Een tot de nok gevulde AB op deze avond voor een levende legende, en door velen genoemd als Gothmother of Punk, Patti Smith. Er was geen voorprogramma voorzien wat betekende dat Patti vanaf kwart na acht ons een goede twee uur zou verwennen. Wees maar gerust, dat deed ze met vol overgave.
De dame mag dan al een eind van de zestig zijn maar staat nog steeds als een grote brok energie op het podium. Mensen vragen me soms, waar komt die 'Gothmother of Punk' vandaan, want haar songs zijn toch niet altijd stevig. Nu als je Patti Smith live bezig ziet weet je waarom. Wild om zich heen slaande met een dwingende stem en met de vuist in de lucht grijpt ze het publiek vanaf de eerste noten bij de keel. Op mensen die vanuit het publiek haar dingen toeroepen reageert ze gevat en met een kwinkslag. Alleen al de uitstraling op het podium zorgt ervoor dat ze fijn blijft schipperen tussen punk en poëet.
Naast de stevige nummers als Because the night was er ook plaats voor ingetogen momenten. Zo was het als een ode aan Amy Winehouse gebrachte This is the girl een waar kippenvelmoment. Net dat combineren tussen die momenten waar de poëet in Patti Smith naar voor kwam en de scherpe naar stevige punk/rock'n'roll ruikende songs zorgen ervoor dat je de aandacht voortdurend blijft aanhouden. Deze twee uur vlogen gewoon voorbij en het publiek genoot met volle teugen, tot ver voorbij de PA en ook de bovenverdiepingen stonden mensen heftig mee te dansen. Om maar te zeggen, dit was voorlopig toch een van de betere concerten die ik persoonlijk al heb gezien dit jaar.
Maar Patti geeft ook haar begeleidingsband de kans zichzelf te tonen, in het midden van de set mogen ze zelfs een medley brengen, die naar onze mening zeker niet slecht was maar vergeleken met de rest van de verzengende aankleding van de avond een beetje de drive uit het concert haalde. Maar chapeau dat Patti dus ook daar oog voor heeft, het siert haar.
De setlist bevatte dan ook pareltjes van songs die staan als een huis, maar ze moeten wel met liefde voor de muziek worden gebracht. En dit was bij Patti Smith totaal geen probleem, het feit dat ze ook haar band en publiek ten volle erin betrekt is een extra pluim op haar hoed. De al tot de verbeelding sprekende set werd afgesloten met enkele bisnummers die ze begon met Happy Birthday speciaal voor haar dochter Jessy . Vooral bij People have the power ging het dak er volledig af. Afgesloten werd met een oproep aan het publiek op hun stem te laten horen en dat de toekomst NU is, bij Rock'n'Roll Nigger .
Patti Smith bewees hier weer eens waarom ze wordt bestempeld als Gothmother of Punk, maar ook dat ze een pracht van stem en uitstraling heeft die zowel scherpe en harde songs tot heel rustige en hartverwarmde zonder problemen kan combineren. Een meer dan geslaagde avond mochten we beleven in AB Brussel.
Setlist :
Ask the Angels // Privilege (Set Me Free) // April Fool // My Blakean Year // Free Money // Summertime Blues (Eddie Cochran cover) // This Is the Girl// Medley // Ain't it Strange // Pissing in a River // Because the night (Bruce Springsteen cover ) // Land // Gloria (In Excelsis Deo) ENCORE :Happy Birthday ( (Mildred J. Hill cover) (for Patti Smith's Daughter Jessy)// Banga // People have the power //Babelogue // Rock'n'Roll Nigger
