Donderdagavond 9 oktober is het goed vertoeven in Cultuurpodium Boerderij in Zoetermeer (NL). Op het programma staat Poets of the Fall uit Finland, met als voorprogramma A Liquid Landscape. Het belooft een memorabele avond te worden. Dit is de eerste keer dat Poets of the Fall naar Nederland komt sinds de vorming van de groep in 2003.
De mannen, die bij het grote publiek voornamelijk bekend zijn van hun hit “Late Goodbye” uit 2004, hebben een uitstekende live-reputatie en een grote fanschare opgebouwd, met ondertussen zes studio albums op hun naam; het werd dan ook hoog tijd dat zij ook hier hun kunsten kwamen vertonen. Dat men er zin in heeft is meteen duidelijk; de zaal staat al vol voordat de er zich instrumenten op het podium bevinden. De avond begint goed als A Liquid Landscape het podium betreedt.
De vier mannen hebben in het verleden al een podium gedeeld met namen als Karnivool (AUS), Anathema (UK) en Thrice (US), en dat ze gewend zijn zalen van dit formaat te bespelen is duidelijk te merken. Met loepzuivere vocalen weet de zanger het publiek te betoveren. Uit de sound van de groep valt niet af te leiden dat ze afkomstig is uit Groningen en pas net hun debuutalbum uit heeft gebracht. De groep weet de nummers perfect ten gehore te brengen. Jammer is alleen dat het licht zeer slecht staat afgesteld. De band, opgesteld op een rijtje langs de voorrand van het podium, staat voor de spots. Dit helpt niet mee aan de interactie met het publiek, voor wie de gezichten van de groep een zwarte massa blijven. Een echte klik met het publiek ontbreekt dan ook.
Niet lang nadat A Liquid Landscape hun set heeft afgesloten, is het tijd voor Poets of the Fall en zoals zanger Marko Saaresto aangeeft is dit een blije gelegenheid, die vraagt om ‘happy tunes’. Dat is wat ze spelen, afgewisseld met een flinke dosis ballads, als “Nothing Stays the Same” en “Cradled in Love”, waarvoor de zanger een plek op de rand van het podium, tussen het publiek, inneemt. Men is van ver gekomen om dit spektakel mee te maken; als Saaresto informeert naar waar men vandaan komt, reageren niet meer dan twintig mensen bevestigend op de vraag of ze uit Zoetermeer of omgeving komen. Een aantal geeft zelfs aan van buiten Nederland te zijn gekomen.
Er hangt een prettige, relaxte sfeer in de zaal, die veelal wordt veroorzaakt door de opgewekte zanger die tussen de nummers door gezellig met het publiek kletst. Het plezier straalt eraf bij de bandleden onderling; aan oogcontact ontbreekt het niet en gitaarsolo’s worden als team gebracht. De makkelijk in het gehoor liggende mix van pop, rock en metal wordt met veel overtuiging gebracht, al klinken de vocalen bij sommige tracks erg technisch, wat ten koste gaat van de emotionele lading. Het is duidelijk dat Poets of the Fall een band van formaat is. Ze weten een sterke set neer te zetten met z’n zessen, met als interessant aspect de lage vocalen van Saaresto die de muziek net dat beetje extra diepte geven.
De toegift wordt begonnen met “Late Goodbye”, perfect uitgevoerd met enkel gitaarbegeleiding. Het publiek, wat zich tot dit moment stil heeft gehouden, zingt eindelijk mee en begint langzaam in beweging te komen. Deze energie weet de groep tot ieders geluk de half-uur-durende toegift vol te houden; het lijkt bijna of er een remming is weggevallen nadat hun bekendste hit gespeeld is. Al met al een memorabel optreden van Poets of the Fall, en hopelijk ook zeker niet hun laatste hier in Nederland.
