De nieuwe van Arch Enemy, "The Khaos Legions" is uit. En laat het gezegd zijn, het is een krachtpatser van een plaat. In ieder geval heel erg technisch. Het is eigenlijk zelfs ietwat ironisch hoe de nummers gestructuurd zijn. Dan heb je het ene moment eenvoudige melodische riffs en het andere shred-gitaar waarbij er niet genoeg noten in dezelfde microsecond kunnen gepropt worden.
Meer dan ooit hoor je ook de vele invloeden die Arch Enemy rijk is. Het is melodische death metal in het kwadraat. En we weten al van zijn dagen bij Carcass dat Michael Amott een zwak heeft voor de jaren '70-manier van soleren. Death 'n roll, iemand? Angela Gossow's vocalen hebben mij aan de andere kant toch eerder de indruk gegeven dat ze even goed of meer passen bij een powermetal-uiting. De reden het dat dan toch niet wordt is waarschijnlijk dat het geheel soms redelijk thrashy te werk gaat zoals op het voortreffelijke feestnummertje "Vegeance is Mine".
Andere nummers die uitblinken zijn "Bloodstained Cross", "Under Black Flags We March" en "Cruelty Without Beauty". Het enige wat ik aan te merken heb is dat de keyboards wat uitgebreider gebruikt konden worden en niet steeds op de stand 'koor' hoefden te staan. Maar ja, aan de andere kant zou dat hun sound waarschijnlijk iets te veel aantasten... en sound; dat hebben ze. En door het toegankelijke ervan zullen nieuwkomers weten wat zij er aan hebben.
