Het is de week van de Belgische muziek en dus krijgen we héél wat in de aanbieding. Ik selecteerde drie artiesten voor wie ik een interview opstelde: Pommelien Thijs (ik vrees dat ze geen tijd zal hebben, maar deze duivel doet het al verdient ons respect, een klopje op de schouder en een duwtje in de rug), The Breath of Life (vieren hun 39 jarig bestaan en ken ze al sinds de vorige eeuw) en Haze: ik werd betoverd door de clips die ik recentelijk onder de ogen kreeg en hou echt wel van het kersverse album en dus ja ...
In 2021 stapte je (Mirabelle van de Put, bass & backing vocals bij Nightwitches, Barbie Bangkok, Buffoon) uit jouw comfortzone om zich te wagen op onbekend terrein; het nastreven van een soloproject. HAZE. Wat was je motivatie? Had je het ietwat gehad met je voorgaande bands/projecten?
HAZE is ontstaan tijdens de eerste lockdown van de corona pandemie. Ik wou al een tijdje eigen muziek maken, maar dat kwam er niet van. De lockdown en de daarbij horende extra tijd gaven me een duwtje in de rug. Spelen met anderen was toen niet mogelijk.
Vanwaar komt de naam Haze? Hoe ben je aan die naam geraakt? Wat is het verhaal erachter?
We zaten in die lockdown met een onzichtbare 'vijand', veel onduidelijkheid en onzekerheid. Haze of mist/wazig paste in die tijdsgeest alsook bij de nummers vond ik.
De hoes is best opmerkelijk, vooral omdat het lijkt alsof er een stukje van een bloem op de hoes ligt, terwijl je je verstopt achter je armen, waarom eigenlijk? Met dit project stap je juist uit de schaduwen?
Dank je wel. Ik maak graag collages, vaak gebruik ik een blad of ander stukje natuur in die collages, dat geeft volgens mij een extra dimensie. “Out of Sight”, letterijk vertaald “uit het zicht” vandaar de armen. De foto is uit een blad geknipt, maar ook gescheurd. De scheur geeft meer beweging dan een mooi recht geknipt stukje. Het past bij het idee dat niet alles perfect hoeft te zijn.
In de promo tekst staat iets over tegenslagen die je kreeg te verwerken, kan je daar iets meer over zeggen?
Oh, dat zijn geen dramatische tegenslagen, hoor. Het duidt meer naar wanneer er iets in het maakproces van de plaat niet ging zoals verwacht, zoals bijvoorbeeld een computer of effect dat vastloopt. Soms maakt dat geluid, die geluiden hebben we opgenomen en in de muziek verwerkt. Dat vond ik heel leuk.
Hoe was het om met Stijn Vanmarsenille en Frederik Segers samen te werken en zo je eigen ding “groot” te brengen?
Ik kende Stijn niet, maar het klikte meteen. We hebben dagen in zijn homestudio elektronische muziek gemaakt, hij was helemaal mee met het idee om foutjes en tegenslagen te gebruiken. Cracks en bleeps, maar ook alledaagse geluiden, zoals een gasfornuis zijn vervormd naar ritmisch aspecten. Voor mij was dit het experimenterende deel.
Ik vond het moeilijk om sommige nummers dat ik met Stijn maakte en mijn eigen nummers samen te brengen onder de noemer HAZE. Ik dacht, 'dit is een nieuw project', maar Frederik hoorde wel één geheel. Dus heb ik met hem verder gewerkt tot wat je vandaag op het album hoort. Heel fijn om met een goede producer samen te werken.
Roep ik hiermee de juiste beelden/omschrijvingen op of sla ik de bal volledig mis? Hoe zie jij het? Zie hieronder:
“Everyone You Need: klinkt een beetje beangstigend en roept beelden op van Lost Highway. Halverwege krijg je er dan weer het tromgeroffel bij die me even doet denken aan Cat People van David Bowie (de soundtrack versie). Het is duidelijk een nummer met vele gezichten, want naar het einde toe krijgen we zelfs een glimlach en een paar positieve noten. De gitaarklanken weerklinken nogal apart.”
Ik ben gaan luisteren naar Cat People en snap je vergelijking met de drumpartij. De sfeer van Lost Highway vind ik ook passen. Het fijne aan muziek is dat het bij iedereen een andere vibe oproept.
Wie zijn je grote helden op muzikaal vlak?
Broadcast, Pj Harvey en Portishead hebben me geïnspireerd voor deze plaat.
Waar haal je de inspiratie vandaan voor je teksten?
De teksten zijn voornamelijk observaties, soms komt inspiratie ook uit documentaires.
Hoe waren de reacties op Sous Le Silence tot op heden? Ikzelf was er blij mee en het smaakt naar meer. Waarom dit ene nummer in het Frans?
'Sous le Silence' is een ode aan mijn voorouders, mijn vaders kant was Franstalig, dus het paste om het in het Frans te zingen én het was een nieuwe uitdaging. Er zijn al vele mooie reacties gekomen op dit nummer, dat maakt me heel blij.
1000 neurons omschreef ik als singel materiaal, ben je het daarmee eens? Wat doen die 1000 neuronen juist of hoe zie jij het?
Je bent niet de enige die dit nummer aangeeft als potentiële single. Het nummer gaat over perceptie. Iedereen heeft zijn eigen waarheid. Voor de DNA test bestond, waren ooggetuigen de doorslaggevende factors voor veroordelingen in rechtszaken. Waardoor er regelmatig onschuldige mensen werden veroordeeld.
Ben jij iemand die een perfect pitch kan geven en je eigen ding vlotjes kan verkopen of ben je daar iets te verlegen/terughoudend voor?
Ik vind het moeilijk om iets wat ik heb gemaakt te verkopen, het liefst zou ik hebben dat iemand anders dat voor mij doet, maar het hoort erbij als je je muziek wil verspreiden. Ik hoop gewoon dat er een aantal mensen kunnen genieten van wat nieuwe muziek.
De titel van het nummer 'Perfect Pitch' duidt op de toonhoogte, in dit nummer komt een glasharp voor. Kristallen glazen zijn niet te controleren, noch in toon stabiliteit, noch in volume. Een 'perfect pitch' is dus onmogelijk. Ik hou wel van die tegenstrijdigheid.
Als ik dit interview opstel is het net de week van de Belgische muziek en is je album net uit. Hoeveel aandacht & airplay krijg je vanuit de Belgische pers en Radio? Komen er nog optredens?
Er zijn al een aantal mooie reviews verschenen en sommige radio zenders hebben 'Hiding' en/of 'Sous le Silence' opgepikt. Voor optredens staat alles open, niets moet, alles kan.
We zijn januari en dus kunnen we elkaar nog steeds leuke dingen toewensen, wat mag het voor jou zijn?
Lekker eten en goed gezelschap.
Is er nog iets wat je kwijt wil? Iets wat ik ben vergeten vragen/had moeten vragen?
Niet echt denk ik. Dank je wel voor de vragen.
Album review:
SNOOZECONTROL - HAZE - Out of Sight (Eigen beheer/Off White House Records)
