Interview: Charlie Bit My Finger - 10/04/2016

Interviews:Nederlands
  Erik Vandamme    24 april 2016

Eind januari bespraken we de plaat van Charlie Bit My Finger. We schreven over Trapped Inside het volgende: Charlie Bit My Finger brengt dus vooral een verrassende plaat uit. We hadden ons verwacht aan een potje pretpunk en chaotische toestanden. Maar krijgen hier een product voorgeschoteld dat ons als luisteraar doet nadenken over wantoestanden in de maatschappij en daar iets aan te doen. Punkrock met een boodschap? Waar hebben we dat nog gehoord. Pure klasse CD. Omdat we naderhand toch met wat vragen bleven zitten hadden we een heel open gesprek met de band over die cd, over het verleden, de toekomst en andere prangende vragen die op onze lever lagen.


In de eerste plaats, vertel eens wat meer over uzelf. Hoe is de band ontstaan? Waar komt die naam Charlie Bit My Finger vandaan? Gebaseerd op het gelijknamige filmpje op YouTube?

Wij zijn Charlie Bit My Finger. Onstaan in februari 2011 met de bedoeling om poppunk/punkrock te spelen. Zoals elke beginnende band onstaat is er iemand die een idee heeft en mensen samen brengt om wat te jammen. Jeroen en Tim zijn diegene die op zoek zijn gegaan naar mensen. Eerst was er Hans, daarna Stefaan en uiteindelijk zijn we in zee gegaan met Kevin Monsieur van Orange Apple om te zingen. Snel bleek dat hij deze 2 bands onmogelijk kon combineren, aangezien Charlie nogal snel uit de startblokken is geschoten. Na enkele audities hebben we tijd geinvesteerd in Diede als zanger. Hij had totaal geen ervaring als zanger, maar dankzij ons eerste studiobezoek in Studio Den Bogaard in Geel is hij volledig opengebloeid als zanger en als frontman. De naam Charlie Bit My Finger was 1 uit vele namen waar we uit konden kiezen na een brainstormsessie. We waren op zoek naar iets luchtig en grappig. Het filmpje op Youtube is inderdaad een inspiratiebron. Dit is ook een titel die vele mensen kennen en wanneer wij onze naam vermelden, beginnen de meeste mensen spontaan dit filmpje na te bootsen en te lachen. Doel bereikt

We waren danig onder de indruk van de plaat Trapped inside. We hadden ons, gezien de naam van de band en de leuke hoes eigenlijk aan een soort pretpunk feest verwachten. Maar kregen een soort punkrock die ons een spiegel voorhoudt, knap gedaan. Waarom die contrasten? Of was dat met een bepaalde bedoeling?

De muziek staat inderdaad in contrast met de cover en de bandnaam. Wij spelen punkrock zoals punkrock in de jaren ’90 was, maar dan met een modernere toets in. Wij hopen hierdoor een unieke sound te creeren die mensen nog niet eerder gehoord hebben. Het was zeker niet de bedoeling om een bepaald contrast te hebben tussen de cover van de cd en onze muziek. De cover staat eigenlijk voor onze live-performance. 5 zotte gasten die houden van feest, entertainen van het publiek en vooral... houden van optreden. Ook in het boekje dat bij de cd zit, staan enkele ludieke quotes en bij de special thanks staan ook een aantal inside jokes die enkel de persoon in kwestie begrijpt.

De plaat is op de markt gekomen via BrainFreeze Records en Snayle Records (Zwitserland)? Hoe is die samenwerking ontstaan, en heeft dat meer deuren geopend?

Brainfreeze records is een eigen label die ontstaan is uit de samenwerking tussen CBMF en Orange Apple. De bedoeling van dit label is om Belgische punkrock te promoten door optredens te organiseren en nieuws te delen via sociale media. BFR opent niet echt deuren, maar brengt het plaatselijke punkrocknieuws wat dichter bij de mens over vlaanderen. De samenwerking met Snayle Records uit Zwitserland daarentegen heeft heel wat deuren geopend. Het is dankzij hen, dat ons album (Trapped Inside) nu ook op de bekendste streamingdiensten staat. De cd is gratis streamable via Spotify en te koop via iTunes. Dit is als lokale band een hele grote deur die geopend wordt, aangezien overal ter wereld spotify een van de streaming standaards is. https://open.spotify.com/album/490IsQSZUqdvr6eIIbSqQl
Jeroen en Stefaan zijn diegene die al het werk en mailverkeer hebben uitgewerkt met SR. Jeroen heeft zich voornamelijk bezig gehouden met de onderhandelingen en Stefaan met promo via sociale media, CD cover en de nummers online krijgen. Sinds kort is er ook een bandcamp opgestart met een Paypal account. Ook via deze weg is de cd online streamable en downloadable vooor enkele euros.

Ook viel de technisch hoogstaande manier van spelen enorm op. Jullie hebben elk nog bij andere bands gespeeld? Kortom, hoe zijn jullie bij elkaar gekomen?

Eerst en vooral, bedankt voor het compliment. Dankzij die extra techniek in de nummers krijg je het gevoel dat dit 90’s punkrock is met een extra, moderene toets in.
Niet ieder van ons heeft al eerder in bands gespeeld. Zoals bvb Diede had helemaal geen podiumervaring als zanger, zelfs geen ervaring met de punkrockwereld, maar nu kunnen we wel zeggen dat hij zich in deze familie helemaal thuis voelt. De drummer, Hans, had eerder al gedrumt in enkele projecten, maar had zeker nog niet die podiumervaring die hij nu heeft. Jeroen, Tim en Stefaan hadden voor CBMF wel enkele bands en al wat podiumervaring opgedaan. Telkens met punkrock. Jeroen en Tim speelden bij Yet To Be Named en Stefaan speelde bij Canaar en Halfway There. Successen zijn hier nooit meer bereikt, behalve de plaatselijke jeugdhuizen en jaarmarkten. CBMF is ontstaan uit het stoppen van die bands en heel snel hadden we een opstelling met drum, bass en 2 gitaren. De zoektocht naar de zanger duurde iets langer, maar dankzij Chiro kenden we wel wat mensen die hun stem de baas konden.


 

Om verder in te gaan over Trapped inside. Het laatste nummer Roots bevat een soort 'spoken word' inbreng. Vertel daar eens  wat meer over? Zit daar een bijzonder verhaal achter?

Roots gaat over de hometown (Malderen) van Stefaan. Meer bepaald over de plaatselijke fuifzaal die ondertussen is platgesmeten en vervangen door een vierkante blok beton. “Is where we came from, the place we once knew for so long. Is it gone? Dit is inderdaad een spoken word naar de maatschapij en hoe alles moet wijken voor de vooruitgang en de privatisering van bepaalde gebouwen en speelpleinen, zoals die er vroeger waren.

Heeft De plaat ondertussen nieuwe deuren geopend? Hoe waren de reacties tot nu toe?

Na het uitbrengen van de nieuwe plaat zijn er nog geen grote deuren geopend. Eén van onze wensen is om met de volgende plaat op een groot Belgische platenlabel te raken, zoals Thanks But No Thanks Records of Funtime Records. We hopen dat “Trapped Inside” overtuigend genoeg klinkt om hierin verdere stappen te kunnen ondernemen. De live-performance en energie die we overbrengen op het podium opent echter constant nieuwe deuren. Het gebeurt regelmatig dat uit 1 optreden, 2 nieuwe aanvragen vloeien. Dat is voor ons een heel groot compliment en een blijk dat we toch nog niet zo slecht bezig zijn.

''In de eerste helft van 2016 trekken Charlie Bit My Finger eropuit voor een tournee doorheen Belgie, Nederland, Oostenrijk, Tsjechie en Duitsland.''schreef ik in de recensie. Ondertussen zijn jullie al op tournee geweest in het buitenland? Hoe is het verlopen en hoe was de respons daar?

Een tour organiseren met eigen middelen is heel moeilijk. Eerst en vooral omdat je organisatie moet kunnen overtuigen met enkel en alleen wat nummers die online staan en een facebook pagina met foto’s en filmpjes. Maar ook omdat je zo weinig reactie krijgt van buitenlandse venues. Uiteindelijk is het ons gelukt om een 11-dagen durende tournee op poten te zetten en die was geweldig. Elke locatie, van een kraakpand tot een poppodium, van een dakloze-punker-opvangcafe tot een club van een Tsjechische universiteit, heeft zijn eigen charmes en eigen publiek. Het leuke aan de tour was, dat overal waar we kwamen, we zeer vriendelijk werden onthaald en tonnen complimenten kregen over onze performance. Daardoor weten we dat we leuke muziek brengen die een breed publiek aanspreekt. CD’s en T-shirts werden massaal gekocht door de locals, zelfs tot 2maal toe werd er gevraagd om de CD te signeren. We hebben op tour heel wat leuke en lieve mensen leren kennen die we hoogstwaarschijnlijk later nog zullen terugzien. Tijdens de tour zijn er zelfs 4 nieuwe boekingen bijgekomen, waarvan 2 in Tsjechie. Dat zal voor volgend jaar zijn. De respons was dus ongelooflijk positief!

Mogen we ons aan nog meer shows verwachten, Belgische festivals bijvoorbeeld?

CBMF staat volgeboekt gedurende de zomer. Via onze facebookpagina kan je onze upcoming shows bekijken. https://www.facebook.com/charliebitmyfingermusic/?fref=tsOok via bands in town registreren we elk optreden apart. Slechts enkele weekends zijn nog vrij, maar die kunnen snel ingevuld raken, aangezien we de laatste tijd regelmatig gevraagd worden om jeugdhuizen en festivals plat te spelen. Belgische festivals van een groter formaat staan niet gepland, maar is misschien nog te vroeg voor ons. De ietwat kleinere festivals zoals een Kalifiesta met een 1000-tal bezoekers spelen we wel. En daar hebben we zin in!

Ik heb onlangs naar een CD voorstelling geweest van You Nervous? Wat me opviel is dat de punkrock nog leeft bij de jeugd. Is het juist dat er inderdaad een eerder underground scene is die bloeit in ons land of in Vlaanderen? Waarom staan zulke bands dan niet op Groezrock bijvoorbeeld?

Dat is een zeer goede vraag, die we moeilijk kunnen beantwoorden. Echter de betere Belgische punkrock beland wel op Groezrock, hoor. Vorig jaar speelde bvb F.O.D op 1 van de podia.
Ook Punkrockholiday (Slovenie) en Jera on Air (Nederland) bieden heel wat kansen aan Belgische punkrock. Ooit op een dag op dergelijk podium staan met CBMF zou een mijlpaal betekenen voor ons!
Een underground scene die bloeit in ons land kan je inderdaad wel stellen. Wij noemen het liever punkrock family. Waar iedereen, iedereen kent en iedereen, iedereen verwelkomt. Elke nieuwe, beginnende band krijgt een kans en wordt geapprecieerd door het publiek. Dat is zo geweldig aan die familie, die van de zee tot limburg gaat. Je kan we stellen dat punkrock in Vlaanderen leeft!!

Is er überhaupt nog toekomst voor rock en punk denk je? Je hoort vaak ''rock is dood''. Ikzelf ben daar niet mee eens wat is jullie mening?

Rock is zeker en vast niet dood.

Wat Charlie Bit My Finger betreft. Hoe zien jullie je eigen toekomst? Wat zijn de uiteindelijke ambities?

We zijn het unaniem eens dat we graag eens op een “groot”festival zouden staan zoals Groezrock. We blijven verder werken en betere, leukere nummers. We zien wel wat er op ons afkomt. Momenteel doen allemaal heel veel voor de band. Zolang we dit kunnen volhouden, komen de opportuniteiten wel vanzelf. In Jeugdhuizen spelen en op kleine evenementen is momenteel de max. Zoveel mogelijk spelen is onze leuze.

Andere muzikale stijlen misschien? Ska punk of zo? Of toch gewoon punkrock blijven spelen? Zijn er dus groeimogelijkheden naar ''andere muziekgenres'' denk je?

Is moeilijk. Er zijn vele genres binnen de Punk muziek. Onze voorkeur blijft toch uitgaan naar Popunk en Punkrock.

Hoe staan jullie tegenover de sociale media. Vooral dan streamingsites als Spotify en zo?

Dankzij streamingsites kan onze muziek massaal verspreid worden tot over de hele wereld. Geweldig! Big fan! Sinds onze samenwerking met Snayle Records zitten we op Spotify en Shazam. Dat komt onmiddelijk een pak professioneler over.

Denk je met je muziek rijk te kunnen worden. Met andere woorden, Charlie Bit My Finger puur als job doen zou je dat zien zitten.

Daar willen we nog niet aan denken. We genieten met volle teugen van onze hobby. Momenteel zijn we een hechte vriendengroep. We hebben onze twijfels over de relaties onderling wanneer er veel geld bij komt kijken. Nu hebben we alles zelf in de hand, wanneer je bekend bent, komen er veel aasgieren aankloppen.

Daarmee kom ik aan mijn voorlaatste vraag. Is het toeren, bezig zijn met de band en dergelijke goed combineerbaar met jullie persoonlijke leven?

Met de nodige afspraken en inzet  is dit perfect combineerbaar. Uiteraard hebben we allemaal naast de band nog wel een eigen leven, maar we mogen wel zeggen dat in elk van ons een Charlie schuilt.

Als laatste, hebben jullie nog een boodschap naar onze lezers toe. spuw uw gal uit!

Snoozecontrol is een geweldig medium om informatie en nieuws te delen! Een band starten is niet makkelijk, repetities plannen en blijven volhouden ook niet. Maar van zodra hart en ziel in de nummers zijn gekropen, wil je niets anders meer doen dan optreden en je muziek verkondigen naar de buitenwereld. Onze europese toer was hiervoor geweldig!

Bedankt voor dit leuke gesprek :)