden we goed: #2 in Finland, #5 in de VS (US Billboard Heatseekers), #18 in Duitsland, etc.  Het ziet er goed uit! Het werd geen conceptalbum maar een verzameling van verhalen.

Markus: Er zat geen specifiek concept achter het album. Het ging ons om het maken van goede nummers, hopende dat dit ging resulteren in een straf geluid. We hadden amper twee repetitiesessies alvorens de drums in de studio vast te leggen. Na de eerste repetitiesessie voelden we ons verloren. Twee weken later, gedurende de tweede repetitie, klikte het op een of andere manier allemaal. Het is het eerste Insomnium album waar ik graag naar luister na het hele proces.

Ik heb de videoclip voor de eerste single, While We Sleep, bekeken. In het begin van de video raakt een jonge vrouw meermaals een besneeuwd televisiescherm aan. Als filmliefhebber kwam Poltergeist meteen bij mij op. Was dit een bewuste referentie?

Niilo: Dit vraag je best aan de regisseur, het is zijn visie. Poltergeist of misschien The Ring?

Markus: Ik geef het niet graag toe, maar we speelden amper een rol in het opstellen van het script. Er waren een aantal verschillende scripts waaruit we konden kiezen en dit leek ons het beste. Je zou aan de jongens van Grupa 13 moeten vragen of de referentie bewust was. Schitterende film trouwens!

Gedurende april 2012 had Insomnium het voorrecht om te openen voor Paradise Lost tijdens hun tournee doorheen het Verenigd Koninkrijk. Met zo’n legendarische groep de baan op gaan,  moet toch een onvergetelijke ervaring zijn geweest. Hoe waren de algemene reacties van het publiek? Hebben jullie nog contact met de leden van Paradise Lost?

Niilo: Paradise Lost is een van onze favoriete bands. Ik beluister hun muziek al sinds mijn dertiende, dus het was zeker speciaal. Het was een heel aangenaam gezelschap. De tournee viel ook heel goed mee. Achteraf hebben we elkaar nog eens ontmoet op een festival...het was een leuk weerzien!

Markus: Het was in vele opzichten een unieke tournee. We deelden een bus met Paradise Lost en werden goede vrienden met hen. In het begin voelde het vreemd om in een stapelbed boven de legendarische Greg Mackintosh te slapen. Voor Paradise Lost was het ook een speciale tournee. Het was hun eerste ‘UK only’ tournee in lange tijd. De zalen waren erg klein, het ging helemaal om een terugkeer naar de oorsprong. Het publiek behandelde ons goed. We leken goed samen te gaan met Paradise Lost ook al zijn de meeste van hun fans eerder Gothic-georiënteerd. Het was een korte maar fantastische tournee!

Als ik mij niet vergis zijn alle Insomnium teksten geschreven in het Engels. Zouden jullie overwegen om in de toekomst iets in het Fins op te nemen?

Niilo: Waarom niet, maar het behoort niet tot onze plannen. We zijn een internationale groep.

Markus: Klopt, alle teksten zijn Engelstalig. Zo zal het in de toekomst ook blijven. Het is erg onwaarschijnlijk dat we ooit Finse teksten zouden schrijven.

Insomnium werd opgericht in Joensuu, Finland. Volgens Wikipedia is Joensuu een levendige studentenstad. Hoe was het om daar op te groeien? Verkiezen jullie de stad of het platteland?

Niilo: Joensuu is een kleine universiteitsstad met één van de grootste zomerfestivals in Finland. Het is een prachtige plaats om op te groeien en een groep te beginnen. Ik heb steeds in kleine steden gewoond. Ik ben een stadsjongen maar een zomervakantie aan het meer is een must!

Markus: Joensuu is een vrij levendige stad in contrast met de oppervlakte. Toen ik een degelijke job kreeg aangeboden,  ben ik er terug naar verhuisd. Joensuu was een prima plaats om op te groeien…veilig maar met voldoende actie. In Joensuu vindt een van de grootste Finse rockfestivals plaats, Ilosaarirock. Dit festival heeft de plaatselijke muziekscène een boost gegeven. De universiteit speelt ook een belangrijke rol. Studenten vormen de meerderheid van de bevolking. Ik verkies zowel de stad als het platteland. Zoals elke Fin hebben wij vakantiehuisjes waarin we deels leven gedurende de zomer. Het beste van twee werelden!

Finland en meer specifiek Joensuu liggen niet al te ver van de Russische grens. Is er sprake van een verwantschap met Rusland? Beschouwen jullie zich Scandinavisch, Fins of misschien beide?

Niilo: Scandinavische landen hebben veel gemeen, daarom komen we goed overeen met de Zweden en de Noren. In Estland spreekt men een taal die verwant is aan het Fins dus voelen we ons verwant met hen. De geschiedenis tussen Finland en Rusland is er een van contradictie en harde tijden. Rusland is tevens onze grootste handelspartner dus het is een complex onderwerp. Finnen zijn Finnen maar we maken tevens deel uit van de noordelijke landen, van de Europese Unie en van Europa. Volgens alle onderzoeken is Finland één van de beste en gelukkigste plaatsen om leven.

Markus: Klopt, de Russische grens is in de buurt van Joensuu. De mentale kloof is echter groter dan de fysieke afstand. Wat waarden, etc. betreft voelen Finnen zich veel meer verwant met bijvoorbeeld Belgen dan met Russen. Uiteindelijk delen we allemaal de gemeenschappelijke Europese waarden. Russen bezoeken Finland tijdens de vakantie om van de spa’s en skioorden te genieten. Russische toeristen hebben een enorme boost gegeven aan de lokale economie. De economische depressie heeft zijn tol op de toeristische sector geëist,  maar dit komt goed. Op dit moment heerst er een publieke discussie met betrekking tot het al dan niet toetreden van Finland tot de NAVO.

In het recente verleden heeft de Metal gemeenschap enkele legendarische muzikanten verloren (Jeff Hanneman, Ronnie James Dio, David Gold van Woods of Ypres, etc.). Lemmy Kilmister sukkelt met zijn gezondheid, AC/DC zou ermee ophouden, etc. Hoe zien jullie de toekomst van ons geliefde genre?

Niilo: Ik ben niet bezorgd. Op een bepaald moment zullen de ‘dinosaurussen’ er niet meer zijn maar nieuwe groepen zullen opstaan. Het is moeilijker geworden om een megaband te worden en stadions te vullen. Dit wil echter niet zeggen dat het genre niet gezond zou zijn.

Markus: Over het algemeen isverandering steeds een goede zaak. Mocht er niets veranderen, dan kan er geen beterschap komen. Zelfs wanneer groepen er de brui aan geven, hun muziek zal eeuwig voortleven en de bandleden worden legendes. Kan je meer wensen? Er zal steeds goede Metal zijn! Wij zullen gedurende de komende jaren ons beste beentje voorzetten.

Luisteren jullie naar andere genres/artiesten afgezien van Metal?

Niilo: Uiteraard, ik beluister heel wat verschillende zaken. De laatste tijd heb ik in mijn auto vaak naar ‘Golden Rock’ klassiekers zoals Van Halen, Toto en Journey geluisterd. Schitterende muziek voor tijdens het rijden! Wat de nieuwe popartiesten betreft, hou ik erg van Lana del Rey.

Markus: Zonder twijfel, goede muziek is goede muziek! Jij bent de enige die kan beslissen of muziek goed of slecht is. Zo’n 75% van de muziek die ik beluister is geen Metal. Naar verschillende muziekstijlen luisteren,  houdt de zaken fris.

Scandinavië heeft zodanig veel succesvolle Metal groepen voortgebracht. Het is moeilijk om nog over toeval te spreken. Hebben jullie een verklaring voor dit succes?

Niilo: Moeilijke vraag om te beantwoorden. We hebben een schitterend schoolsysteem. Kinderen kunnen een instrument leren bespelen wanneer ze dat willen, dat helpt. We hebben ook een solide Heavy Metal cultuur dus nieuwe groepen schieten continu uit de grond.

Markus: Dit is een moeilijke vraag! Naar mijn mening is muziek een populaire hobby in het algemeen. Bijgevolg is er een aanzienlijke groep jongeren die bands opricht, demo’s opneemt, etc. Het is een culturele kwestie. De Finse overheid en de volledige publieke sector doen hun best om repetitieruimtes, muziekscholen, etc. ter beschikking te stellen. Zo willen ze het momentum in stand houden. Ik veronderstel dat we gelukkig mogen zijn met de huidige situatie. Er is veel gebeurd sinds de dag dat we begonnen…

Afgezien van Insomnium, Amorphis, Apocalyptica, Korkiplaani, etc. Zijn er enkele minder bekende Finse groepen die je ons kan aanraden?

Niilo: Bijvoorbeeld MyGrain, Lost Society en Stam1na dat heel populair is in Finland.

Markus: Er zijn ontelbaar veel groepen die ik hier zou kunnen oplijsten. Sommige zijn bekend, andere minder bekend. Omnium Gatherum, Ghost Brigade, Swallow the Sun, Wintersun, Wolfheart, Medeia, Lost Society, Sear, Nerve End, Inthraced, etc. Ik ga stoppen vooraleer de lijst te lang wordt.

Hartelijk dank voor dit interview!

Niilo: Dank u, tot in België tijdens de herfst!

De Engelstalige versie van dit interview vind je hier / For the English version of this interview click here.