Eluveitie- Ategnatos (Nuclear Blast)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    5 april 2019

“Ategnatos”, een heel sterk door Keltische mythologie geïnspireerd album, is in de eerste plaats een aangrijpende ode aan wedergeboorte. Het is het verhaal van de mythologische cyclus van afdaling, metamorfose en hergeboorte, die men ook kan toepassen op het dagelijks leven.

Eluveitie geeft deze zomer o.a op het Wave Gotik Treffen (D) en dichter bij huis op zondag 23 juni op Graspop ongetwijfeld een prachtig optreden.


Eluveitie valt met de titelsong in huis. Ategnatos kent een heel mooie spoken word intro verzorgd door de Schotse acteur Alexander Morton. Ategnatos mengt brutaliteit met melodie. Ategnatos is een ouverture die de atmosfeer en thema van het album uit bazuint. Ategnatos reflecteert en bespot onze grootste innerlijke angsten namelijk de angst om te sterven en los te laten. Het leven geeft je een kans om te groeien. Vanuit duisternis komt licht. De dood brengt nieuw leven. Uit sterven komt wedergeboorte. Groei, hernieuwing en hergeboorte vinden hun wortels in dood en sterven. Ategnatos is de wezenlijke song , de rode draad waarlangs dit album loopt.

 

 

Ancus is een korte gesproken inleiding voor de volgende song Deathwalker. In Deathwalker zijn we uiterst gecharmeerd door de samenzang van de brutale mannelijke Chrigel Glanzmann en liefelijke vrouwelijke stem van Fabienne Erni. Het is een uiterst meeslepende song waar bij het bijzonder moeilijk is been- en nekspieren in bedwang te houden. Eluveitie zelf noemen het de meest modern klinkende song op het album. Deathwalker vertelt over metamorfose. Metamorfose en zelfs herhaaldelijke vormverandering is een thema dat vaak voorkomt in keltische mythologie. Allegorisch geportretteerd als echte shapeshifting. Het interessante hier is dat de metamorfose gewoonlijk voorkomt in tijden van wanhoop en vervolging als een vorm van ontsnapping, redding of oplossing. Tekstueel volgt Deathwalker de traditie van mythische vertellingen zoals je ze vindt in laatmiddeleeuws Welsh-Ierse poëzie.

In Black Water Dawn staat de ‘Otherworld’ centraal. Black Water Dawn biedt een Keltische blik op sterven, dood en het hiernamaals en meer precies de reis naar het hiernamaals/the Otherworld. Kelten zagen sterven als een reis gewoonlijk over een zee. A cry in the wilderness is een old school Eluveitie song met veel fluitjes waarin de Keltische harp een belangrijke rol speelt. In The Raven Hill wordt esoterische vrouwenzang gevolgd door en hier en daar prachtig gecombineerd met de grunts van Chrigel Glanzmann. Het nummer gaat over de Gallische stad Lugdūnon

The Silvern Glow prachtige instrumental gebaseerd op een traditionele Ierse reel, is een hommage aan het nachtelijk licht van de maan die symbool staat al bron van het leven. Het aanstekelijk en fris klinkende Ambiramus maakt indruk. Ambiramus is de Gallische versie van het Ierse Imram. In middeleeuws Ierland verhalen Imrama over reis van de held naar de Otherworld en hebben het vaak over verschillende gebieden in de Otherworld.

 

 

Mine is the Fury een boze agressieve song over de Keltische eschatologie: de theorie van de apocalyps. Volgens de leer van de druïden zal de wereld zich reinigen en vernieuwen door water en vuur in weerkerende intervallen. Er is dus geen einde aan de wereld, maar terugkerende nieuwe beginnen. De song ziet vernietiging en verdwijning, hoe drastisch en tragisch ook, als iets goed en mooi en de wil van de goden, want de wereld zal zichzelf hernieuwen.

The Slumber kent een liefelijk begin met Keltische harp, doedelzak, fluit maar langzaamaan worden draailier, drums en gitaar toegevoegd en krijgt het geheel een woest karakter. The Slumber is het eerste deel van 2 songs (Worship is het tweede deel) over dictatuur en stelt daartegenover de scherpe geest van de god Ogmios. Het devies: Niet zomaar blindelings volgen en ook je hersenen gebruiken. Worship wordt gekenmerkt door een griezelige spoken word bijdrage van Randy Blythe (Lamb Of God) en is een harde vernietigende song.

Trinoxtion klinkt als een ritueel gebed en waarschijnlijk is het dat ook Trinoxtion vertelt over het 3-Nachte feest . het grote wiel heeft zijn ronde gedaan , het jaar eindigt en het nieuwe begint. Dit duidt weer op wedergeboorte. Threefold Death, een snelle doordringend song en schildert het beeld van een stervende man en zijn perimortale problemen. Het thema van deze song is het Keltische concept van de drievoudige dood.

Breathe is folkiër dan vorige song al kent het ook een aantal harde passages. Het is een donkere, plechtige, majestueuze, emotionele en mooie song. De song is gebaseerd op een nog te releasen film en mag van ons gerust de volgende single zijn. Rebirth was dan weer de eerste single van het “Ategnatos” album en handelt over the Cauldron of Rebirth – de Ketel van Wedergeboorte. De Ketel van wedergeboorte is een van de meest sprookjesachtige en fascinerende symbolen in de Keltische mythologie. The Cauldron of Rebirth wordt getransfereerd naar onze huidige modern samenleving. Hoe we sterven heeft effect op ons volgend leven. Met het prachtig emotioneel ingezongen Eclipse is een van de mooiste songs voor het laatst bewaard.

Conclusie:
Eluveitie ontgoochelt allerminst. “Ategnatos” is niet alleen een schitterende plaat, maar ook een interessante les in Keltische mythologie en filosofie. Een aanrader!
 

Website / Facebook