Op papier zag de derde festivaldag van main square Festival er voor mij persoonlijk het minst interessant uit. Echter, met als afsluiter Jamiroquai stond één grootheid op het podium binnen de funk-jazz. De band onder leiding van Jay Kay is een live sensatie op zich. Echter werd het vooral een festivaldag boordevol onverwachte hoogtepunten, enkele ontdekkingen en nog maar eens de vaststelling dat rap en hip hop niet alleen leeft, maar duidelijk ook is geëvolueerd tot zelfs volwassen geworden. De opkomst op deze derde festivaldag was iets minder groot dan de vorige twee dagen. Maar toch stond de site vooral net bij die Rap en hip Hop goed volgepakt. Ons verslag van de derde en laatste festivaldag:
Foto's: Tommy Debecker
De aller eerste fijne ontdekking is Double T. De jonge, pas 21 jarige, zanger en hip hop artiest wordt een gouden toekomst voorspeld. Zijn eerste EP "Double T" stond online op 21 april 2017 en onthult de twee facetten van de kunstenaar: "Theo" de jonge naar de aarde en "T-High" zijn kwaadaardige alter ego. Op het podium zien we een artiest die niet zomaar Rap en hip hop brengt, hij verkondigt daarbij een boodschap die je niet onberoerd laat. Dat is het soort Rap waar ik persoonlijk ook voor te vinden ben. Meteen met de deur in huis vallen, en de aanhoorder met een mokerslag wakker schudden. Plus daarbij dus ons ook die spiegel van de realiteit voorhouden? Het zorgt ervoor dat we direct overslag gaan voor deze jonge top artiest binnen het hip hop en rap gebeuren. Double T. is na dit optreden op main square festival dan ook een naam om te onthouden binnen de scene, we voorspellen hem en zijn kompanen zeker een gouden toekomst.
Foto: Tommy Debecker
Dario Darnell, zoon van August Darnell, leider van Kid Creole en The Coconuts, maakte enige furore samen met zijn broer onder het pseudoniem Picture Book. Met Youngr start Darnell een solo project op. Zijn muziek wordt omschreven als electropop. Maar vooral profileert deze multi-instrumentalist zich, net als zijn vader, tot een ware klasse entertainer. Hij beschikt bovendien over een charismatische uitstraling en betoverende warme stem waardoor mening meisjes harten prompt sneller beginnen slaan. Youngr pakt het publiek op de mainstage dan ook moeiteloos in en laat de temperaturen - die reeds hoog opliepen - zowaar naar een kookpunt stijgen met zijn zwoele act die bovendien prompt op de dansspieren werkt. Hierop stil staan is onmogelijk. Youngr bewijst daardoor nog maar eens dat de appel nooit ver van de boom valt, maar staat vooral zelf stevig in zijn schoenen om menig gevoelig snaar diep te raken.
Foto: Tommy Debecker
In eigen land worden ze gezien als "de nieuwe hoop van Engelse rock". The Hunna ontstond in 2015 en brengt het soort strakke, energieke rock - waarbij vlijmscherpe gitaren als scheermesjes de rode draad vormen doorheen het geheel. The Hunna heeft inderdaad potentieel om naar de toekomst toe potten te gaan breken. De wereld veroveren? Ook dat zit er in. Op Main square zorgden ze door die enorm aanstekelijke tot energieke aanpak ervoor dat het dak er figuurlijk compleet afging. Die vuurkracht en bollen energie worden op een eenvoudige wijze gebracht. Je weet wel met basic drie gitaren en een drum. Iedere song klinkt echter enorm catchy en je brult de songs prompt uit volle borst mee. The Hunna lijkt ons om deze reden dan ook een naam om te onthouden binnen die rock scene. Kortom. De Britten waren al overtuigd, ook het publiek op main square en wijzelf gingen compleet overslag door deze enorm strakke set die aan de ribben kleeft.
Foto: Tommy Debecker
Foto: Tommy Debecker
Kregen we al vroeg op de dag enkele heel bijzondere acts voorgeschoteld? Dan moest het beste nog komen. Loïc Nottet brengt een heel theatrale show waar dans, muziek en beeld nauw met elkaar verbonden zijn. De songs worden één voor één letterlijk uitgebeeld door dansers of danseressen die zoveel emotie in bewegingen steken dat je met open mond vol bewondering staat te genieten. Enerzijds zorgt dit voor een kippenvelmoment waarbij de tranen in onze ogen staan. Anderzijds worden alle registers open gegooid en krijg je een wervelend dansfeest waarbij we ogen en oren tekort komen. Naast die verbluffende dansers, is er die indrukwekkend vocale en instrumentale aankleding die de band tentoon spreidt. Ook op dat vlak wordt voortdurend met de emoties van de aanhoorder gespeeld. De heren en dames staan in heel strak kostuum op het podium, maar kronkelen zich in allerlei onmogelijke bochten die aanleunen bij acrobatie. Om maar te zeggen, dit was niet alleen een bijzonder aangenaam muzikaal hoogtepunt. Loïc Nottet verlegt een grens waar dans en muziek elkaar vinden binnen een adembenemende mooie aankleding die ons en alle aanhoorders met verstomming sloeg van begin tot einde.
Foto: Tommy Debecker
Tom Walker: Een sympathieke houthakker, die door zijn warme uitstraling je op een eenvoudige maar wondermooie wijze compleet overslag laat gaan.
En ja hoor, de ontdekkingen blijven zich opstapelen. Met 'Leave A Light On' scoorde sympathieke beer Tom Walker ondertussen een ware hit. De man, in houthakkers tenue en met muts, lijkt zo een kampeerder die even met gitaar en bijzonder warme stem een toch goed gevulde green room in vuur en vlam komt zetten. Zijn muziek omschrijf ik als het soort kampvuur muziek, dat je graag hoort bij het vallen van de duisternis tijdens uiterst gezellige avonden samen met je geliefde. Gelukkig klinkt het niet al te zeemzoetig. De man kan zelfs stevig uithalen met zowel zijn gitaar als zijn hoge stemgeluid. In menig pers lezen we een vergelijking met Ed Sheeran. Tom Walker beschikt over diezelfde volkse bescheidenheid als Sheeran, maar daar houdt de vergelijking mee op. Vooral is deze sympathieke houthakker een begenadigd muzikant en top entertainer, die door zijn warmhartige aanpak het publiek, waaronder wijzelf, zonder problemen inpakt.
De vrij jonge band Nothing But Thieves stond wat onwennig en diep onder de indruk op de mainstage. De frontman liet optekenen dat ze gewoon zijn in kleinere clubs te spelen, en stak zijn enthousiasme om voor zo een ruim publiek te mogen aantreden niet onder stoelen en banken. Nothing but Thieves brengt een lekker aanstekelijk en energiek potje rock muziek waarop stil staan onmogelijk is. Na een wat trage start voelt de band aan dat ze het publiek moeiteloos uit hun hand kunnen doen eten, en leggen de heren de lat dan maar iets hoger. Naar het einde toe worden alle registers open gegooid in een verbluffende finale. Nothing But Thieves zet daardoor een grote stap voorwaarts naar eeuwige roem. En bewijst voor de zoveelste keer dat het gedoodverfde concept gitaar, drum en zang ook anno 2018 nog steeds springlevend is. Een bijzonder vuurkrachtige band, om in het oog te houden naar de toekomst toe is dan ook onze eindconclusie.
Foto: Tommy Debecker
Naast de ontdekkingen zijn er ook gevestigde waarden die zichzelf wisten te bevestigen. We hebben altijd een zekere sympathie gehad voor Girls in Hawaii. De Waalse band is, zoals dat vaker gaat, eerder bekend in Wallonië dan in Vlaanderen. Ook de Fransen smullen van de aanstekelijke muziek die Girls in Hawaii naar voor brengt. De band heeft uiterst moeilijke periodes moeten doorstaan. Met bijvoorbeeld het overlijden van drummer Denis Wielemans in 2010. Een overlijden dat nog steeds een enorme impact heeft op de band. Echter weigert Girls In Hawaii bij de pakken te blijven zitten, en haalt ook nu weer - zoals we dit ondertussen van hen gewoon zijn - verschroeiend uit. Zonder meer pakt Girls in Hawaii het publiek moeiteloos in en laat, ook weer zoals we dit van hen gewoon zijn, een diepe onuitwisbare indruk na op het podium van main square festival.
Foto: Tommy Debecker
Naast veelbelovende hip hop en rap artiesten, zijn er bands die eigenlijk niets meer hoeven te bewijzen. IAM bestaat uit verschillende zangers, die elk over een unieke uitstraling en stem beschikken. Samengevoegd zorgt dit voor een verbluffende kruisbestuiving waarbij boodschappen niet alleen op het scherm worden getoond, maar het publiek eveneens die spiegel wordt voorgehouden. De overvolle festivalsite zingt de songs uit volle borst mee en gaat compleet uit de bol. Stonden sommige rappers en hip hop acts op een heel hoog niveau hun ding te doen, dan staat IAM, mede dankzij de jarenlange ervaring, op enkele treden hoger te soleren. Die ervaring heeft er gelukkig niet voor gezorgd dat de jeugdige spontaniteit verloren is gegaan, wat een extra pluim op de hoed is van deze band.
Foto: Tommy Debecker
We kunnen dan ook besluiten:
IAM is een collectief top artiesten, die elkaar niet alleen blindelings vinden. Bovendien omarmd de band zijn publiek, slaat hen compleet murw en laat iedereen totaal verweesd achter na die verbluffend hoogstaand hip hop feest. "de stem is ondanks alles nog het meest bekoorlijke instrument. Deze heren gebruiken alle aspecten daarvan, en brengen teksten die je hart diep raken. Zoals de Rap en Hip Hop artiesten uit de Amerikaanse Getto's dat bleken te doen." schreven we over het aantreden van IAM op main square festival 2015. Ook anno 2018 legt IAM gewoon die lat nog steeds enorm hoog, waardoor een verschroeiende en wervelend Hip Hop feest ontstaat zoals we dat zelden meemaken.
Portugal. The Man is afkomstig uit Alaska en haalt inspiratie uit soul, blues en progressieve popmuziek. De band is dankzij het nummer Feel it still ondertussen doorgebroken naar een ruim publiek. De catchy mix van Funk en experimentele indierock blijkt ook op main square een indruk te maken op het publiek. Ondanks de drie lange dagen, zetten de eerste rijen dan ook heel gewillig een dansje in. Niet zo moeilijk want deze muziek werkt inderdaad enorm op de dansspieren. Bovendien brengt de band hun funk pop songs op een zodanig warme en gedreven wijze, dat je vanaf begin tot einde prompt overslag gaat en inderdaad geen seconde kunt stil staan. Willen of niet.
Om in zuiderse funk sferen te blijven besloten we het festival af te sluiten met een levende legende. Jamiroquai timmert al veel jaren aan de weg, zijn shows zijn altijd wervelende Funk, Acid Jazz tot Afrikaans getinte feestjes geweest waarbij de opvallende kledij en haartooi van de kleurrijke frontman een streling zijn voor het oog. Ook anno 2018 blijft de talentvolle artiest en zijn kompanen de lat heel hoog leggen. Net dat aanbieden van enorm veel kleuren, variatie en sfeervolle muzikale huzarenstukken is dus ook anno 2018 nog steeds de reden waarom wij compleet overslag gaan voor deze man en zijn gevolg. Ook het publiek geniet met volle teugen, en danst zich de longen uit het lijf. We besloten om het hier bij te laten, en main square festival dus af te sluiten met een knaller van formaat.
Foto: Tommy Debecker
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
