Onder de noemer Diamond City Rocks organiseerde Spitfire, in samenwerking met Kavka, op zondag 25 maart 2018 een evenement waarbij bommetjes boordevol energie de rode draad zouden vormen doorheen het geheel. Op het programma vier bands die ondertussen al hebben bewezen uit het (heel) goede hout gesneden te zijn. Om maar te zeggen: Roda Lits, CERTAIN ANIMALS (De Popronde NL), SONS (winnaars van De Nieuwe Lichting) en SPITFIRE zelf. Een heel sterke line-up, democratische prijzen en een heel gezellige intieme zaal midden in het centrum van Antwerpen. Dat zou ervoor moeten zorgen dat zo een evenement compleet uitverkocht is. Helaas was dit niet het geval, maar toch was de zaal vrij goed vol gelopen. Zoals dat gewoonlijk gaat, hadden de afwezigen weer eens ongelijk. Ons verslag:
Via het label Belly Button Records deden we vorig jaar enkele heel knappe ontdekkingen. Eén daarvan is Roda Lits. De band ontstond in 2015. En brengt Groovy klinkende lo-fi met garagerock elementen. Echter, daar houdt het niet mee op. In oktober 2017 kwam een heel knappe EP op de markt Roda Lits EP die niet aan ons is voorbij gegaan. De band levert hiermee een visitekaartje af dat kan tellen. We schreven daarover: ''Roda Lits is geen band die zich in een hokje laat duwen. Dat bewijzen ze bovendien uitvoerig op deze EP. Eerder tasten ze de grenzen van hun mogelijkheden af, binnen uiteenlopende muziekstijlen. En die grenzen lijken op het eerste - tot ook derde en vierde gehoor - oneindig te zijn. We voorspellen Roda Lits dan ook een gouden toekomst binnen dat typische fuzz rock tot groovy lo-fi gebeuren, tot ver daarbuiten." We vroegen ons luidop af hoe zoiets 'live' zou klinken? Wel, het dak ging er voor het eerst compleet af. Het zou niet de laatste keer zijn op deze avond.
Die energieke aanpak komt ook tijdens het optreden van Roda Lits, vanaf het begin van hun set, al bovendrijven. De heel charismatisch frontman beweegt zich in alle bochten over het podium. En gaat geregeld het publiek letterlijk opzoeken. Gerugsteund door al even enthousiast reagerende muzikanten, die de lat over de gehele set ook instrumentaal enorm hoog leggen. In dat amper half uur dat de band op het podium staat, ontstaat daardoor een ware wervelstorm. Binnen de chaos die daarop volgt, zit echter voldoende structuur zodat het optreden niet al te eentonig gaat worden. Het is net dat aanbieden van een gevarieerd aanbod aan mokerslagen met zelfs enkele subtiele intieme momenten, dat ervoor zorgt dat je op het puntje van de stoel blijft zitten. Bij wijze van spreken.
Certain Animals: De lat nog hoger leggen? Waarom niet!
Certain Animals stond voor het eerst ooit op een Belgisch podium, zo deelden ze ons mee. De band had er duidelijk zin in en legde de lat nog hoger dan zijn voorganger. Waarom niet! Het feest was namelijk nog maar net begonnen, de avond nog jong. " Rotterdams trio dat vuige rock met een vleugje psychedelica serveert". Dat lezen we in de biografie op de facebook pagina van Certain Animals. De band heeft ondertussen zijn stempel gedrukt op het muziekgebeuren in eigen land. En is aan een opwaartse mars naar boven toe bezig. De band ontstond in 2012 maar de bandleden hebben reeds hun sporen verdiend in die muziekwereld.
Certain Animals bestaat namelijk uit (ex-)leden van PAUW en The Fabulous WannaBeatles. Met die formaties stonden de bandleden op fesitvals als Noordslag, Paaspop, Lowlands tot Eurosonic. Hun voorliefde voor gitaargeweld zorgde ervoor dat de heren de hoofden bij elkaar staken. En zo ontstond dus Certain Animals. Gelukkig zorgt die ervaring in het vak niet voor het afleveren van een routine klus. De band straalt een enthousiasme uit van jonge wolven en combineert dat met technisch hoogstaande huzarenstukken uit hun instrumenten toveren. Gerugsteund door een zanger die niet alleen een natuurlijk charisma uitstraalt, maar bovendien ook goed weet hoe zijn publiek te entertainen. Want 'entertainen' dat doet Certain Animals gedurende de volledige zet. Elk van de bandleden halen grappen en grollen uit, bewegen op het podium haast voortdurend. kwinkslagen vliegen in het rond.
Een soort enthousiasme dat ook zijn uitwerking heeft op het publiek, dat eveneens compleet uit de bol gaat. De Nederlandse band was lichtjes zenuwachtig voor hun eerste concert op Belgische bodem, maar heeft de harten van Vlaanderen alvast veroverd met een op en top sterk optreden. Waarbij psychedelica en lekker aanstekelijke rock muziek, worden gecombineerd met hopen charisma en spelplezier. Missie geslaagd!
Garage punk, Psych, Noise band Sons speelden plots voor een heel goed gevulde zaal. De band speelde dan ook een soort thuismatch. Maar dat is niet alles. De heren staan bovendien in de Afrekening van Studio Brussel, en worden dus ook op de radio gedraaid. Daarbovenop zijn ze ook nog eens winnaars van de Nieuwe Lichting op Studio Brussel. Genoeg superlatieven die er dus voor zorgen dat die zaal dus prompt veel voller staat, al hadden we zelfs nog meer volk verwacht voor deze band.
Sons brengt het soort doorsnee Garage punk dat enorm aan de ribben blijft kleven, met bovendien een eerder psychedelische tongval daarbovenop. Waardoor je prompt begint te zweven over de dansvloer. De band drijft het tempo op, binnen een toch eerder monotone omkadering. Daar hebben de fans echter geen boodschap aan. Die gaan lekker uit de bol op de bolletjes energie die de band op hen afschiet. Ook Sons bestaat uit muzikanten die kunnen toveren met hun instrumenten, en een frontman met tonnen charisma. Waardoor het publiek zonder morren uit hun hand eet.
Zonder verpinken, en ook zonder opkijken, raast de band de gehele set over de hoofden heen. De eerder vernoemde bolletjes energie worden op de aanhoorder afgeschoten, tot geen spaander geheel blijft en iedereen murw is geslagen. Dat het daarbij allemaal wat diezelfde strakke lijn uitgaat? Het stoort eigenlijk niet zoveel. Net doordat Sons de lat torenhoog legt. In Kavka zagen we dus vooral een top act aan het werk, eigenlijk nog aan het begin van hun kunnen. Het eindpunt is echter totaal nog niet bereikt. Deze band heeft het potentieel om heel ver te geraken. Zoveel is duidelijk.
Op basis van dit concert, voorspellen we Sons zeker en vast een gouden toekomst binnen het alternatieve rock gebeuren in ons land, maar ook ver daarbuiten. Vergelijkingen met al even gedoodverfde kleppers als Cabbage tot Shame zijn totaal niet uit de lucht gegrepen. Diezelfde energieke aanpak als voornoemde. Dat zet Sons ook neer op het podium in Kavka. Waardoor we uiteindelijk, ondanks de wat storende monotone aanpak, toch over de streep worden getrokken.
Aan de band waarrond deze avond eigenlijk echt draait, om nog beter te doen. Vorig jaar heeft Spitfire nog een knappe schijf op de markt gebracht, die ook aan ons niet is voorbij gegaan. Onze recensent schreef daarover '' Spitfire heeft met dit album meer dan een rock album neergezet. Het is in eerste instantie een album om te genieten maar langs de andere kant ook een album dat de nodige diversiteit brengt binnen het genre. Bij het ene nummer skip je de track sneller dan bij het andere en dan soms wil je een track zelfs helemaal herbeluisteren … doel bereikt, me dunkt!'' De volledige recensie kunt u hier nog eens nalezen.
Spitfire zet op het podium van Kavka zijn beste beentje voor en laat niets aan de toeval over. Met twee knappe achtergrond zangeressen en bandleden die puur rock-'n-roll uitstralen, kan er dan ook niets verkeerd gaan. Onze conclusie alvast? Puurder dan dit kan rock-'n-roll niet zijn. Verschroeiende riffs, en drumsalvo's die klinken als kanonskogels. Laten zien en horen dat de band uit klasse muzikanten bestaat. Die op verdomd hoog niveau staan te soleren. Eveneens vocaal is er geen speld tussen te krijgen. De zanger van dienst beschikt niet alleen over een stem die zonder meer de puurheid van rock muziek uitstraalt. Bovendien is ook nu weer diezelfde frontman van dienst een charismatisch entertainer zoals je heel zelden tegenkomt.
Maar het is dus vooral het feit dat de band zijn publiek meesleurt in de wervelstorm die op het podium ontstaat, dat ons het meest kan bekoren. Spitfire doet de temperatuur naar een kookpunt stijgen, door het brengen van een energieke set waarbij geen spaander geheel blijft van de zaal. Riff na Riff, mokerslag na mokerslag deelt de band uit. Hoe meer de set vordert, hoe meer de eventuele zenuwen verdwijnen. Mede door het publiek dat al even enthousiast reageert als de band zelf. Een kruisbestuiving die ervoor zorgt dat het dak er nog eenmaal compleet afgaat op deze bijzonder boeiende avond.
Het komt zelden voor dat er vanaf het eerste concert van een avond adrenaline ontstaat, die blijft opborrelen tot het prille einde van het laatste concert. Zonder ons een seconde te vervelen. Echter, die vier bands - Spitfire, Roda Lits, Certain Animals en Sons doen telkens opnieuw die temperatuur zodanig tot het kookpunt stijgen, dat het potje prompt overkookt. En telkens een wervelend rock feest ontstaat, zoals je niet elke dag tegenkomt. Onze conclusie is dus vrij duidelijk. De afwezigen hadden meer dan ongelijk.
Setlist:
BIS:
