Dit is een verslag van Ravelingen 22/05 die een samenkomst was van de tours Cover Europe With...! Tour 2011 en de European InvasionTour 2011.
Door een kleine verkeerde inschatting van treinspoor waren we in de verkeerde kuststad gearriveerd. Geen probleem; we konden gewoon de tram van Blankenberge naar Heist nemen. Enige zorgen wel want we gingen niet op tijd komen voor de eerste band die om 14u30 uitgestippeld was te beginnen. Na het heel professioneel berekenen van de weg -"volg gewoon de andere metalheads"- waren we uiteindelijk bij onze bestemming toegekomen. Tot onze verbazing stonden de weldra-toeschouwers nog buiten. "Hmm, zoveel volk?" dacht ik bij mezelf. Wat echter bleek was dat de bands For Today en Morda afgelast hadden en de show maar anderhalf uur later ging beginnnen. Het was waarschijnlijk moeilijk om na een korte opzeg nog een een vervang-act te vinden. Och, ja, dan maar een frietje gaan eten om krachten op te doen voor het het muzikale onheil dat komen zal.
Gorod wist best wel te spelen maar had moeite om het publiek te overtuigen. Het is niet alle dagen dat men een Franse technical deathmetalband ziet. Er was weinig contact met het publiek en het geluid was een beetje gedempt -niet al te zuiver. Als je het vergelijkt met hun studieopnames zou men zich afvragen of er geen saboteurs aan het werk waren. Deze eerste act leek een beetje gehaast. Ze hebben een kleine set gespeeld.
Adept moest er in het begin een beetje inkomen. Maar na enige nummers braken enige leden van het publiek al uit tot wat moshen en violent dancing. Voor mijn part mocht dit eigenlijk de eerste band geweest zijn. De muziek is zo generisch metalcore dat die minieme post-hardcore invloed die ze hebben het boeltje niet kan redden. De scream van de vocalist moet wennen -als het al went. Persoonlijk vind ik hem irritant hoog en te aanwezig. En trek me de bek niet open over de breakdowns. Die handel moet echt gaan of veranderen. Sommige bands moeten echt eens leren dat het de bedoeling is dat je de verwachting maar half vervuld, anders is het te voorspelbaar en bijgevolg saai. Omgekeerd als je totaal niet ingeeft aan de verwachting kan het volgende stuk als een complete muzikale non-sequitur overkomen en is het eerder slecht gestructureerd dan iets anders.
As Blood Runs Black viel meer mee. Deze gasten slaagden er in een wat meer gemeende moshpit te starten. Of dat te maken heeft met de kwaliteit van de muziek of het bloed alcohol gehalte is nog maar de vraag. Het hielp in ieder geval dat ze het publiek wisten op te zwepen door individuen in de micro te laten meezingen en op te roepen tot allerlei soorten pits. Mij wisten ze alvast een klein beetje te beroeren. Dat hun melodische metalcore begeleid wordt door djent-ritmes heeft er veel mee te maken. Ik zou niet zeggen dat hetgeen ze brengen fantastisch is maar het staat alvast en het heeft potentieel. Verder vond ik het ook nog sympathiek van hen dat ze uitroepten tot afzonderlijk applaus voor de bands met wie ze het podium deelden. Daarbij deden ze telkens een "bekende" lick van dergelijke bands. Een toffe afwisseling was ook dat ze tussenin telkens elektronische scheten lieten. Oja, en dat streaken van een van de gasten van Adept was ook euh... grappig.
Veil of Maya's set was ook redelijk strak. Weinig reactie van het publiek weliswaar. Misschien omdat ze eerder van hun vroegere platen speelden en ze moeilijk verkrijgbaar zijn in België. Het is wel fantastisch hun gitarist die ingenieuze djentstukjes stukjes perfect te zien spelen met dan nog eens een brede grijns op zijn gezicht. Interessant weetje; hun bassist hanteert een zessnarige bas. Dat verklaart mede die diepe groove die ze zo 'vanzelfsprekend' opwekken. Men vraagt zich af wat ze met twee gitaristen zouden kunnen verwezenlijken. Dat ze niet meer nummers van hun derde album "[Id]" gespeeld hebben viel mij wel wat tegen. Ik vond die plaat toch het meest behendige dat ze tot nu toe al uitgebracht hebben. Ik dacht nog nog "Mowgli" te schreeuwen als encore, maar ja: "wat is het nut?" We zouden toch niet willen dat ze de show stelen, hé? Hoe dan ook kijk ik in ieder geval uit nog hun volgend album.
Born of Osiris deed dan precies het omgekeerde en was er duidelijk om hun nieuwste prestatie "The Discovery" voor te stellen. Ze kregen het publiek wel los en iedereen deed enthousiast mee. De vocalist nodigde ook het publiek uit mee te zingen met hun nieuwste nummers. "Best niet te dicht gaan staan, ik ken de tekst niet," dacht ik bij mezelf. Haarfijne productie van muziek was er wel. De keyboardspeler stond er op momenten gewoon maar wat bij maar dat werd dan gedeeltelijk gecompenseerd door het feit dat hij ook de back-up vocailst is. Het is dan ook niet de bedoeling dat de muziek te druk word. Veel sfeer; een geslaagde set.
The Faceless speelde zo'n beetje van alletwee hun platen. Een matige reactie van het publiek weliswaar. De -soms jazzy- tech-death van deze gasten doet dankzij de cleane/vocoder-vocalen soms denken aan Cynic. Zei het dat ze nog altijd een ruiger kantje behouden hebben. Ook hebben ze een voorsmaakje gegeven van hun volgende werk met het nummer "The Eidolon Reality". Eentje die vooral blijft hangen. Zoals de meeste van hun nummers. Ik hou mijn vingers alvast gekruist.
