31 december 2013 was het weer zover, dat heugelijk moment dat je de volumeknop van Studio Brussel nog eens luider kan zetten omdat De Tijdloze aan de gang is. Eindelijk nog eens af en toe een heerlijk nummer dat de revue passeert op een radiozender, een zeldzaam feit in het muzieklandschap van vandaag. Daarom gaat Snoozecontrol dit jaar maandelijks éénmaal terug in de tijd, om je de heerlijke muziek van weleer te brengen. Beginnen doen we met de absolute nummer één van de Stubru-tijdloze het afgelopen jaar, Led Zeppelin en specifieker hun alom bekende Runes album.
Het illustere jaar 1971, het jaar waarin mijn moeder haar eerste pamper voldeed, is op muzikaal vlak een lekker jaar. Zo brengt The Who de plaat Who's Next uit, releasen The Rolling Stones het album Sticky Fingers en komen The Doors met L.A Woman op de proppen. Allemaal stuk voor stuk secure en strakke platen, maar niks is te vergelijken met Led Zeppelin IV. Het zogenaamde Runes album wordt door sommigen het beste album van het jaar 1971 genoemd door de fans van Led Zeppelin, waarschijnlijk het beste album aller tijden. Hieronder een review van dit ondertussen 42 jaar oude album, zodanig dat niemand het ooit nog zal vergeten.
Classic Rock, of zo omschrijft de gemiddelde Morgenjournalist dit genre, is allerminst wat Led Zeppelin brengt. Zo kan je al vanaf de eerste noot merken dat Led Zeppelin naast Classic Rock ook invloeden van Blues, Folk en soft Metal in hun nummers verwerkt. Black Dog en Rock and Roll zijn typische voorbeelden van tracks met deze verschillende invloeden. Zo is Black Dog één van de iets hardere songs op het album en overstijgt het als het ware de Classic Rock door enkele snellere gitaarsolo's. In Rock and Roll grijpen ze wel terug naar wat onder de noemer klassieke Rock kan worden geplaatst, maar dat was duidelijk ook de bedoeling van de band. Om dat te kunnen ontdekken hoef je enkel maar de titel te lezen.
De absolute klassieker op deze plaat is uiteraard Stairway to Heaven, oftewel de nummer één van de afgelopen Tijdloze. Het is dan ook het eerste nummer dat niemand, zelfs een journalist van De Morgen, onder de noemer klassieke Rock kan plaatsen. Het subtiele fluitspel, de zoetgevooisde stem van zanger Robert Plant en de frivole intro zorgen er zelfs voor dat het nummer verdacht hard aansluit bij de Psychedelische muziek die in deze periode elke festivalaffiche kleurde. In Stairway to Heaven komen ook de invloeden van Folk naar voren. Het nummer is enkel te omschrijven met superlatieven, maar één ding is duidelijk ze waren op sommige vlakken ver voor op hun tijd.
Dat Led Zeppelin ver voor was op hun tijd wordt nog het meest duidelijk bij het nummer Four Sticks. Four Sticks zou rechtstreeks van een album kunnen komen van een Indieband of Rockband met succes anno 2014. Er zitten zelfs delen in de track die verdacht veel op een synthesizer lijken. Het nummer klinkt daardoor bijzonder modern en is absoluut niet enkel bestemd voor de pientere vijftiger van binnen de hedendaagse muziekcultuur. Hetzelfde kan gezegd worden over de Outro, When The Levee Breaks. De intro van When The Levee Breaks zou rechtstreeks uit de nieuwe plaat van Arctic Monkeys kunnen komen, als je de mondharmonica even wegdenkt. Het drumspel in deze track werd daarnaast ook gebruikt in verschillende Hip Hop nummers, waarvan Rythm and Stealin van de Beastie Boys het belangrijkste is, wat het revolutionaire karakter van deze track nog meer benadrukt.
De rubriek was het nu 70, 80 of 90 bekeek deze maand een album uit de jaren ‘70 dat vandaag gerust in De Afrekening zou kunnen staan met nummers zoals Four Sticks en When The Levee Breaks. Daarnaast is Stairway To Heaven waarschijnlijk de terechte winnaar van de afgelopen Tijdloze en dat is evengoed de mening van deze tweeëntwintigjarige jonge snaak. Want laten we eerlijk zijn, als er één album Tijdloos kan worden genoemd, of toch voor het jaar 1971, dan is het Led Zeppelin IV!
Tracklist
1. Black Dog
2. Rock And Roll
3. The Battle of Evermore
4. Stairway To Heaven
5. Misty Mountain Hop
6. Four Sticks
7. Going To California
8. When the Levee Breaks
