Hoewel Radiohead de laatste jaren vooral heel experimentele platen op de markt heeft gebracht blijven ze razend populair. De tijden van Bends en OK Computer liggen al een tijdje achter ons, het hoeft niet te verwonderen dat deze cd's een generatie hebben aangesproken, die dan ook opvallend aanwezig was deze avond.
In een op een mum van tijd was het optreden in het Sportpaleis uitverkocht. De verwachtingen waren hoog gespannen. Een bomvolle zaal had er zin in.
Ook Caribou weet muziek tot kunst te verheffen, dat bewezen ze reeds door schitterend dans concerten te geven op Pukkelpop, uw verslaggever herinnerd zich dat de tent stond te daveren op zijn grondvesten en nee het was deze keer niet van een storm maar van de wervelwind Caribou die de massa deed op en neer gaan. Of ze dit in het Sportpaleis nog eens konden over doen? Jammer genoeg slaagden ze daar niet geheel in. De beats klonken wel oorverdovend en lekker strak, maar het ging een beetje aan ons voorbij. Hoezeer ze ook hun best deden, een grote zaal als Sportpaleis was blijkbaar iets te hoog gegrepen, hoewel de eerste rijen wel duchtig mee deden. Indrukwekkend was het deze keer niet, wel nog steeds heel hard gaan , om het zo te zeggen.
Een groep zien evolueren is altijd leuk, kijk maar naar Radiohead. Het mooie is dat ze hun hits niet meer nodig hebben om een publiek echt in te pakken. Dat bewezen ze nog maar eens deze avond. Een schitterende combinatie van wervelende lichtshow, het charisma van zanger Tom Yorke en eigenzinnige songs meer hadden ze niet nodig om ons meer dan twee uur lang te overtuigen dat ze er nog steeds staan.
De visuele effecten zorgden voor een extra magische sfeer, en het waren vooral de songs uit hun meest recente cd's die aan bod kwam. Het concert kwam net als het publiek een beetje traag op gang, maar gaandeweg stonden ook op de tribunes ook iedereen gewoon mee te dansen. Neerzitten was bijna onmogelijk bij deze snijdende electro beats die op je af kwamen. Rustigere momenten waren er ook, zelfs redelijk intiem toen Yorke achter de piano plaats nam en ons een paar heuse kippenvelmomenten bezorgde. En net dat combineren van strakke , harde beats met ingetogen momenten zorgde er voor dat we een uiterst geslaagde avond tegemoet gingen.
Een greep uit een paar hoogtepunten: Kid A , dat vrij vroeg in de setlist zat, sneed door je heen als een mes. Maar het waren vooral de songs net voor het begin van de heel lange bisrondes die het dak er pas echt af kregen. Pyramid song, Nude, Karma Police, the national Anthem , Bodysnatchers zorgden daar voor. Trouwens opvallend dat van OK Computer amper drie songs aan bod kwamen nl. Airbag , het reeds genoemde Karma Police en in de eerste bisronde Paranoid Android. Maar dat liet het publiek niet aan hun hart komen, met een gedurfde setlist pakten ze iedereen moeiteloos in. Bij de bisrondes, er waren er drie, ging het dak er dan ook volledig af. Afgesloten werd met een subliem gebrachte 15 Steps, Everything in its right place en als kers op de taart Idioteque.
Radiohead bewees dat je ook met 'niet gemakkelijk in het gehoor liggende muziek' een groot publiek ruim twee uur kan entertainen zonder dat het een moment verveeld, integendeel!
Setlist :
Lotus Flower / Bloom / Airbag / Weird Fishes - Arpeggi/ Kid A / I Might Be Wrong / The Gloaming / Separator / Reckoner / Pyramid Song / Nude / Identikit / Karma Police / The National Anthem /Feral / Bodysnatchers ENCORE 1 : Give up the Ghost / Supercollider / Morning Mr. Magpie /Myxomatosis / Paranoid Android. ENCORE 2: 15 Step/ Evertything in its right place (intro : True love Waits) / ENCORE 3: Idioteque
http://www.youtube.com/watch?v=BubymAB_uMM
