Bij kleinkunst denk ik prompt aan die tijd toen ik als jonge tiener - dat is heel lang geleden beste lezers - de platenkast van mijn vader plunderde op zoek naar LP's van o.a. Dimitri Van Toren, Boudewijn De Groot en Walter De Buck. Daardoor is mijn adoratie voor Nederlandstalige muziek gegroeid, vooral de folk artiesten in die tijd, ook de zogenaamde Nederpop kon me wel bekoren. Ik ben mijn vader eeuwig dankbaar voor deze schatkist van muzikale pareltjes.
Tot daar mijn persoonlijke inbreng in dit verslag. In een uitverkochte Concertzaal De Casino te Sint-Niklaas stonden twee jonge bands die je eveneens zou kunnen toevoegen aan die lange rij Kleinkunst tot Nederlandstalige muziek acts. Yevgueni ontstond medio 2001 en heeft dus al een hele weg afgelegd, maar lijken nu met hun laatste plaat Van Hierboven aan een grote doorbraak - lees naar het groot publiek toe - bezig. Hoewel ze al pareltjes van albums hebben uitgebracht, die vaak maatschappijkritische onderwerpen bevatten, ook iets typisch aan die Kleinkunst van vroeger.
Karree Konfituur bestaat sinds 2007 en bracht tot op heden wel enkele heel beklijvende singels op de markt, zoals het recente Vluchtmisdrijf of Alles is geregeld. De beide bands brengen een soort kleinkunst die iedereen van ons een spiegel voorhoudt met een lach en een traan. Dat blijkt naderhand ook de rode draad doorheen deze concertavond te worden.
Met die song Vluchtmisdrijf zette Karree Konfituur, btw een beklijvende song met een onderliggende boodschap die ieder van ons wel zal begrijpen, hun set in.
"Ik heb ook heimwee naar die tijd
Denk dat niemand mij begrijpt
Wanneer ik alles heb wil ik het steeds weer kwijt
En ik blijf maar reizen tot de heimwee overwint
Tot de eenzaamheid egoisme weer verslind
En ik blijf een beest dat erg wakker blijft
En het bijt maar bijt maar
Ik kom terug van m'n vlucht
Er is toch iets dat ik mis "
Het is maar om aan te tonen hoe diep de teksten kunnen gaan bij Karree Konfituur. Maar toch is dit optreden geen depressieve tocht, of een tranendal. Nee, doorheen het volledige optreden worden er grappen gemaakt, onder elkaar, en tegen het publiek. Er komt telkens een leuke introductie hoe bepaalde songs zijn ontstaan, met soms een kwinkslag daarbij. Zo vernemen we dat Keyboardspeler/backing vocals Matyas Blanckaert binnenkort papa gaat worden - ook namens ons alvast een proficiat. Het leuke aan Karree Konfituur is dat ze het publiek gewoon naar zich toe zuigen, en dat is niet alleen de verdienste van klasse entertainer en zanger Bart Foubert.
Nee, de instrumentalisten grappen er ook op los. Bovendien een dikke pluim voor de geweldige accordeon geluiden die Bert Ruymbeek uit zijn instrument weet te toveren. Koste dit nu werkelijk 475.000 euro of was het puur een grap? Of de soms heel hard gaande drumpartijen van Laurens de Schutter, gerugsteund door de bastonen van Koen De Gendt. Waarom deze opsomming? Omdat hier duidelijk blijkt dat het niet één lid is, maar de gehele groep die ervoor zorgt dat dit een gedenkwaardig concert is geworden, waar we nog veel zullen over praten met onze vrienden tijdens de komende feestdagen tussen een glas champagne en de wijn aan tafel. Ze hadden naar eigen zeggen 'niet veel tijd' maar het optreden liep toch uit tot drie kwartier, mede doordat het wildenthousiaste publiek hen gewoon stevig omarmde. Zo werd er gevraagd, bij een heel rustig en intiem nummer om de lichtjes omhoog te steken. In mijn jonge tijd waren dat aanstekers, die zaten er nu ook tussen, maar vooral de GSM's en lichtgevende iPhones en zo - Millow zal het graag lezen - namen de bovenhand. We hebben het nog niet veel meegemaakt dat een voorprogramma mag terug komen voor een bisronde, Karree Konfituur slaagde daar wel in, en ook in het veroveren van de circa 600 aanwezige harten, waaronder het onze. Beklijvend sterk optreden, met een lach en een traan, pure klasse.
Vermoedelijke setlist: Vluchtmisdrijf// Ego! // Mentaal// Show // Hou Me Vast // Zonder Liefde // Ik vind de woorden niet // Alles is geregeld // ENCORE : Heel uw verdriet
Beter doen na dit magistraal sterk concert? Het leek ons een moeilijke opgave voor Yevgueni. En inderdaad, ondanks de sterke start, leek het de eerste twee nummers niet echt op gang te komen. De band had wat tijd nodig om , na die climax van hun voorgangers , het publiek volledig mee te krijgen. Maar ook zij profileren zich als klasse artiesten, met een charismatische frontman. Vanaf het geweldig, heel emotionele en met diepgang gebrachte, Mensen zijn maar mensen ,was het hek volledig van de dam. Er kon niets meer fout gaan, en dat bleek ook zo. Het publiek schoof wat dichterbij, bij wijze van spreken, en liet zich zonder morren onderdompelen in een bad van songs met een scherp kantje, of die een glimlach op je gezicht toveren. Dat Yevgueni met hun teksten vaak maatschappijkritisch naar voor komen, is een extra pluspunt hierin. Ze houden ons een spiegel voor, zonder de luisteraar te veroordelen of beoordelen.
Het is ook niet zo dat er een sombere, donkere kijk op ons leven wordt gegeven, nee alles gaat de heel weemoedige, zelfs aangrijpende weg op. Maar telkens opnieuw doen de teksten je toch soms eens nadenken. Neem nu: Van Hierboven , uit het recente album met diezelfde titel.
Van hierboven is het simpel
Van hierboven alles klaar
De zee verrolt gewoon haar rimpels
Wij zijn hier, zij zijn daar
Zo ver als we kunnen kijken
Niks van jou en niks van mij
Hoe verder weg van waar we wonen
Des te meer zijn we hier vrij
En hoe zijn we hier gekomen
En hoe lang mogen we hier zijn
Deze tekst is duidelijk een doordenkertje. Bovendien blijkt nog maar eens hoe sterk de nieuwe songs wel zijn. De setlist bestaat bovendien grotendeels uit songs van het album Van Hierboven. Nu blijkt nog eens dat dit album, ondanks hun staat van dienst, de ultieme plaat is geworden waarmee ze ook een groot publiek kunnen inpakken. En eindelijk de waardering krijgen die ze al heel lang verdienen. Ook op het podium profileert Yevgueni zich tot een band die je de ene keer wild doet dansen, of je de andere keer een traan doet wegpinken. Zo brengen ze een bijna akoestische Als ze lacht, waarbij Klaas gaat neerzitten. Je kunt op dat moment een speld horen vallen in de Concertzaal de Casino. Zo intensief zie je mensen in stilte genieten. De tekst liegt er ook niet om
Want als ze lacht, breekt de hele hemel open
echt, ik waan me in de tropen, het is echt machtig als ze lacht
als ze lacht baad ik uren in de zon
ik wou dat ik dat voor haar kon
wat zij voor mij doet als ze lacht
Naast de inbreng van Klaas mogen we ook de instrumentalisten van de band niet vergeten, elk hebben ze hun aandeel in het succes van dit optreden. Maar het meest in het oog springende zijn toch de geweldig sterke piano solo's, die ons het meest konden bekoren. Zonder afbreuk te doen aan de rest van de band.
Yevgueni weet er dus, na een wat tragere start, uiteindelijk in te slagen het publiek volledig en geheel in beroering te brengen. Om nog maar en voorbeeldje te geven hoe alles met een kwinkslag wordt gebracht, bij Nieuwe Meisjes, vraagt Klaas ongegeneerd, ''zijn er nieuwe meisjes in de zaal''. De regulaire set wordt afgesloten met een vrij strak gebrachte Vroeger was het beter. Waarna een al even stevige bisronde volgt, als kers op de taart. We zagen niets anders dan lachende gezichten de zaal verlaten. Een topavond, en dat aan heel democratische prijs in een heel intieme omgeving.
Karree Konfituur en Yevgueni , twee bands om in het oog te houden, en bovendien een tip naar menig festivalorganisator de volgende zomer al. Boeken die handel!
Vermoedelijke setlist:Het is niet veel // Niet met mij // Kom met me mee // Mensen zijn Maar mensen // Was er maar iemand // Aan de arbeid // Van Hierboven // Zij zingt mijn lied // Propere ruiten // Uit het niets // Naar huis // Als Ze lacht // Welkenraedt // Nieuwe Meisjes // Vroeger was het beter // ENCORE: Pannekoeken // Daar zit je dan // Man zijn // Sara.
