Manescape ontstond in 2006 in Golgow (Polen) en bracht een achttal jaar geleden, meer bepaald in de jaren 2008/09, hun eerste full album "Ex-Internal" en een koppel EP's uit. Daarna bleef het 8 jaar lang stil rond het trio psychedelische stoner rockers onder leiding van vocalist-gitarist Daniel Paluszek. Misschien heeft de grond in het westen van Polen veel tijd nodig om te rijpen, maar met "Antibodies" is er sinds februari nieuw leven in hun discografie waar te nemen.
"Antibodies" slaagt erin om het sfeertje op te roepen van een underground optreden in een rokerig keldercafé waarbij iedereen zo snel mogelijk in een psychedelische trance terecht wil komen. De band geeft met Helium onmiddellijk waar voor zijn geld met een groezelige, doch kwalitatief hoogstaande portie psychedelische stoner rock. Toch hoeft het niet altijd duistere groezeligheid te zijn. Op Penetrating Sounds Of Inertia komt het voor dit album kenmerkende dromerige aspect op de voorgrond dankzij de hypnotizerende gitaren die uitstekend ondersteund worden door de gedistortieëerde melodische vocals. Het psychedelische jaren '70-gevoel dat door al deze elementen wordt oproepen krijgt langsheen de vele hypnotische passages gezelschap van een handvol naar post-metal neigende stukken waardoor de plaat toch heel hedendaags gaat klinken.
In vergelijking met hun voorgaande werk valt vooral de prominente plaats van de vocals op. Dankzij de volwassener productie moeten deze niet langer vechten om zichtbaar te worden en kunnen deze van een grotere artistieke vrijheid genieten. Het geeft het geheel verder een minder rauw gevoel, wat de drempel om toe te treden tot hun tempel van stoner rock beduidend verlaagt. De enige uitzondering op deze zachte aanpak is de gigant The Yearning, die na een korte vocale opbouw via een ongepolijste, instrumentale gitaarsolo naar een onvervalste climax toewerkt.
CONCLUSIE:
Manescape wil met "Antibodies" duidelijk zijn publiek uitbreiden en doet dat door zijn psychedelische stoner rock strengere productievoorwaarden op te leggen en door melodie en melancholie een zachter geluid uit te stralen. Het album blijft inzetten op een de groezeligheid van de underground, maar voegt voldoende melodie toe om instapklaar te klinken. Dit smeekt om een live ervaring.
TRACKLIST:
1. Helium 6:13
2. Penetrating Sound Of Inertia 6:25
3. Beautiful Agony 7:18
4. In Moments Of Oblivion 3:56
5. Crystal Palace Loner 4:38
6. Decadence And The Wind 4:26
7. Human Code 3:16
8. Black Blood 3:38
9. The Yearning 9:10
10. Go In Reverse 4:04
