Levende legendes die naar een kleine club komen in ons landje? Je komt ze niet elke dag tegen. Gary Numan mag helemaal terecht een icoon worden genoemd in het muziekwereldje. Al is dit in grote mate door zijn klassieker Are 'friends' electric? Maar bovenal bewees de Heer Numan door de jaren heen veel meer in zijn mars te hebben dan die ene song. Een pionier in het elektronica/new wave gericht wereldje trad aan in een totaal uitverkochte Depot te Leuven op deze donderdagavond.
Als je een show gaat zien van Gary Numan weet je feitelijk op voorhand waar u zich kan aan verwachten. De scherpe elektronische klanken gecombineerd met een bewegelijke Gary die het publiek vanaf de eerste noten in een stevige houdgreep neemt. Dat is altijd zo een beetje zijn handelsmerk geweest, en is het nog steeds bleek maar eens.
Zonder verpinken raast Gary en zijn begeleidingsband over de hoofden heen. Is het nu met recenter werk of met klassiekers als Cars. De belevenis is de gehele avond wat hetzelfde. De manier waarop de songs worden gebracht liggen wat op diezelfde lijn, zowel de nieuwe als de oudere. Maar in het geval van Gary Numan stoort ons dit totaal niet. Stevig headbangend en wild om zich heen slaande, drijft Gary en zijn band het tempo op tot een hoogtepunt, telkens opnieuw. Klauwend als een kat en als een mes door je heen snijdend, baant hij zich een weg doorheen de harten van het publiek. Aan hoogtepunten gaan we ons niet wagen, de opbouw was vanaf begin tot einde verpulverend te noemen.
Waren er dan geen minpunten? Nu, als de typische en telkens opnieuw terugkerende elektronische aanpak die terug grijpt naar de jaren '80 je niet ligt, en je eerder houdt van variaties en tempowisselingen vrees ik dat je wat ontgoocheld zal zijn geweest. Maar de impact die het geheel heeft op de dansende massa fans, vooral aan aan het podium, doen ons besluiten dat Gary Numan er weer eens in geslaagd een typisch 80's feestje te bouwen dat ons doet terugkeren naar onze jeugdjaren.
Ook de nieuwe nummers van het album Splinter (Songs From A Broken Mind)gaan erin als zoete broodjes en misstaan niet tussen de klassiekers. Lost, Splinter, die zowaar zorgden voor een kippenvelmoment, of de afsluiter van de regulaire set Love Hurt Bleed zijn maar een paar voorbeelden van hoogtepunten in een set die gewoon van begin tot einde een spervuur van songs op ons afgevuurd, mag genoemd worden. Afgesloten werd, hoe kan het anders, met de ultieme Gary Numan song Are 'friends' Electric? en het sublieme sluitstuk My Last Day. Het concert van Gary Numan was een optreden voor fijnproevers, en fans van alle leeftijden, maar Gary bewees vooral nog steeds snedig en energiek voor de dag te kunnen komen, zelfs na al die jaren. Meer moest dit echt niet zijn, aan onze verwachtingen, en we denken deze van de meeste aanwezigen, werd hiermee ruimschoots voldaan.
Setlist :Reurrection // I Am Dust // Metal // Everything Comes Down to this // Films // Here in the Black// The Fall // The Calling // down in the park // Lost // Cars // Pure // Splinter //When the sky bleeds // We're the unforgiven // Love Hurt Bleed // ENCORE: I Die : You Die // Are 'Friends' Electric? // My Last Day
