Moet ik Antler Records nog wel voorstellen? Wel feit is dat dit Belgische label de wereld kleur gaf en héél wat groepen en genres wist te lanceren! Elke track op deze compilatie ademt geschiedenis uit! Er zitten een paar grote hits tussen, maar ook wat minder gekende tracks /artiesten tussen, waardoor je ook wat kan (her)ontdekken! Geniet hiervan!
Snowy Red (Never Alive) is zonder twijfel het meest gekende Snowy Red nummer. Zelfs anno 2025 blijft het goed klinken! Belgische New Wave met een doomrandje, excellente synths en een elektronische drum die lekker hard aanslaat! Of hoe iemand helemaal alleen het ver kan schoppen! Verscheen voor het eerst in 1982.
The Klinik (Hours & Hours) is voor de doordeweekse fan niet meteen gekend. De underground scene heeft deze groep echter blijven steunen en de optredens die recenter gebeurden brachten alvast flink wat centen op (en was ook voor een groter publiek dan destijds). Dit nummer verscheen in 1985 voor het eerst. New Wave met een donker randje, niet echt subtiel en toen ook al niet echt vernieuwend meer.
Poesie Noire (Ciaconda Smile) verscheen in 1985 en was meteen een hit, wat veel zegt over de mensen die dit project begeesterden: Jo Casters (later ook bekend via Techno hits, denk aan Erotic Dissidents) en Herman Gillis en Marianne Valvekens. Wie plaatste al wel niet een paar danspassen op dit bijzonder aanstekelijk nummer? Later kozen ze een iets donkerder pad (maar er volgende nog wel andere hits). Roland Beelen was hun producer en ging ook met hen op tournee (om zo de studio klank om te zetten naar hun felbegeerde live klank). Het is bijzonder cool om dit nummer opnieuw te mogen aanhoren!
A Split Second (Rigor Mortis) kwam uit in 1987 en toen al was het best vernieuwend. Voor velen was dit de voorloper van de New Beat. Naast dit nummer hadden ze nog wel vele andere hits en is op deze compilatie allicht de grootste hitmaker. Ze treden anno 2024 nog steeds op! Een must have voor de DJ’s!
Men2nd (You Owe Me Something) brengt ons een New Wave nummer uit 1987 en is tot hiertoe de minst gekende uit wat hieraan voorafging. Ik omschrijf hen als Siglo XX op speed. Een band uit het Leuvense.
Company Of State (Hound) is van de hand van Rudolf Hecke (de man die recent nog een nieuw nummer lanceerde): een aanstekelijk Wave nummer (met lekker gepingel op een leeg glas, uitstekende drums en een snedige gitaar).
The Arch (Stay Lay): Darkwave en EBM toppertje uit 1989! Tevens ook één van de weinige bands die anno 2024 nog steeds de boer opgaat en blijft optreden. Het blijft echter hard werken om de nodige aandacht te krijgen (ook al zijn ze live wel de moeite waard).
Attrition (Haydn (or Mine)) komt uit hun Gothic rock periode (voorheen was het eerder experimentele elektronica). Martin Bowes is het brein achter dit project. Deze Engelsman heft ondertussen ook zijn eigen studio en eigen label. Volgens mij kwam dit nummer toch wel uit de beste periode. Ik Heb Attrition overigens verschillende malen in het verleden aan het werk mogen zien.
In Sotto Voce (In Sotto Voce): omdat een Belgische journalist Poésie Noire te poppy vond beslisten Jo Casters en Herman Gillis om onder een totaal andere naam iets anders uit te brengen (zogezegd als zijnde twee Joegoslaven). Breng me niet op ideeën, aub.
Noise Unit (Dry Lungs) is best uniek en brengt eigenlijk voor het eerst de Industrial gedachte naar ons land met de inbreng van Bill Leeb (Frontline Assembly) en Marc Verhaeghen (The Klinik). Deze afsluiter is niet meteen maar ding, maar het heeft zeker een plaatsje in de geschiedenis van de muziekwereld!
Het was wederom een waar feest om dit te mogen reviewen! Persoonlijk kan ik zeggen dat het eerste gedeelte me het meeste aansprak. De extra uitleg is een verrijking en er is duidelijk goed nagedacht over hoe en wat! Proficiat!
