De zon scheen wat dus wou zeggen dat de podia buiten open zouden zijn. Wat ook het geval was. The Creepshow ging normaal de Orbit stage afsluiten, in de plaats mochten ze de aftrap geven op dit podium. Een zeer klein podium dat een zeer intieme sfeer geeft toch wie vooraan staat, het publiek staat bijna oog in oog met de artiesten. Maar al snel stond deze plaats vol toeschouwers. The Creepshow is niet echt EBM, new wave of gothic rock maar wel psychobilly en dat lijkt het publiek toch te appreciëren.
Vervolgens speelt Darkhaus op de Green stage. Een mix van nationaliteiten, mensen van Schotland, USA, Oostenrijk en Duitsland brengen hun dark-rock.
Binnen in de arena mogen Das Ich hun ding doen. Hun keyboard speler gekleed als een priester, wit geschminkt en zijn rode haar lieten hem er zeker uitspringen. Stefan Ackermann, sprong en liep rond als een bezetenen. Hij was ook niet schuw van het podium af te gaan en zijn fans wat dichter bij te gaan bekijken.
De volgende 2 groepen die we hebben kunnen meepikken waren iets rustiger vergeleken met de rest van het programma. Qntal brengt middeleeuwse gothic en Euzen brent progressieve elektronische pop. Euzen is een groep die je niet vaak aan het werk kan zien, sinds 2008 hebben ze ongeveer 75 keer opgetreden. Maar dat maakt hun live preformance niet minder goed. Maria, de zangeres weet zeker onze aandacht te strikken zowel met haar stem als haar apperance.
Terwijl Sven Friedrich vorig jaar al op Amphi stond met Solar Fake deed hij dit nog eens opnieuw met zijn ander band Zeraphine. Terwijl Solar Fake meer electronische muziek brengt is Zeraphine meer rock die soms wel eens vergezeld worden door elektronische composities, maar de gitaren staan hier duidelijk op de eerste plaats.
In de arena is het volk goed aan het toestromen, niemand minder dan Combichrist stond gepland om de gehele zaal plat te spelen. Combichrist is zeer geliefd bij dit publiek en dat is er aan te merken. Andy gaf zelf als reactie op het publiek “I can see you, I can feel you and I can smell you, I want to hear you” waarna het publiek wild werd op het nummer Get your body beat.
Een groep die je ook zeker iet mocht missen was Oomph! Hun vorige optreden was Eurorock in Belgie, de setlist die ze op Amphi brachten was bijna dezelfde, met enkele veranderingen. Maar dat maakte het geheel niet minder goed. Ze stonden er weer in hun matrozenpakken en Doro had zich opnieuw een gelijkende Joker smile op geschminkt.
Buiten was het weer wat omgeslagen maar dat hield Samsas Traum niet tegen om een goede show te geven.
The mission die in 1985 gevormd werd door leden van The Sisters Of Mercy. Ook zij brachten het beste van zichzelf op Amphi.
Diary of dreams mochten de green stage afsluiten. Ze gaan meteen sterk van start met nummers als Psyho-Logic, The Wedding en Haus der stille.
Vervolgens is het tijd aan de afsluiter van het festival. VNV Nation weet de hele zaal vol te krijgen. Kippevel momenten zijn er telkens wanneer zij optreden. Tijdens Nova word de zaal opgelicht met door mensen die hun gsm de lucht in steken, het leken wel allemaal fonkelende sterretjes. Ronan maakt ook gebruik van het feit dat het een arena is, hij laat de mensen in de tribune een mexican-wave beginnen die de hele cirkel rond gaat. Natuurlijk is VNV Nation niet enkel vol kippenvel momenten maar ook zeer veel dansbare nummers passeren de revue. De zaal zit geheel vol, wie het middenplein of de zitplaatsen verlaat komt er spijtig genoeg niet meer in, want dat was de enige show die nog aan de gang was op dat moment; Dus iedereen die toen nog aanwezig was, zat binnen naar de laatste groep te luisteren. Het was duidelijk een goede keuze om VNV Nation als laatste te spelen.
Na dat al het publiek de arena uit is missen we toch iets wat de voorbije jaren altijd aanwezig was. Een After-party, deze was er dit jaar niet op zondag.
En zoals de slogan gaat Amphi zieht um, wir ziehen mit!
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
