Hoewel het niet meteen mijn genre is ben ik wel weg van de stem van deze grote dame. Eerder al had ik genoten van haar bijdrage bij het werk van Guido Belcanto, Kadril enz … Tijd nu om me even te focussen op het tweede album welk ik van haar mag reviewen!
Niet gezegd klinkt lekker en zeemzoet, een beetje dromerig. In het verleden vergeleek ik haar stem met de engelenstem van Sanne Van Neygen (ik zal het dus niet meer herhalen). Het origineel kan je mogelijks nog kennen onder de naam: Song For Sally (Jef Walker).
Dansen doen we niet werd al eerder op de wereld losgelaten als single en klinkt echt wel goed: een beetje uptempo, met een viool en een mooie mix van country & folk. Naar het einde vormt het nummer zich om naar een fijn duet met Bruno Deneckere.
Eenmaal, andermaal, verkocht: honingzoete country & folk met ook een beetje breekbaarheid en warmte. Wat een prachtige stem heeft deze grote dame toch! Ik ben compleet verkocht!
Dit is een lied klinkt als Vlaamse Americana: lekker stroperig, een beetje dromerig en met een fijn tempo.
Mijn huis klinkt lekker romantisch: je partner is je huis en alle wegen leiden naar je partner. Hoe mooi kan de liefde zijn? Wel, zo mooi als in Mijn Huis! Melodieuze Americana, met een zweverige blues gitaar en een algehele zeer warme klank oftewel zwoele zeemzoeterigheid!.
Wikken en wegen begint met Bruno Deneckere’s stem, waarna zij mag inspringen. Een country/folk duet.
Maar niet vandaag: luchtige viool klanken kondigen een engelenstem aan, zachtjes wiegende muziek en warme klanken.
Vleugels: tijd om het huis uit te vliegen en dat ondersteund door liefde en warmte. Zomers, rustig wiegend, oorstrelend (kleine woordspeling met een woord welk niet bestaat edoch) mooi en o zo zoet (met een licht erotisch ondertoontje).
Bij Jou nog meer liefde, haast als een serenade, gericht aan de lieve man achter deze grote dame! O zo mooi!
Geen buit geen dief gaat eerder de rockende tour op en dat mag ze ook, want ze weet hoe dat moet en ze doet het goed (zin gepikt van een ander nummer, maar leek me hier best wel passend).
Ik ging voor zilver is wederom een eerbetoon aan haar liefste, nadat ze meer krijgt dan waarvoor ze ging. Dit kan een singel worden en tevens een goede tegelplakker!
Keren van de wind klinkt een beetje als wraak nemen op al wie haar tegenzat.
Ademhalen: afsluiten op een adembenemende zeemzoetige en prachtige wijze, zo doet deze grote dame het! Droom lekker weg, terwijl ze je toezing met haar pakkende stem.
Toegegeven: het is niet mijn lievelingsmuziek, maar deze dame weet me te betoveren en dus kon ik niet anders dan het album reviewen. Ook al bestaat het woord niet en dus moet iemand het uitvinden om dit album te kunnen bespreken: oorstrelend mooi (en zeemzoet aka een woord die haast bij elk nummer die ze brengt kan omschrijven, heb mijn best gedaan om het telkens met een ander woord/omschrijving te beschrijven)!
Find the artist here:
