De onconventionele Ijslandse black metal band Altari presenteert hun vulkanisch debuut album “Kröflueldar”, genoemd naar een series van vulkaanuitbarstingen die 9 jaar duurde en begon in 1975. Net als die Kröflueldar, vergde het ook voor deze “Kröflueldar” negen jaar voordat het voltooid was.
Kröflueldar mag het album openen en biedt inderdaad niet die typische standaard black metal elementen. Gitarist en zanger Ó.Þ.Guðjónsson verklaarde dat een band als Killing Joke een inspiratiebron was bij het maken van dit album. En dat hoor je goed in dit openingsnummer. Djáknahrollur sluit ook aan bij het hardere werk van Killing Joke. Met enige goede wil zou je het nog black metal kunnen noemen. Maar de tamelijk cleane zang en het redelijk natuurlijk elektrisch gitaarwerk zijn toch zaken die je niet bij de meeste black metal bands vindt. Leðurblökufjandinn is een interessant maar relatief rustig nummer. Ontdaan van de Sturm und Drang van het black metal geluid, werkt dit nummer erg introspectief. Sýrulúður bevat de hemelse stem stem van gastzangeres Gyða Margrét en is uitermate hypnotiserend. Hin eina sanna wordt gekenmerkt door een sound die zich oriënteert op de zwaardere gitaargerichte gothic rock van Fields Of The Nephilim, Killing Joke, Garden Of Delight en Your Life On Hold. De zang op Vítisvilltur doet aanvankelijk erg denken aan nordic folk. De sfeer is donker, maar niet brutaal of aggressief. En het geluid situeert zich ergens in het midden tussen post-metal en gothic rock. Grafarþögn, tenslotte, klinkt in mijn oren erg als Killing Joke. Die ik voor de zoveelste keer aanhaal. Maar wie Killing Joke een beetje kent, weet ook dat er een band is met Ijsland.
