Op zondagavond zakten we af naar Brussel, AB, voor drie bands die op papier eigenlijk allen headliner waardig mogen genoemd worden. Zowel Hell, Carcass en Amon Amarth hebben in het metalwereldje al hun sporen ruimschoots verdiend. Het was dan ook niet verwonderlijk dat AB in Brussel tot de nok was vol gelopen voor deze avond. Hoewel het meeste volk duidelijk was gekomen voor Carcass en Amon Amarth stonden er reeds vroeg voldoende metalheads om het feest snel te laten beginnen.
Openingsact Hell is het bewijs dat er leven is na de dood. De band had een enorm grote invloed in de periode 1982 tot 1987 maar leek dood en begraven na de zelfmoord van hun oorspronkelijke zanger Dave Halliday. Echter in 2008 kwam de band terug samen met als nieuwe zanger David Bower. Dit resulteerde in een album Human Remains (2011). Met een nieuw album Curse and Chapter onder de arm was het dan ook uitzien om deze toch wel legendarische band aan het werk te zien. We hadden het geluk dit al te mogen meemaken op Alcatraz Metal Festival 2012 waar ze een heel sterke indruk nalieten. De hel barste inderdaad los vanaf de eerste dreigende tonen. Zanger Bower ontpopte zich tot een ware entertainer, en holde van de ene kant naar de andere kant van het podium, tekeer gaande als was hij bezeten door de duivel zelf. Zo sprong hij ook voor het podium om de fans persoonlijk aan te spreken, of kwam hij met ontblote bast en zweep in de hand het podium op om in een vlaag van waanzin zichzelf daarmee te bewerken. Het enige dat we wat jammer vonden, was de korte setlist. In amper een half uur grepen ze ons wel degelijk bij de strot, maar het was te snel voorbij om een blijvende indruk na te laten. Uiteraard zijn ze gebonden aan de tijd dat ze mogen spelen maar zoals we aangaven, Hell is duidelijk uit de doden opgestaan. En dat beloofd voor de toekomst, hoewel ze hier in Brussel maar een deel van het publiek echt mee kregen, ons konden ze zeker overtuigen.
Setlist :The Age of Nefarious // On Earth as It Is In Hell // Blasphemy and the Master // Something wicket This Way Comes // The Quest // Save Us From Those Who would Save Us
Het werd al vrij vlug duidelijk, naast de headliner Amon Amarth , waren ook veel mensen naar AB afgezakt om Carcass aan het werk te zien. Want ook zij hebben reeds een verleden in het wereldje, in de periode 1985 tot 1995 brachten ze pareltjes van albums uit, waaronder Heartwork (1993). Ze worden dan ook beschouwd als pioniers die een grote invloed hebben gehad op bijvoorbeeld het melodisch death metal genre. Carcass kwam terug samen in 2007. Ook zij hebben nu een nieuw album uitgebracht, Surgical Steel, dat overal op goede recensies wordt onthaald. Het is trouwens hun eerste album sinds 1996. Het publiek omarmde hen met een warm applaus, en dat had zijn uitwerking op het podium. Carcass reageerde op zoveel enthousiasme gevat, door een strakke set neer te zetten. Vooral de stevige gitaar riffs sneden telkens door het vlees heen. Uiteraard is de vocale inbreng ook belangrijk, maar de instrumentale aanpak sprong hier dus het meest in het oog. Stevige uithalen, lange solo's die je verweesd achterlaten, het was allemaal aanwezig. Ook de nieuwe nummers zoals 1985 of Cadaver Pouch Conveyor System vielen in de smaak en moesten niet onderdoen voor het oudere werk. Daarnaast waren er vaak tot de verbeelding sprekende beelden te zien die de intensiteit nog versterkten, maar de aandacht lag duidelijk bij de muzikale aankleding. Het resultaat was een potje stevig headbangen, maar ook de eerste moshpits waren bij dezen een feit. Carcass kwam, zag en overwon alsof ze nooit weg zijn geweest. Een optreden dat wel degelijk mag gezien worden als headliner waardig.
Setlist :1985 // Buried Dreams // Incarnated Solvent Abuse // Unfit for Human Consumption // This Mortal Coil //Cadaver Pouch Conveyor System // Genital Grinder/Exhume to Consume // Corporal Jigsore Quandary// Captive Bolt Pistol // Ruptured in Purulence /Heartwork
De zweden Amon Amarth deden het zelfs nog beter. Alleen al de imposante verschijning van vocalist Johan Hegg doet je denken dat de Thor, God van de Donder, zelf het podium komt opgewandeld. Met het nieuwe album Deceiver of the Gods leveren ze wederom een sterke plaat af. Het onderwerp blijft ook hier wat in dezelfde richting uitgaan. Goden en Vikings zijn schering in en inslag bij Amon Amarth. Live slaan ze ook nu weer gensters en moet het dak eraf. Als een vlijmscherp mes snijden de gitaren vanaf de eerste song tot de laatste noot gewoon door je heen. De bulderende stem van Johan doet de rest, het publiek geniet met volle teugen en stort zich van de ene moshpit naar de andere. Tot boven in de balkons wordt er stevig meegebruld en gedanst. Dat de fans zonder problemen vele van de songs kunnen meezingen stoot op veel respect van de band. Ze gaan ook gretig erop in en betrekken hun fans vanaf het begint tot einde in de set. Hoewel de babbeltjes tussendoor soms de drive er wat leken uit te halen, stoorde dit uiteindelijk echter totaal niet deze keer. Van de ene mokerslag werden we doorverwezen naar de andere, we kregen geen seconde rust, en dat zorgde ervoor dat die 1u30 gewoon voorbij vlogen. In de bisrondes werd de hamer van Thor boven gehaald, het leek wel of de oppergod daar zelf stond met zijn hamer toen Johan het podium opkwam om Twilight of the thunder god in te zetten. Afgesloten werd met een sublieme The Pursuit of Vikings dat wederom quasi geheel werd mee gezongen door het publiek. De AB veranderde een heel uur lang in een kolkende massa dansende, springende en brullende Vikings die zonder verpinken ingingen op wat hun Goden hen vroegen, als in extase. Geen spaander lieten ze heel van de zaal, de verovering van Brussel was een feit,ook Amon Amarth kwam en overwon!
Setlist :Father of the wolf // Deceiver of the Gods // Death in Fire // Free will Sacrifice // As Loke Falls // Guardians of Asgaard // Shape Shifter // Warriors of the North // Runes to my Memory // Varyags of Miklagaard // The last stand of Frej // Destroyer of the Universe // Cry of the Black Birds // War of the Gods // ENCORE : Twilight of the Thunder God // The Pursuit of Vikings
