Pretty Sick is de band rondom frontvrouw Sabrina Fuentes, die de band vormde toen ze slechts 13 jaar was. Wat begon als een indieband, ging later meer de grunge kant op door de komst van ex-Virgins gitarist Wade Oates. Na een aantal succesvolle EP’s, hebben ze in 2022 hun debuutalbum Makes Me Sick Makes Me Smile, wat goed ontvangen werd. Nu betreden ze een nieuw muzikaal pad; de band gaat een meer elektronische kant op. Ze willen een meer dansbare kant op om de wereld even wat minder serieus te nemen en gewoon nieuwsgierig te zijn en te beleven.
Sabrina over Streetwise:
“Streetwise is about growing and being a party monster in nyc and also kind of pokes fun at sceney nightlife culture as a whole cus it’s so silly anyway. So much drama centered around going out and being young and dumb and hot and fucked up and thinking ur too cool for everyone else. Lighten up!!!! Dont grow up so fast đ are you even having fun? sometimes."
Tried and True is het eerste nummer en heeft een lekkere basgitaar klank die echt goed doorklinkt. Het geluid doet me een beetje denken aan de vele Amerikaanse bands die we hier soms horen. De electronica geeft het een speciaal New Wave minded ondertoontje.
Headliner is een slome New Wave track, waarbij haar stem ietsje anders klinkt (iets meer richting spoken word). De percussie is lekker repetitief, terwijl haar stem in vele laagjes weerklinkt. Naar het einde toe krijgen we een iets modernere electro klank. Het is echter geen hoogvlieger.
Miami is een soort van dreampop/ballade achtige song: kort en goed (al lijkt het me net een ietsje te kort naar mijn zin).
Streetwise is de gekozen naam voor deze EP en is ook een uitstekend voorbeeld van de nieuwere electronische klank voor dit project. Weg is het grunge geluid. Het nummer kan gerust gebruikt worden op de radio van de volgende GTA game!
Violet is geen cover van Hole maar eerder een zeurderig electronisch nummer waaruit alle fut gaandeweg ontsnapt. Ik snap niet wat dit nummer hier komt doen.
With You zou je niet kunnen omschrijven als sirenenzang, ik hoor het eerder als een zwanenzang. Netjes binnen de lijntjes zingen zit er net niet bij, vandaar dus mijn commentaar.
Tja wat moet ik zeggen: er is ander en beter. Het is goed om af en toe iets anders te proberen en af en toe sta ik ook open voor iets anders en in dit geval is het iets minder geworden dan wat ik ervan had verwacht en voel haast de druk om te zeggen: sorry!
