KORINTHIANS - A Major Walk

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Van Muylem    24 mei 2023

Na Chaos/Control in 2019 komt nu de langverwachte opvolger A Major Walk. En die is klaar om de Belgische zalen in te palmen. Om hun muziek te omschrijven kiezen ze zelf het liefst voor de term 'dance-postpunk', om daarmee de dansbaarheid én de donkerte van hun muziek te benoemen.


In 2016 bracht het kwartet haar eerste release uit, een EP genaamd Olympus. Maar het was het eerste album Chaos/Control [2019] dat de band op festivals bracht zoals Sinner's Day, Dark Skies Over Witten (D), Porta Nigra Festival, Into The Dark, Zeeheldenfestival (NL), Platzhirsch (D) en Corrosion (VK).

KORINTHIANS was support act van internationale bands als Traitrs (CAN), She Wants Revenge (VS) en The Sheila Divine (VS). Na een minitour in Duitsland, vond in maart 2023 ook een tour in het Verenigd Koninkrijk plaats.

Op 25 mei verschijnt hun langverwachte tweede album, getiteld "A Major Walk", waaruit de eerste single Well al eerder werd gereleaset.

No Future is geen titel die meteen een lentegevoel oproept en eerder doet denken aan de punk gedachte die Sex Pistols bezongen destijds. Ergens hoor ik een jonge versie van Editors waarbij gitaren en electro zich op een zaligmakende manier vermengen. Het refrein blijft een beetje hangen en dat is altijd goed. Van mijn part mag dit gerust een single worden!

The Whimper nodigt je uit om de dansvloer op te zoeken, ook al blijft de klank af en toe iets te koeltje om het lang vol te houden. Ik hoor kille New Wave klanken uit de Jaren ’80, met een sausje elektro anno 2023. De solerende gitaar klinkt ook wel goed! Globaal gezien zit de klank bijzonder goed!

Reconsider trekt het tempo op en brengt een vleugje industrial met zich mee terwijl de drummer lekker hard gaat meppen. Het valt me op dat er enorm veel afwisseling zit in wat ik tot op heden mocht beluisteren en dat is in dit geval bijzonder goed!

Drift trekt het tempo weer naar beneden en legt de focus op een uitgebreid klanken arsenaal (welk af en toe dissonant weerklinkt). Ik mis hier een beetje vuur en passie, tot hiertoe is dit het minst sterke nummer, al blijft het wel goed (het niveau is gewoon tot op heden zo hoog dat het allicht wel eens wat minder mag zijn).

Leader of the Nightstart alsof het een begintune is van een spannend moment in een videospel, de titel werkt dit natuurlijk een beetje in de hand. Gaandeweg krijgt het nummer een EBM-achtig geluid. Ik hoor ook wat synth pop invloeden. Wederom een bewijs dat deze groep een bijzonder groot potentieel heeft en ook wel weet te spelen met verschillende genres waardoor je nooit het gevoel krijgt dat het huidige nummer een variatie is van het vorige nummer (iets wat bij vele groepen voorkomt).

Well klinkt in het begin als frisse post-punk met een lentebriesje op de achtergrond.

Wake Me Up zoekt de donkere kant op, genre post-punk waarbij de zang toch net even anders klinken dat tot op heden. Het gitaarspel spreekt me echt wel aan!

Mount klinkt alsof Space Invaders weer een hype is, waarbij de zang rustig werkt aan de opbouw. Geleidelijk aan horen we ook iets meer instrumenten. Gaandeweg krijg ik wel het gevoel dat dit het minst goede nummer van het album is, een beetje alsof het een opvullertje is. Het lijkt een beetje teveel alsof er geen duidelijke richting is (na de opbouw) en het tempo misschien iets hoger mocht liggen of misschien iets meer nadruk leggen op het melancholische gevoel. Kan beter is dan ook mijn besluit bij dit nummer (allez dan toch een beetje kritiek, hé).

Normal Lives For Normal People is een titel die me nieuwsgierig maakte. Het begin deed me een beetje aan Covenant denken (neen niet de metal groep met een K), maar de formatie die al een tijdje op de retour zit. De zang mag hier gerust wat steviger klinken, er mag ook wat meer nadruk liggen op de bombastische momenten: maak het geheel wat krachtiger, steek er ook wat meer emotie in.

Conclusie: Het is een fijne plaat die duidelijk maakt dat de groep een stap vooruit heeft gemaakt. Er zitten vele parels bij en heb amper kritiek op de plaat. Voor mij is het duidelijk dat deze Belgische groep blijft groeien en van mijn part zeker nog meer buiten onze landsgrenzen fans mag vergaren. Tijd ook om in eigen land wat hoger en op wat meer affiche's te staan: ze verdienen het dubbel en dik!