Zaterdag 22 maart was het tijd voor deel twee van DC Rocks in Feestzaal De Casino. DC Rocks is een reeks van drie avonden, waarop zwaar geschut het historisch gebouw mag teisteren. Eerder kregen al The Supersuckers uitzonderlijk toegang tot het pand, met in hun voorprogramma Hootka en Candybar Planet. Deze keer was het de beurt aan Anti-Nowhere League, voorafgegaan door Groupies en Belgian Asociality. Dat het ruig kon worden met punk en hardcore op de affiche, dat wisten we. We begrepen dan ook meteen waarom een doos oordopjes op de toog stond aangeboden ter zelfbediening.
Voor een half gevulde zaal mocht Groupies de wapenfeiten openen. Deze band is geen onbekende in de regio. Afkomstig uit De Klinge, haalden deze jongeren vorig jaar de finale van de Lawijtstrijd, en blijkbaar zijn ze ergens blijven hangen in het middellange-termijn geheugen van de organisatie, want bij deze viel hen de eer te beurt om het sjiek podium opnieuw te bestijgen. Nieuw voor ons oor, maar wel degelijk in goede aarde gevallen. Zelf noemen ze het een mix van grunge, noiserock en post-punk; voor ons klonk het gewoon stevig en sterk in zijn genre. Toegankelijk genoeg om ergens vanaf de eerste kennismaking een ingang te vinden, en toch complex genoeg om de echte ontdekking achter te houden tot na enkele luisterbeurten. We kregen de 7'' 'O.W.T.H' mee naar huis in afwachting van een nieuwe 7'' die zowat voor de deur ligt. En daarna is het tijd voor het echte werk, beloofde zanger Jones ons: werken aan een full CD. Een tweetal nieuwe nummers werd voorlopig titelloos uitgeprobeerd, en naar ons gevoel komt dat helemaal goed!
Belgian Asociality maakte intussen werk van hun soundcheck en dat deden ze op hun typische manier: de show was eigenlijk al begonnen. Wat heen en weer geklets tegen elkaar door de microfoon en vooraleer het publiek het goed en wel besefte, was de soundcheck plots een concert geworden. 'Morregen' schalde door de boksen en schudde de zaal in drie seconden wakker: meteen één van hun bekendste hits er tegenaan, gevolgd door de gevleugde woorden uit de mond van zanger Mark Vosté: 'daar moeten jullie dan ook al niet meer komen achter zagen en voor de degenen die nog niet binnen waren: die ga ik dan seffens in hun gezicht uitlachen'. Belgian Asociality is na 25 jaar nog steeds gewoon dezelfde Belgian Asociality: ambiance, bier, leute, en natuurlijk Vlaamse punk met een knipoog. Het lijkt alsof de band na al die tijd nog steeds met evenveel gemak lollige nummers uit zijn mouw schudt, en op plaat zet. De nieuwe CD is trouwens nog maar enkele maanden oud en dus kregen we daaruit ter promo een pak nummers gepresenteerd. 'Nooit ni goe', 'Pitstop', Big Brother', 'Derde Wereld', 'Zievereir', 'Naa', 'Doe Normaal', tongstruikeltrack bij uitstek 'Kille Bille' en eerste video in de maak 'Vollek aan den Toog'. Daartussen geweven aloude meebrullers als 'Van mijn Erf', 'Boerderie', 'Gedaan', en sfeerscheppers als 'Jupiler', 'Bompa Punk' en 'Anarchie'. Opvallend jonge fans vooraan om de sfeer kracht bij te zetten met een kleine moshpit. En ja, zelfs een fan die zich artiest waande, maar bij Belgian Asociality kan het allemaal. We hebben deze band sinds de 80'ties nog nooit weten falen in het creëren van ambiance, en ook nu trokken ze zonder uitzondering de hele zaal mee. Feest en een goed humeur voor iedereen!
Die sfeer werd ineens een pak killer toen het podium werd klaargestoomd voor Anti-Nowhere League. Alles zwart en duister. In de toiletten kreeg ik prompt de vraag of ik wist bij wie er speed te koop was, en er bekroop me een naar gevoel. De band heeft geen al te beste reputatie opgebouwd de afgelopen 20 jaar, als het gaat over respect voor mens of materie. In een zaal deels gevuld met punks en deels met vast Casino publiek, in een gerenoveerd gebouw dat met zorg behandeld moet worden, werd het dus bang afwachten wat er verder zou gebeuren. Anti-Nowhere League opende met 'We are the League', en vooraan werd de moshpit een stuk grimmiger. Tijdens de daarop volgende nummers zagen we het parket van de zaal meer en meer verdwijnen onder een laag bier, en evenzo de boxen voor het podium, met menig glij- en valpartij tot gevolg. Dat punks lak hebben aan het systeem, dat weten we. Roken doen ze liefst ostentatief aan het podium ondanks het verbod, en halfvolle bekertjes bier vliegen alle kanten op. Onderling hangen ze des te meer aan elkaar, getuige daarvan de manier waarop gevallen strijdmakkers meteen worden rechtgetrokken. Er is in die zin weinig veranderd sinds punk als muziek en attitude het leven zag. Toch hebben we ons na driekwart Anti-Nowhere League de vraag gesteld of dit niet de foute band op de foute plaats was. Het leidt geen twijfel dat de aanhang van de band zich geamuseerd heeft. Vermoedelijk waren zij alleen. Wij zijn in ieder geval vervroegd huiswaarts vertrokken omdat we de prettige herinnering aan Belgian Asociality toch nog een beetje wilden bewaren. Niet dat we iets tegen punk of Anti-Nowhere League hebben -we fotografeerden ze al eerder, oa op Speedfest 2013-, maar de combinatie met De Casino werkte helaas niet.
Op 16 mei volgt deel 3 van DC Rocks, met Psyche44, Peter Pan Speedrock en Demented are Go. Nog meer punk en hardcore dus. Wij zullen er alvast voor de derde keer bij zijn, om daarna een eerlijke balans te kunnen opmaken van deze reeks.
