De maandag van Wave-Gotik-Treffen 2020 was er één van rust, lekkere mede en van slechts 3 optredens, die weliswaar de moeite waard bleken.
Op deze laatste dag van het Wave-Gotik-Treffen, besloot ik na de nodige rust te hebben genomen, eerst naar de Moritzbastei te gaan. Boven de Moritzbastei werd een middeleeuwse markt georganiseerd. Toen ik daar aankwam had ik direct de indruk dat ik deze middeleeuws markt al voller had gezien. Er leken minder kraampjes dan andere jaren. Daarentegen moet wel gezegd worden dat men er heel lekkere mede en fruitwijnen te koop aanbiedt. Bovendien was het weer ook niet optimaal te noemen en moest ik zelfs even schuilen voor een passerende regenbui.
Daarna ging het weeral eens naar de Felsenkeller omdat ik vooral Erdling en Stahlmann eens live aan het werk wou zien. Unzucht stond ook op mijn verlanglijst, maar dat optreden werd geannuleerd wegens ziekte.
Toen ik na een tramrit aankwam in de Felsenkeller, was Enter Tragedy al begonnen optreden. De zanger had kennelijk net een bloedig ongeluk gehad, of zo leek het althans want zijn witte hemd was flink besmeurd met kunstbloed of rode verf besmeurd. Enter Tragedy bracht aanstekelijke dark metal van een kwalitatief hoogstaand niveau, dat er bij het gotisch volkje als zoete broodjes binnenging.
Erdling is een dark metal/ Neue Deutsche Härte 2.0 uit de Out Of Line stal. Je kent ze misschien van hun video’s van Blitz und Donner, Mein Element, Absolutus Rex, Tieftaucher, Wieso Weshalb Warum en nog veel meer. Dit is m.a.w. een ‘Szeneband’ met de nodige ‘Szenehits’, of in het Nederlands gezegd: een band uit de donkere scene die al heel wat hitjes heeft gescoord. De band kwam op met halflange zwarte mantels, waarin het serieus zweten moet zijn ,en had ook duidelijk niet op zwarte schmink bespaard. Gezien hun palmares, hadden ze dan ook weinig moeite, om de bal in open doel te schoppen. Erdling gaf een bevlogen optreden dat enthousiast onthaald werd door het publiek.
Na een vals brandalarm en dus enige vertraging, kreeg de Neue Deutsche Härte band Stahlmann de eer de avond in de Felsenkeller af te sluiten (in plaats van het geannuleerde Unzucht). Dit was echter geen probleem voor een band, die met hun singles alleen al een heel optreden kunnen vullen. De band kwam op in cyberpunkoutfits met maskers, ze zagen vanachter hun maskers het enthousiaste publiek en wonnen hun harten door een puik optreden, zonder overdreven show zoals bij genregenoot Rammstein het geval is.
Na deze 3 puike optredens het festival er voor mij op, want de volgende dag was het vroeg opstaan om te ontbijten, in te pakken en mijn trein te halen. Het was met een enigszins vermoeid maar ook droevig gemoed om dit wonderlijke festival achter mij te laten en me weer in de ‘normale’ wereld te begeven.
