Op deze zaterdagavond zakten we af naar Gent voor een avondje post-rock in de meest pure zin van het woord. DOK is gevestigd vlak bij de haven, een heel pittoreske en kleinschalige locatie, waar het niet alleen gezellig vertoeven is maar bovendien ook iets romantisch uitstraalt, net door zijn ligging vlak bij het water. Naast de zaal is er ook een gezellig terras en tof café waar je aan democratische prijzen een lekkere pint kan drinken vers uit een glas. Iets anders dan die plastieken bekers in de meeste gevallen! Dit geheel terzijde, deze avond stond This Will Destroy You voor een heel goed gevulde zaal. Wij hadden het voorprogramma helaas gemist, over naar de hoofdact van de avond dan maar. Deze Amerikanen bouwen al sinds 2005 aan de weg en zijn intussen uitgegroeid tot een gevestigde waarde in het post-rockgebeuren.
Uiteraard worden veel post-rockacts vergeleken met de zogenaamde grote drie: Mogwai, Explosions in the Sky en 65daysofstatic. Als we This Will Destroy You dan toch willen vergelijken met deze drie, ook al houden we daar eigenlijk niet van, ligt hun sound eerder tussen de twee eerste. Door de jaren heen heeft de band aan deze muziekstijl vooral een eigen gezicht gegeven. Hun debuutalbum This will destroy you (2007) was een BOM van een plaat. Door de jaren heen begon hun populariteit trouwens ook te groeien. Het was dan ook niet verwonderlijk dat DOK te Gent zeer goed was volgelopen. De grote sterkte van This Will Destroy You is dat ze als geen ander de kunst verstaan om alle emoties in de luisteraar los te maken. Van zeemzoete, beklijvende klanken gaan ze zonder moeite over naar een oorverdovende climax. Ook deze avond kregen we een typisch concert zoals we dat gewoon zijn in het genre, maar dan op een heel hoog niveau. Zonder veel interactie liet de band vooral hun muziek voor zich spreken.
Binnen de set zaten voldoende tempowisselingen. Zo konden we het ene moment een speld horen vallen met zelfs een intimistische en verstilde sfeer tot gevolg, met dank aan de magisch mooie pianoklanken die we te horen kregen, om naderhand over te gaan tot een chaotische en oorverdovende climax. Hierdoor werden we zonder enige waarschuwing tegen de muur gekwakt. Dit laatste kwam dan weer vaak door de verzengde drumpartijen. Bij een bepaalde song waren er zelfs twee drummers aanwezig, wat het geluid alleen maar versterkte. Zoals we reeds aangaven, werden we van de ene naar de andere emotie getransformeerd.
Op het einde van de set prezen ze hun nieuwste album Another language aan, wat midden september zal verschijnen. De nieuwe nummers voegen niets of weinig toe aan het gekende geluid, maar dat hoeft ook niet. De impact en intensiteit die we ondertussen van This Will Destroy You al zoveel jaren gewoon zijn, is ook op het nieuwe album nog steeds overeind gebleven. Meer hebben ze niet nodig om ons te overtuigen dit album aan te schaffen. Ook live zijn deze Amerikanen zeer sympathiek en blijven ze nog steeds toppers in het genre. Ze moeten zeker niet onderdoen voor de eerder genoemde grotere, of toch bekendere acts in het post-rockgebeuren.
Zoals we gewoon zijn, kwam er geen bisnummer maar de band bedankte zijn publiek uitvoerig voor de aanwezigheid en het vertrouwen. Het siert hen. Bindteksten waren er bitter weinig, maar deze band slaagt er dus wel in hun muziek te laten spreken, waardoor je van begin tot einde in vervoering blijft genieten. Een geslaagde avond kregen we hier dan ook voorgeschoteld, die gewoon aan de hoge verwachtingen voldeed, zonder daar minder of meer aan toe te voegen.
Vermoedelijke Setlist:
Dustism// I Believe in Your Victory // Burial on the Presidio Banks // Invitation // There are Some Remedies Worse Than the Disease // A three-legged Workhorse // War Prayer // Black Dunes // Villa Del Refugio // Threads // New Topia.
