A Million Machines is een samenwerking tussen gerenommeerde artiesten binnen het Elektronische muziek gebeuren. De band is ontstaan in 2013 in Los Angles. Met producer/multi-instrumentalist MIG (the New Room) en zanger Fate Fatal (The Deep eynde) kwam een band op de planken die een breed spectrum van elektronische muziek aanspreekt, om een heel ruim publiek over de streep te trekken. Met A Million Machines grasduint A Million Machines dan ook ruimschoots door het aanbod Elektro Clash, Dance Punk, Synthwave , synthpop en aanverwante Elektronische muziekstijlen.
Een streepje Depeche Mode, een snuifje Kraftwerk tot een sausje boordevol lekker aanstekelijke synthpop en new wave in verlengde van bands als Joy Division en dergelijke meer. We vinden het allemaal terug in songs als Synthetic Eyes, Undivided, Dilemma tot The Ritual. Dat A Million Machines die muziekstijlen niet zomaar kopieert het zorgt ervoor dat we vanaf begin tot einde over de streep worden getrokken. De bonte variatie tussen veel elektronische muziekstijlen, met een enorme zin tot improviseren en experimenteren, zorgt ervoor dat je als luisteraar blijft dansen door de woonkamer tot je voeten pijn doen.
We trekken de dansschoenen aan en blijven zweven over de dansvloer op songs als Tech Support, Absence Without Leave, Ceremony alsof de Jaren '80 nu pas zijn begonnen. Want ondanks de experimentele waarde van de muziek, is het telkens wel met een vette knipoog naar die jaren '80 synthpop en andere Elektronische muzieksoorten. Daar is op zich niets mis mee uiteraard. Zo lang het geen flauw afkooksel of platte kopie betreft. En dat is bij A Million Machines zeker niet het geval. Deze band doet die tijden heropleven, geeft de synthpop een injectie die ze kunnen gebruiken en verlegd zijn eigen grenzen. Luister maar naar Virtuality waar heden en verleden elkaar vinden binnen een magisch geheel. Net dit is de grote sterkte van plaat en band. A Million Machines verbindt verschillende muziek areas alsof het een kinderspel is. De perfectie wordt daarbij benaderd, zonder de spontaniteit uit het oog te verliezen.
We kunnen dan ook besluiten:
Voeg getalenteerde muzikanten en producers uit het Elektronische muziekgebeuren samen, en er ontstaat iets magisch dat moeilijk onder woorden te brengen is. Ondanks het feit dat A Million Machines duidelijk grasduint doorheen het synthpop verleden - we komen veel aanknopingspunten richting Depeche Mode tegen - blijkt de band ook te houden van experimenteren met die muziek. Wat er dan weer voor zorgt dat A Million Machines niet een zoveelste 'synthpop revival' mag en kan genoemd worden. Ze vinden muziekstijlen van vroeger terug uit, voegen er hedendaagse klanken aan toe en schudden er eens goed mee. Zodat je een kleurrijke pallet voorgeschoteld krijgt, waarop stilstaan onmogelijk is. Dat dit zal zorgen voor wervelende dansfeestjes voor jong en iets ouder? Daar bestaat niet het minste twijfel over. A Million Machines is bijgevolg een plaat voor de oudere generatie Synthpop liefhebbers die op zoek zijn naar een potje nostalgie. Maar ook de jongere generatie elektronische muziek liefhebber zou moeten vallen voor deze lekker aanstekelijke plaat, die aanzet tot dansen.. dansen en dansen!
Tracklist:
