NER\OGRIS - I Am the Shadow, I Am the Light (Dependent/ Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    6 maart 2023

NER\OGRIS gedijt op contrasten en tegenstellingen. De sonische uitwisseling tussen de zwaartepunten van luid en stil, licht en donker, melodieuze klanken en dissonante ruis nodigt, naar eigen zeggen uit tot een vergelijking met klassieke elektronica als X Marks The Pedwalk, Paracont en NUMB.


Het dynamisch duo Kain (keyboards en programming) en Tinoc (zang) zet het album in met het zweverige trancy instrumentale nummer Inicio. Shadowlight is het geboortelied van Shadowlights' is het geboortelied van NER\OGRIS. Tinoc spijkerde de eerste vocalen op de instrumentale tracks nog voor hij een vast lid was. Het klonk alsof zijn stem er altijd al bij hoorde. Ook is er geen pakkender refrein op het hele album. Niet toevallig werd dat refrein de titel van het album. Deze sterke dark electro song is een vat van tegenstellingen: meedogenloos stuwende beats duwen en pompen, terwijl donkere muzikale texturen de leegte vullen en een pakkende melodie de snaren vormt die deze elektronische kosmos bij elkaar houdt.

 

 

Reality & Fiction maakt slim gebruik van samples aanvullend op de zang. Het nummer doet sterk denken aan Skinny Puppy, In Strict Confidence en fïx8:sëd8. Silent Anguish klinkt donker dan de vorige nummers. En die bevonden zich toch ook al in de schaduw. Dit is het soort langzamere electro, dat meer geschikt is om naar te luisteren, dan los te gaan op de dansvloer. De new age percussie in het begin van Pájaro doet vermoeden dat dit een psychedelisch trance nummer zal worden. Het rustige new age tjingel tjangel wordt echter doorheen het hele nummer doorgetrokken, zodat het een meditatief intermezzo vormt.

Down duikt als een kruising van Skinny Puppy en Nine Inch Nails in een zee van langzame, aangename industrial klanken. Cuervo nada más bestaat volledig uit duistere sfeerschepping en welgekozen samples. Deepest Fear blijkt een lekkere dark electro track van de oude stempel (Frontline Assembly, Numb, Skinny Puppy, ...).

 

 

Alone is een elektronische tearjerker, een tranenplengende ballade in een genre dat allerminst bekend staat voor ballads. Op Sombra De Palomas gaat de band weer aan de slag met trancy electro, die rijk voorzien is van goed uitgekozen stemsamples. Mundo Obscuro is niet zo duister als de titel doet vermoeden. Het is daarentegen een nogal new age-achtig trance nummer.

Conclsuie:
NER\OGRIS brengt atmosferische dark electro, EBM en slow industrial. De muziek is duister, maar komt zeker niet agressief over. Het is dus zeker geen hellektro of aggrotech. Ik zou het eerder als elektronische luistermuziek omschrijven, dan als dansvloervoer. Het duo achter NER\OGRIS is duidelijk beïnvloed door de pioniers als Skinny Puppy, NUMB en Frontline Assembly. Het zal daarom geen originaliteitsprijs winnen. Maar voor jongere generaties zou dit wel eens een openbaring kunnen zijn. NER\OGRIS heeft alleszins het potentieel om een hedendaagse topper binnen het subgenre te worden.
 


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015