Wat betreft de setlist moesten we de titel 'from VU to Lulu' zo goed als letterlijk nemen, op paar songs na bestond de set dus vooral uit songs van Lulu en van Velvet Underground. Met dit voor ogen wisten we waar we ons konden aan verwachten. De berichten van de blijkbaar toch wel wankelende gezondheid van 'the man himself' uit bvb Rijsel deden ons een beetje vrezen voor het ergste. Nu viel wel op hoe moeilijk hij op het podium heen en weer stapte en dat hij moest geholpen worden om zijn gitaar te omgorden of was dat een onderdeel van de show? In alle geval was het duidelijk te zien dat de gezondheid van de man wat achteruit aan het gaan is, Lou is ondertussen al 70 en heeft er eigenlijk al twee of meer levens opzitten om het zo te zeggen. Dit gezegd zijnde, het verslag.
We kregen eerst nog een voorprogramma in de vorm van Joan As Police Woman. Dit betekend een intieme sfeer creeeren met Joan alleen op het podium versterkt door haar piano en gecombineerd met soms gitaar partijen. Met de nodige interacties naar het publiek toe wist ze de aanwezigen alvast te bekoren. Doordat er geen drinken binnen mocht in de zaal echter stond deze nog maar half vol, jammer want we kregen een heel mooi voorprogramma te zien van een artieste die in de loop van de jaren naar een redelijk hoog niveau is gestegen, getuige haar wondermooi concert op Cactus festival vorige zomer. Ook in deze AB bewees ze dat ze ook op haar eentje een fijn concert kan neerzetten dat je met een glimlach van geluk achter laat, zelfs haar song ''speciaal voor de regen'' kon ons bekoren en die regenachtige dagen die we kennen doen vergeten. Zowaar zagen we en zonnetje in haar ogen twinkelen.
Goed voorprogramma, de voorbode van een geslaagde avond? Het begon alvast niet slecht na een nummer uit lulu 'Brandenburg Gade' , dat mede door de goed op dreef zijnde begeleidingsband zelfs redelijk goed over kwam, kregen we alvast een sublieme en kippenvel bezorgende versie van 'Heroin' om te vervolgen met 'Waiting for My Man' , in mijn oordeel nog steeds beter overkomend gezongen door Nico ipv Lou Reed, maar dit terzijde. Een sterke start alvast, jammer genoeg zakte het daarna wat als een pudding in elkaar. Het ging zelfs de 'alles op eenzelfde lijn' kant op.
Daar konden de opstekers in de vorm van 'Street Hassle' of het magistraal mooi gebrachte ' Sad Song' weinig aan veranderen. Het contrast met Elvis Costello enkele weken geleden, ook niet meer van de jongste , is groot. Nu moet je van Lou niet veel entertainment verwachten , was vroeger niet zo en is nog steeds niet het geval, maar hij kon een sfeer oproepen met zijn stem, muziek en podium act die je verweesd achter liet, bijvoorbeeld een paar jaar geleden op Marktrock Leuven en dit was nu niet echt het geval.
In de bisronde kregen we dan toch een glimp te zien van de 'grote' Lou Reed om het zo te zeggen met een subliem gebrachte 'Sweet Jane'. Zelfs een vleugje interactie naar het publiek toe kon er af. Dat de meningen over dit optreden verdeeld zullen zijn bestaat geen twijfel over, rekening houdend met zijn blijkbaar wankelende gezondheid en leeftijd, waren er best magische momenten te beleven . Maar we hebben in het recente verleden al betere optredens van de man gezien, getuige daarvan de Berlin-tournee die hem naar Bozar en Vorst National bracht. Jammer dat de sfeer in het begin gecreëerd niet kon worden aangehouden. Laat het ons houden bij, we hadden er iets meer van verwacht.
setlist :
Brandenburg Gate (Lou Reed & Metallica cover)
Heroin (The Velvet Underground song)
I'm Waiting for the Man (The Velvet Underground song)
Senselessly Cruel
The View (Lou Reed & Metallica cover)
Mistress Dread (Lou Reed & Metallica cover)
Street Hassle
Cremation
Think it Over
Walk on the Wild Side
Sad Song
Junior Dad (Lou Reed & Metallica cover)
Encore:
Beginning to See the Light (The Velvet Underground song)
Sweet Jane (The Velvet Underground song)
