Jasta- Jasta

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  levi deluycker    9 augustus 2011

Dat Jamey Jasta niet kan stilzitten is een publiek geheim. Naast zijn hoofdband Hatebreed houdt hij zich ook nog bezig met hardcore supergroep Icepick, verzorgt vaak gastvocalen op allerlei albums en is de helft van de sludgeband Kingdom Of Sorrow (die hij samen met Kirk Windstein van Crowbar oprichtte). Daarnaast heeft hij nog een platenlabel, Stillborn records en een eigen kledinglijn Hatewear.  Nu heeft hij ook nog eens een soloproject uit de grond gestampt, simpelweg Jasta genaamd. Nooit verwacht van de brulboei, maar met dit project toont hij dat hij naast het schreeuwen ook nog eens een ferm potje kan zingen.


Jamey verzamelt ook veel mooi volk rond zich. Zo doen Randy Blythe en Mark Morton van Lamb of God, Tim Lambesis van As I Lay Dying, de pro-skater Mike Vallely, Phil Labonte van All That Remains en gitaargek Zakk Wylde(Black Label Society) op dit album hun duit in het zakje. Persoonlijk vind ik het in Jamey Jasta zijn voordeel spreken dat het zingen zich niet tot een trucje gereduceerd word. Niet in elke song laat hij zijn zangstem horen, maar worden we getracteerd op zang die meegaat in de stemming van elk lied appart. Soms zijn songs enkel in klare zang, andere enkel geschreeuwd, en andere dan weer een combinatie van beide. We merken ook op dat vergeleken met andere Jasta producten het gitaargeluid wat minder rechttoe, rechtaan is.

Jasta vertaalt zich als een album dat gemaakt is door een artiest die ietwat andere muziek wou maken dan waar hij meestal mee geassocieerd word, en daar ook wel in slaagt. Indien u nog niet zeker bent check dan even Heart Of Warrior en Enslaved Dead or Depraved (met een energieke Randall Blythe van Lamb Of God als gastvocalist). Indien u ook wenst te ontdekken of Jamey Jasta zijn klare vocalen wel voor u zijn dan raden wij u aan om u door Nothing They Say te laten verrassen.