Inhepsie is een female fronted melodieuze metal band die in 2001 in Parijs werd opgericht. Wat Inhepsie zo anders maakt, is dat er gezongen wordt in het Frans. “Onirique” is inmiddels het vierde album van deze ondergewaardeerde band en het is een meesterwerk geworden.
Inhepsie bestaat uit Cathy Bontant (zang), Jean Suire (gitaar), Dany Ladrat (drums) en Daniella Coulon (bas). De line-up van Inhepsie werd voor dit album vervolledigd met een solo gitarist Adrien Rougé. Zijn gitaarspel voegt nog extra melodie toe bij de orkestratie van hun muziek.
Inhepsie bewandelt met bovennatuurlijk gratie het muzikale pad tussen licht en donker. In een reusachtige koperen ketel brouwen deze muzikale druïden een alchemistisch brouwsel van tegengestelden, dat zich o.a. uit in een subtiele ontmoeting van impressionante riffs en zachte melodielijnen. Het muzikaal universum van Inhepsie nodigt te luisteraar uit om te verdwalen in de meanders van emoties en droomverschijnselen via poëtische teksten die introspectie promoten.
De constante kwaliteit van de songs is opmerkelijk. Hier zitten geen opvullertjes tussen. Integendeel, elk nummer is sterk genoeg om een single te kunnen zijn. Na een mysterieus circusachtige intro, brengt Ode à la nuit een geslaagde ode aan de nacht. Het valt onmiddellijk op hoe mooi de stem van Cathy Bontant wel is en hoe goed haar zang bij de muziek past. L’autre réalité brengt ons in een ander realiteit. Je hoeft geen Frans te kunnen om dit mooi te vinden. Est-ce important? is alleszins een belangrijke song met veel melodie, langzame ritmes en grandioze gitaarsolo’s.
We kunnen niet onverschillig blijven bij zo’n sterk song als L’indifference, dat een beetje doet denken aan Theatre of Tragedy. Ce Sentiment is een sentimenteel en tegelijkertijd bijzonder sterk nummer. Bij Oublier qui je suis zouden we onszelf zowaar vergeten, omdat we diep in het dromenrijk meegesleurd worden door zo’n sterke band met zo’n aanstekelijke muziek. L’instant égaré is één van de betere Franse poprocksongs die ik ooit gehoord heb. In Funambule loopt de stem van Cathy Bontant als een gracieuze koorddanseres over de strakgespannen snaren van de gitaarsolo’s. De titelsong Onirique is een hypnotiserende droomsong en een muzikale vlucht naar een andere dimensie. De afsluiter Regrets mixt een buitengewone cocktail van Franse chanson en heavy metal.
Voorlopig zijn er nog geen video’s beschikbaar voor het “Onirique” album, maar we vonden wel een mooie video voor het nummer Obédience van het gelijknamig album uit 2012.
