20 jaar na hun debuut “Child Of Glass” en zo vele albums later staat Blutengel er nog altijd aan de top met duistere romantische electroklanken die het hart doen sneller slaan. “UN:GOTT” is de nieuwste worp van zanger en creatieve mastermind Chris Pohl en de charmante sirene Ulrike Goldmann.
“UN:GOTT” bouwt een brug tussen het verleden en de toekomst. Muzikaal wordt er nog meer geëxpirementeerd met zowel oldschool als moderne geluiden. Epische melodieën vermengen zich met dansbare beats en duistere uiterst aanstekelijke hymnes gezongen door Pohl en Goldmann. De refreinen liggen nog lekkerder in het oor. De melancholie is nog zwaarmoediger. Boosheid maakt plaatse voor razende woede. De hoop is nog helderder. Kortom, alle emoties lijken nog sterker dan op vorige albums.
Blutengel is live te zien op zaterdag 20 juli op het Amphi Festival in Keulen (D) samen met o.a. Hocico, Lord Of The Lost, Nitzer Ebb en Pink Turns Blue en op zaterdag 17 augustus op het W-Festival te Waregem samen met o.a. Mesh, Killing Joke, Nitzer Ebb, Sigue Sigue Sputnik en The Human League.
Together As One begint met een eenzaam keyboardlijntjes, gevolgd door rinkelende klokjes en spreekgezang als een gebed. De song krijgt een steeds voller geluid door toevoeging van tromgeroffel en de stem van Ulrike Goldmann. Het is een ideale intro en een mantra van 4 zinnen, waarin God zijn verstoten zoon Lucifer oproept zich weer bij Hem te voegen; om de Hel te verlaten zodat het zijn aanvoerder zou verliezen.
Into The Void , eigenlijk een liefdeslied, gaat erover dat men een vrouw vindt die eigenlijk niet bij je past, die je mooi en sexy vindt, maar die je geestelijk niet goed doet. Het is de uiterlijke facade, waardoor je gefascineerd bent, waardoor je jezelf compleet verliest. Je bent verblind en verstrikt in een relatie die feitelijk slecht voor je is. Muzikaal kun je het wat vergelijken met de song “Black” of “You Walk Away”, m.a.w. een verleidelijk aanstekelijk dansbaar nummer.
Surrender to the darkness is een minimalistische electro track, en de eerste single van het album,. Het vertelt over hopeloosheid en je overgeven aan de duisternis, m.a.w. de strijd opgeven. I’m Alive, de zwaarste song op de plaat, doet denken aan Terminal Choice, maar ook aan Oomph! En zelfs een beetje aan Rammstein met gierende gitaren en shouts vermengd met de welbekende Blutengelmelodieën.
Am Ende der Zeit is een Duitstalig nummer, dat een beetje doet denken aan ‘Engelsblut’. Centraal staat de vraag wat er gebeurt wanneer je sterft. Wat gebeurt er met je ziel? Is er een hiernamaals? Is er iemand die je leidt in het volgende leven? Moet je angst hebben voor de dood of gaat het leven gewoon verder na de dood?
Na dit filosofisch existentieel nummer, krijgen we met Teufelswerk nog een Duitstalig nummer voorgeschoteld.. Een straight forward stampende song met kleine gitaarriffs over de domheid van de mensheid. We vernietigen de natuur en het klimaat,. We putten onze fossiele grondstoffen uit. Enfin, het nummer blinkt uit in realistisch doemdenken. De titel heet Teufelswerk - duivelswerk -omdat we liever een zondebok zoeken i.p.v. onze eigen verantwoordelijkheid te nemen voor wat er mis gaat in de wereld. Een onzichtbare duivel is hiervoor de ideale zondebok.
Resurrecction of the Light, een klassiek electronisch Blutengel nummer dat vertelt over de opstanding van de Lichtbrenger, de verrijzenis van Lucifer en het aanbidden van een alternatief voor bestaande godsdiensten. Morningstar, een absolute sterkhouder op dit album, sluit hier thematisch op aan. De strofen zijn klassiek Blutengel-electro maar de refreinen neigen meer naar metal. En o ja, het is een uiterst dansbaar nummer.
The Last Song is ondanks de Engelse Titel een Duitstalig lied. Het is, heel toepasselijk, het laatste nummer van de reguliere cd. The Last Song is net zoals Am Ende der Zeit een existentialistisch lied over grote levensvragen. Zoals: Wat heb ik nu eigenlijk gedaan met mijn leven? Heb ik het leven geleden dat ik wou? Was mijn leven de moeite waard? Zou ik het leven niet anders aanpakken?
Conclussie: “UN:GOTT” is een modern, melodieus, mysterieus, duister, dansbaar pareltje. Dit is een absolute aanrader zowel voor de fans, als voor elke openminded muziekliefhebber.
