We spreken over blues rock afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk. We spreken over iemand die zijn gitaar kan laten zingen wanneer hij dat wenst en we spreken over iemand die de zaal plat gespeeld krijgt met één enkele tik op zijn gitaar. We spreken over Danny Bryant in hoogsteigen persoon. Onder de liefhebbers vermoedelijk wel bekend van zijn vele passages in ons land, soms in de kleinste hoekjes van een stad.
Maandag 25 november 2013 mocht hij echter aantreden in de Bananapeel te Ruislede. Het stekje om echte blues/jazz gitaristen te ontdekken in een typisch gezellig decor. Na een korte intro van één van de organisatoren werd ‘the beast’ losgelaten op ons. Danny Bryant en zijn achterban traden zeer sereen aan zoals het hoort. Geen sterallures wat hem alleen maar sympathieker maakt. In 2012 tourde Bryant nog met Ken Bryant (zijn vader) aan de bas maar sinds kort werd deze rots vervangen door een jonger blaadje. Het viel ons al op dat de energie en de kracht langzamerhand aan het verdwijnen was bij Ken. Diep respect Ken! You did a good job.
Danny Bryant laat ons genieten van enkele tracks van zijn nieuwe album Hurricane, die diezelfde avond meermaals gesigneerd de toonbank verlieten. We moeten echter zeggen dat vooral het gitaarspel de finishing touche gaf aan het volledige gebeuren. Hoewel het vocale ook een stevige indruk naliet op ons en zijn stem ongelofelijk goed ontwikkeld is om zowel zonder als met micro te zingen blijf ik verbaasd over zijn kunnen met de snaren. Zo verbaast zelfs dat we Danny op een gegeven moment maar zien spelen op vijf snaren in plaats van zes. Een gesprongen snaar kon zijn blues trackje dus niet deren. Stomverbaasd bleven we meegenieten op de meest gezelligste locatie waar een optreden maar kan doorgaan.
We mochten deze avond ook genieten van 2 uitermate goed gebrachte covers, namelijk Knockin’ On Heavens Door van het allomgekende Guns N’ Roses en Angie van Rolling Stones. Beide tracks werden ons op een ultieme tedere manier voorgeschoteld dat bij sommigen de tranen in de ogen sprongen.
Misschien nog even vermelden dat de blues rock zanger/gitarist ook een crazy women heeft die hem koffie schenkt ’s ochtends en whisky schenkt ’s avonds maar helaas op de verkeerde momenten. Of zo verwoordt hij het toch tijdens zijn heel strak nummertje Crazy Women. Zou dit over zijn eigen vrouw gaan die diezelfde avond met keelproblemen zat waardoor ze helaas niet kon aantreden?
